พอเห็นเด็กหญิงมองดูอย่างสนใจ แก้วมุกดาจึงอุ้มลูกสาวขึ้นรถไปก่อน เธอไม่อยากให้เดซี่เห็นสภาพแม่ตอนที่กลายเป็นคนเกรี้ยวกราดใส่คนมารยาททราม แล้วหันกลับไปบอกผู้เป็นแม่
“ถ้าคุณขวัญจะมาจอดรถหน้าบ้านเรา เพราะไม่มีที่จอด แก้วจะไม่ว่าเลยสักคำ แต่นี่เจตนาของเขาคือยั่วโมโหให้แก้วโกรธ”
ร่างสวยเปิดประตูรั้วแล้วเดินออกไปบอกขวัญภิรมณ์
“คุณขวัญคะ ขยับรถให้หน่อยได้ไหมคะ ข้างหน้ามีพื้นที่ว่างๆ แก้วก็ขับรถไม่ได้เก่งนัก ถ้าถอยไม่ดีเฉี่ยวชนกันเข้า เราจะต่างไปสายด้วยกันทั้งคู่”
พนักงานขายสาวสวยที่ดัดขนตาจนงอนเช้งพอใจแล้ว กำลังกรีดอายไลเนอร์ให้สวยเป๊ะไม่เลอะ หันมาค้อนควักใส่
“อย่าเยอะสิคะ จะอะไรนักหนา ขวัญจอดรถบนพื้นที่สาธารณะของหมู่บ้าน ไม่ได้จอดในบ้านคุณนะคะ” แล้วหันไปกรีดอายไลเนอร์ต่อ เบะริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบลิปสติกสีส้มอิฐอย่างน่าหมั่นไส้
แก้วมุกดาไม่เคยรู้สึกอยากฆ่าใครเท่าคนตรงหน้ามาก่อน ริมฝีปากบาง
