“หมายความว่าหมอจะย้ายมาทำงานในกรุงเทพฯ ไม่กลับไปเป็นหมอบนดอยอีกแล้วใช่ไหมคะ”
“ใจผมก็อยากกลับขึ้นไปทำงานบนดอยสุขใจ แต่ถ้าแม่ของผมท่านไม่ยอมจริงๆ ก็คงต้องอยู่ต่อไป”
ครองฤทธิ์รู้ดีว่าอีกเหตุผลที่ทำให้เขาอยากลงจากดอย ก็เพราะคนตรงหน้านั่นแหละที่ทิ้งดอยและหมอบนดอยอย่างเขาลงมา ทั้งที่ลึกๆ แล้วเขามีความสุขกับการอยู่บนดอยจนอยากชวนใครบางคนกลับขึ้นไปบนดอยด้วยกัน เพียงแต่เหตุผลของแก้วมุกดากลับมาที่นี่อีกครั้งก็เพื่ออนาคตของเดซี่ครองฤทธิ์จึงพูดอะไรไม่ออกเขาเองเอ็นดูเดซี่ไม่ต่างจากลูกสาวแท้ๆ
แก้วมุกดาจ้องใบหน้าหล่อเหลาอย่างเข้าใจเหตุผล “ฉันเข้าใจความรู้สึกของหมอนะคะ”
เพราะหากไม่ห่วงเรื่องการเรียนของเดซี่ ป่านนี้ เธอก็ยังคงเปิดร้านกาแฟอยู่บนยอดดอยไม่กลับลงมา ได้ทำอะไรที่ชอบในบรรยากาศน่าอภิรมย์ เธอชงกาแฟสดทุกแก้วสุดพิถีพิถัน แล้วยังมีบราวนี่ชีส ไวต์ช็อกโกแลต เค้กมะพร้าวน้ำหอม ที่แก้วมุกดาทำเองกับมือ
