ช่วงสายๆ ของอีกวัน
วันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกวันเพราะเมื่อคืนกว่าพี่ดินจะปล่อยให้ฉันนอนก็ปาเข้าไปเกือบตีสาม นี่ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ
แต่พอตื่นขึ้นมา คนที่นอนอยู่ข้างกันเมื่อคืนก็ไม่อยู่แล้ว พี่ดินคงจะออกไปตั้งแต่เช้า
ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ออกมาทำอาหารกินด้วยความหิวจนแสบไส้ แต่พอกินจนเกือบหมดเสียงเคาะห้องก็ดังขึ้น
ฉันไม่กล้าเปิดประตูเลยเพราะไม่รู้ว่าใครมาเคาะ แต่นี่เป็นห้องของพี่ดิน บางทีอาจจะเป็นพวกผู้หญิงของเขาก็ได้มั้ง
ก๊อกๆ
เสียงเคาะห้องยังคงดังต่อเนื่องขึ้นเรื่อยๆ ดูท่ามีแต่จะต้องเปิดไปดูเท่านั้นสินะ
"คุณกอบัวครับ คุณกอบัว" พอได้ยินเสียงเรียกจากคนที่รออยู่หน้าประตู ฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เป็นพี่ชาตินี่เอง
ที่ฉันไม่เปิดดูแต่แรกมันก็ช่วยไม่ได้นิ ก็ทั้งพี่ดินทั้งเดเนียลนั่นแหละที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนขี้ระแวงแบบนี้
ฉันรีบเดินไปเป
