ตอนที่ 3 ชื่อตอน หญิงสาว 25+
1472 คำ
ร่างบางถูกยกขึ้นไปบนหลังม้าและม้าตัวโตก็ยกขาหน้า ร้องออกมาอย่างคึกคะนอง
"กรี้ดดด “
ร่างบางเกาะม้าแน่นกรีดร้องลั่น องค์จักรพรรดิทรงสรวลลั่น แย้มรอยยิ้มและควบม้าออกไปอย่างพายุคลั่ง ผู้คนควบม้าติดตามไปอย่างว่องไว จนฝุ่นนั้นตลบไปทั่ว องค์หญิงเกาะม้าแน่นไปจนถึงจุดพักที่ลำธารแห่งหนึ่ง นางถูกอุ้มลงมาจากหลังม้า และถูกนำเข้ากระโจมไปอีกคราหนึ่ง ร่างหนาตวาดลั่นขึ้นมา
"ไปอาบน้ำเสีย เจ้าเหม็นนัก "
องค์หญิงซื่อหยูตื่นตะลึง นางเร่งยกแขนของตนเองขึ้นมาดมแต่ก็มิพบอันใดนัก แต่นางมิอาจจะขัดองค์จักรพรรดิผู้นี้ได้ นางหย่อนกายลงไปในถังน้ำ และขัดถูร่างกายของนางเสีย นางผ่อนคลายจนเผลอหลับไปในถังน้ำ
"อรือ อรื้อ อรื้อ“
ริมฝีปากร้อนๆจุมพิตลงมาหานางอีกครั้ง ขยำยอดอกของนางและใช้นิ้วแข็งๆขยี้ยอดอกของนางจนแข็งชัน ร่างบางดิ้นไปมาในอ่างน้ำ นางเสียวสะท้านจนจะบ้าคลั่งตายลงไปแล้ว
"อรื้อ อรื้อ อรื้อ “
มือหนาผ่อนคลายลง หลังจากที่คลายริมฝีปากของนางออกไปแล้ว กระซิบข้างหูของนางเสียงแหบพร่า
"เป็นเช่นใดบ้าง เจ้ารู้สึกเช่นข้าแล้วหรือไม่ หืม “
องค์หญิงกายสั่นระริก นางก้มหน้าลงไปที่อกแกร่งโดยพลัน นางมิอาจจะมองสิ่งใดได้ ร่างหนาลุกขึ้นไปจากถังน้ำ และอุ้มนางออกมาห่มคลุมผ้าให้ อุ้มนางออกมานั่งบนตักตนและกอดรัดนางแน่นหนา ไล้เลียใบหูของนางไปมาจนเกิดเสียงดังชื้นแฉะในรูหูของนาง
"องค์หญิง เจ้าทำให้บุรุษหลังสงครามนั้นบ้าคลั่ง เจ้าจะต้องเจอบนรักของจักรพรรดิผู้นี้อย่างรุนแรง เจ้ารู้หรือไม่ "
"แฮ่ก อ้า...!"
ลิ้นร้อนๆไล้เลียไปมาบนใบหูและคอขาวๆของนางไปจนสิ้น ร่างบางดิ้นไปมาทุรนทุราย มือหนากักขังร่างของนางแน่น ดึงนางลงมามาบดจูบอย่างร้อนลวก และพลิกร่างของนางลงไปบนขนสัตว์นุ่ม บดร่างกายแน่นหนักลงบนเนินเนื้อของนางอีกคราหนึ่ง มือหนาดึงสายรัดเอวของนางออกไปจนสิ้น บดแก่นกายถูไปมาบนร่างของนางอย่างหนักหน่วง
"ซี้ด นุ่มนัก ซี้ด “
ริมฝีปากร้อนๆบดขยี้ริมฝีปากนุ่มนิ่ม บดเบียดลิ้นตวัดไปมา ลมหายใจร้อนๆริดรดไปบนหน้าของนาง ลิ้นร้อนๆกวาดไปมาจนทั่วโพรงปากของนาง ปากร้อนๆดูดริมฝีปากและปลายลิ้นของนางจนหลุดออกมานอกปากนุ่ม ลิ้นหนาดูดดึงลิ้นของนางและตวัดป่ายปัดไปมารุนแรงขึ้นอีกครั้ง
"อร้า ซี้ด อร้า ซี้ด “
ร่างหนาส่งเสียงร้องครวญครางขึ้นมา ในยามที่ได้สัมผัสร่างนุ่มนิ่มของนาง มือหนาบีบเคล้นอกอวบกลมกลึงของนางด้วยสองมือแกร่ง ปากร้อนๆไถลลงลื่นมาดูดยอดอกสีหวาน และยกมือหนาเลื่อนไปปิดปากของนางแน่น
"อรื้อ อรื้อ อรื้อ “
ร่างบางดวงตาโต ร่างของนางสั่นกระตุกไปทั่วร่าง ลิ้นของนางแลบออกมาจนสัมผัสกับฝ่ามือหนา มือหนาสอดนิ้ว ลงไปในปากของนางมากจนถึงสามนิ้ว นิ้วเรียวยาวหยอกล้อลงไปกับลิ้นของนาง ยามที่ปากร้อนๆนั้นก็ดูดดึงยอดอกนางลงไปแรงๆพร้อมๆกัน
"อร้า อรื้อ อร้า “
ซื่อหยูกายสั่นสะท้านรุนแรง นางเสียวที่กลางร่างของนางยิ่งนัก ยามที่ถูกบุรุษดูดดึงยอดอกของนางแรงๆ นางกำลังจะคลั่งตาย ลมหายใจกำลังจะจบสิ้น บุรุษบดเรือนกายลงไปที่ร่างของนาง ถูไถไปมาจนร่างของนางนั้นสั่นสะท้านขึ้นมา นางกำลังหวาดกลัวยิ่ง แต่คล้ายว่าร่างกายของนางนั้นกำลังชื่นชอบและต้องการในบางสิ่ง นางหายใจหอบเหนื่อย ร่างหนาบดกายลงมาหนักๆจนเนินเนื้อของนางนั้นเจ็บระบม คล้ายจะถูกบดไปถึงเนินกระดูกของนางแล้ว
แก่นกายแข็งชันนั้นแข็งแกร่งเหมือนหิน บดร่างนางของนางลงมาคราแล้วคราเล่า ช่างน่าหวาดหวั่นยิ่ง
ร่างหนาหอบหายใจถี่กระชั้น จนบางสิ่งเคลื่อนออกมาและรินรดลงไปบนหน้าท้องของนาง บุรุษจึงหยุดลง
มือหนาหยิบผ้าผืนบางมาเช็ดให้นาง และพานางไปอาบน้ำอีกคราหนึ่ง และลุกหายไปจากกระโจมเสีย
ร่างบางเร่งอาบน้ำและห่มผ้าลงไปโดยพลัน ยามที่นางหลับลงไปแล้ว กลับพบว่าเสียงสตรีนั้นร้องครางอย่างเจ็บปวด นางเปิดผ้าขึ้นมาโดยพลัน
ดวงตาหวานซึ้งตื่นตระหนกขึ้นมา ในยามที่นางนั้นพบว่า ร่างหนาขย่มโยกสตรีงดงามอย่างรุนแรง ดวงตาคมดุ จ้องมองนางอยู่ในความมืด องค์หญิงตัวสั่นระริก นางมิกล้าขยับกายใดๆ ดวงตาเบิกโพลงมองบุรุษและสตรีเสพสมกัน อย่างรุนแรงข้างๆกาย และมินานก็หยุดลง
"ออกไป !!!! "
ร่างหนา ตะคอกไล่สตรีออกไปโดยพลัน นางเร่งดึงผืนผ้าบางๆมาสวมใส่แล้วเร่งวิ่งออกไปเสีย ร่างหนาปรายหางตามามองนางในคราหนึ่งและลุกไปอาบน้ำเสีย
ร่างบางสั่นระริก สิ่งที่นางเห็นช่างน่ากลัวนัก องค์จักรพรรดิช่างแข็งแกร่ง ร่างกายใหญ่โต และสิ่งนั้นที่นางหวาดหวั่นช่างเกินที่นางจะรับนัก สิ่งนั้นเข้าออกที่กลางร่างของสตรี อย่างรุนแรงหนักหน่วงยิ่ง
"ฮรือ ข้านั้นหวาดกลัวยิ่ง "
ร่างบางเร่งคลุมผ้ามุดกายลงไปอีกคราหนึ่ง นางตัวสั่นระริก ยามที่ร่างหนาหนักยกต้นขาทับร่างของนางลงมา นางถึงกับสะดุ้งเฮือกขึ้นมา กายสั่นระริกไหว
"นอนเสียข้าเหนื่อยแล้ว"
ร่างบาง ถอนหายใจออกมาโดยพลัน หลับดวงตาลงช้าๆ ในยามเช้า ขบวนก็เคลื่อนไปอีกคราหนึ่ง จนถึงเมืองที่มีผู้คนหนาตา กองทหารค่อยลดจำนวนลง และนางก็ได้มาพักอยู่ในจวนแห่งหนึ่ง ร่างหนาปล่อยนางเอาไว้กับข้ารับใช้ผู้หนึ่ง และนางค่อยคลายความวิตกลงไป ยามที่ถึงยามราตรี เสียงสตรีร้องครวญครางก็ดังมา นางนอนอุดหูไปตลอดคืน
"อา...เจ้าจักรพรรดิบ้านั่น...ฮรือ"
ยามเช้านางนั่งรถม้าไปกับบุรุษผู้งดงาม ที่แปรเปลี่ยนจากเสื้อเกราะเป็นชุดบุรุษงดงามหรูหรา
เสื้อผ้าของนางก็งดงามยิ่ง มีผู้ถักผมปักปิ่น และเครื่องประดับแสนงดงามยิ่ง นางแก้มแดงเบาๆ องค์จักรพรรดิยิ้มเยาะนาง และดึงนางขึ้นมานั่งบนตัก กระซิบลงไปที่ข้างหูของนางเสีย
"เจ้านอนหลับดีหรือไม่..หืม "
ร่างหนานั้นยิ้มแสยะใส่นาง ร่างบางสะดุ้งและพยักหน้าออกมาเบาๆ
"พ....เพคะ ..."
"อืม...เช่นนั้นหรือ..."
รถม้าวิ่งไปอย่างว่องไวขึ้น จนมาถึงอีกเมืองหนึ่งที่มีตำหนักแสนงดงาม ภายในมีสตรีงดงามอยู่คราคร่ำ พวกนางนั้นห่มผ้าผืนบางรอคอยอยู่ที่บนเรือน ชุดสีแดงบางๆ ถูกสวมใส่ลงมาบนร่างของนาง ช่างบางเสียจนมองเห็นไปทุกสิ่ง ในสายตาแล้ว นางตวาดลั่นขึ้นมาอย่างอับอายนัก
"ไปหาชุดอื่นมาให้ข้า!! "
ร่างหนาเดินมาและเอนกายพิงประตูลงไปเบาๆ และไล่คนรับใช้ออกไปโดยพลัน
"หึ...เจ้าลืมแล้วหรือองค์หญิง เจ้าอยู่ที่นี่ในฐานะใด"
ร่างบางทำแก้มป่องขึ้นมา และยกมือขึ้นมาปิดเรือนกายของนางแน่น นางขยับหนีไปช้าๆ ร่างหนายิ้มเยาะนางและเริ่มเดินไปคุกคามนาง จนนางนั้นสะดุดล้มลงไปที่บนเตียง นางหงายหลังและกรีดร้องขึ้นมาเบาๆ
"กรี้ดดดด "
ร่างหนายิ้มเยาะนางในคราหนึ่ง และใช้ท่อนขาแกร่งแทรกกลางหว่างขาของนางข้างหนึ่ง เอนกายลงทาบทับนาง และถูไถร่างกายไปใหญ่โตอุ่นร้อนไปมาช้าๆ
"เมื่อคืน เจ้านอนหลับดีมากเช่นนั้นหรือ หืม "
"พ....เพคะ..."
ร่างบางเร่งตอบออกไป และหันใบหน้าหนีออกไปอีกทางหนึ่ง ร่างหนาหนักบดร่างนาง และเลื่อนมือลงไปลูบไปมาบนต้นขาขาวๆของนางช้าๆและก้มลงขบกัดใบหูขาวๆของนางเสีย
- ผู้เขียน
