เชลยรัก
3335 คำ
“จะเอายังไงดีครับ ให้คนของเราถอนกำลังกลับเลยหรือว่า...”
เจมส์ถามขึ้น เมื่อตอนนี้เหมือนทุกอย่างจะจบลงแล้ว
“ยังก่อน ฉันว่ามันมีอะไรแปลกๆ ให้คนคอยเฝ้าดูแล้วรายงานฉัน”
“ครับ”
แคเรียลที่ไม่คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเฮเลนกับเควินจะเป็นเรื่องจริง ตอนนี้เป้าหมายของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เขาต้องการเฮเลนในฐานะผู้หญิงของเขา
“แล้วเรื่องเอบีไอล่ะ”
“เอบีไอส่งมืออาชีพมาที่นี่สิบกว่าคนครับ อีกไม่นานน่าจะเจอตัวเฮเลน ผมว่าเราถอนกำลังก่อนไม่ดีกว่าเหรอครับ”
และแคเรียลก็ต้องคิดหนัก ตอนนี้เรื่องมันเริ่มวุ่นวายใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ จากที่คิดว่าจะได้ตัวของเฮเลนกลับคืนมาง่ายๆแล้วพาเธอกลับอเมริกา แต่เรื่องกลับตาลปัตรซับซ้อนเมื่อเควินประกาศความสัมพันธ์กับเธอแบบนั้น และมันจะไม่ยุ่งยากเลยถ้าเขาไม่ตกหลุมรักเฮเลนจนถอนตัวไม่ขึ้นแบบนี้
“อืม บอกให้ถอนกำลัง เหลือไว้แค่ไม่กี่คนก็พอ”
“ครับ”
และแคเรียลก็ตัดสินใจให้ลูกน้องของเขากลับไปก่อน เมื่อไม่อยากสูญเสียถ้าเกิดการปะทะจริงๆ เขาจะพยายามเลี่ยงการปะทะถ้าสามารถเลี่ยงได้
“ลิซ่า! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมลูกๆของแม่กลับบ้านเหมือนนัดกันมาแบบนี้”
“คุณแม่ สบายดีไหมคะ?”
“จ๊ะ แม่สบายดี ไหนมาให้แม่กอดหน่อยซิ ไม่เจอนาน คิดถึงจังเลย”
คาริสาน้องสาวฝาแฝดของเควินเดินเข้ามากอดมารดาอย่างแสนคิดถึงไม่แพ้กัน เมื่อนานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้กลับบ้าน หลังจากเรียนจบเธอก็เลือกทำงานที่โน่นเลย ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่าง
“คุณแม่บอกว่าเควินมาเหรอคะ?”
“จ๊ะ แวะมาเมื่อวาน แล้วลูกไม่ได้คุยกับพี่บ้างรึไงถึงไม่รู้ว่าเควินกลับมา”
“คุยอะไรล่ะคะ โทรไปก็บอกว่ายุ่งๆๆๆ ถามเยอะก็รำคาญลิซ่าอีก ลิซ่าเลยไม่ไทรไปหาอีก ถึงเควินโทรมาลิซ่าก็ไม่รับหรอกค่ะ”
“อะไรกัน โตขนาดนี้ยังทะเลาะกันอีกรึไง”
คุณหมิงหมิงมองลูกสาวอย่างเหนื่อยใจเมื่อฝาแฝดคู่นี้เรียกได้ว่าทะเลาะกันเก่งตั้งแต่อยู่ในท้องเลยก็ว่าได้ ดิ้นจนเธอต้องตัดสินใจผ่าคลอดก่อนกำหนดเมื่อทนเจ็บจากแรงถีบของฝาแฝดในท้องไม่ไหว
“ก็เควินน่ะสิคะ เป็นพี่อะไรไม่สนใจน้องสาวเลย”
คาริสาพูดออกมาอย่างน้อยใจ โดยไม่รู้เลยว่าถึงแม้พี่ชายจะไม่ได้ดูแลเธอโดยตรง แต่กลับมีคนคอยติดตามและดูแลเธอไปทุกหนทุกแห่งจากคำสั่งของเควินผู้เป็นพี่ชาย เขาส่งคนไปคอยดูแลคาสริสาแทบจะตลอด 24 ชั่วโมงโดยไม่ให้น้องสาวรู้ตัว เพราะกลัวคาริสาจะโวยวายใหญ่โตที่เขาส่งคนไปดูแลอีก
“พอแล้วๆ ไปหาคุณพ่อสิ น่าจะอยู่ที่ห้องทำงานโน่นแน่ะ เดี๋ยวแม่ไปเตรียมอาหารเอาไว้ให้ ลูกจะนอนที่นี่รึเปล่า”
“ไม่ค่ะ ลิซ่ามาทำงาน จองโรงแรมเอาไว้แล้วด้วย ทานข้าวเสร็จค่อยกลับ”
บอกเสร็จร่างเล็กก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของบิดาทันที จากนั้นเสียงแห่งความดีใจของสองพ่อลูกก็ดังออกมา เมื่อคาริสานั้นเป็นลูกสาวสุดรักสุดหวงของคุณธันวา เจอกันทีไรเป็นต้องคุยกันเสียงดังทุกทีตามประสาพ่อลูกที่รักกันมากมาย
“ลิซ่ามาไทยเหรอ? พักร้อนหรือมาทำงาน”
“น่าจะมาทำงานครับ เห็นว่ามากับคนในทีมอีก 3 คน แล้วยังมีทีมปฏิบัติการที่บินมาก่อนอีกประมานสิบกว่าคน”
พอได้ยินแบบนั้น เควินถึงกับขมวดคิ้วยุ่งทันที เมื่อปกติคาริสาจะไม่ได้ลงพื้นที่แบบนี้ แล้วอีกอย่างองค์กรลับที่น้องสาวของเขาทำงานด้วยนั้น ถ้าไม่เป็นเรื่องสำคัญจริงๆจะไม่ยื่นมือเข้ามายุ่งเกี่ยวเด็ดขาด
“ให้คนไปสืบมา ว่ากำลังจะเกิดเรื่องอะไรที่นี่รึเปล่าพวกนั้นถึงยกโขยงกันมาแบบนี้”
“ครับ”
รายงานเสร็จ คิมชินก็วางสายไปทันที ส่วนเควิน ตอนนี้เขากำลังคิดหนักเมื่อน้องสาวดันลงพื้นที่ทำงานทั้งๆที่ปกติทำแค่ในออฟฟิศแท้ๆ
หรือเพราะเป็นประเทศไทย ลิซ่าเลยมาด้วย...
เขาอดที่จะคิดไปแบบนั้นไม่ได้ อาจจะเพราะอยากกลับบ้านน้องสาวของเขาเลยมาลงพื้นที่ด้วย แต่เขาก็ยังเป็นกังวลอยู่ดีเมื่อกลัวคาริสาจะเกิดอันตรายขึ้น
“จะไปไหน”
“...............”
ขณะที่กำลังคิดเรื่องของน้องสาว ร่างบางที่พึ่งรู้สึกตัวตื่นหลังจากได้หลับไปไม่กี่ชั่วโมงก็กำลังจะลุกจากที่นอน เฮเลนเลือกที่จะไม่ตอบแต่ค่อยๆพยุงร่างกายอันบอบช้ำและปวดร้าวลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำ ทำเอาเควินที่มองตามเริ่มหัวเสีย เมื่อเธอเอาแต่เงียบตั้งแต่เขายอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระหลังจากตักตวงความหอมหวานจากร่างสาวไปหลายต่อหลายรอบ
“คนบ้า...นึกว่าจะเป็นคนดีกว่าพวกนั้น สุดท้ายคุณก็ไม่ต่างกับพวกนั้นเลยสักนิด...”
เฮเลนที่เดินเข้ามาในห้องน้ำพูดขึ้นพร้อมกับมองร่างกายที่เคยขาวเนียนละเอียดอย่างรู้สึกเจ็บใจ เมื่อตอนนี้มันมีรอยช้ำเป็นจ้ำๆจากการกระทำของเควิน ไม่นานเธอก็เดินกลับออกมาและพบว่าเควินไม่ได้อยู่ในห้องนอนแล้ว
“ว๊าย!”
ขณะที่กำลังจะใส่เสื้อผ้า เควินที่เดินกลับเข้ามาถึงกับสตั๊นเมื่อร่างสาวไร้สิ่งปกปิดยืนจังก้าอยู่หน้ากระจก ส่วนเฮเลนถึงกับตกใจร้องลั่นรีบหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำที่พึ่งถอดทิ้งขึ้นมาปิดทันที
“จะเข้ามาทำไมห๊ะ!”
“อ่าว ก็นี่มันห้องผม จะเข้าจะออกต้องรายงานด้วยเหรอ”
พอได้ยินที่เขาพูด เฮเลนถึงกับโมโหทันที
“คุณนี่มัน!...”
“จะบอกว่าผมเตรียมยากับอาหารเช้าเอาไว้ มากินสิ...ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย เห็นจนทะลุปรุโปร่งไปหมดแล้วด้วย”
เควินบอกขึ้น ก่อนที่ประโยคหลังจะเบาลงเหมือนบ่นกับตัวเองมากกว่าแต่เฮเลนกลับได้ยินมันเต็มสองรูหู เธอมองร่างสูงที่เดินออกไปอย่างโกรธเคือง เธอรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาจากห้องนอนเมื่อรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวจนต้องกินยาที่เขาเตรียมเอาไว้ให้
“ผมจะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรรึเปล่า?”
“อยากได้ตั๋วเครื่องบิน”
หลังจากเดินเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เควินก็เดินกลับออกมาแล้วถามขึ้น แต่คำตอบของเฮเลนทำเอาเขาอารมณ์เสียขึ้นมาทันที
“งั้นก็อยู่ห้องนี่แหละ”
และเควินก็เดินออกจากห้องพักไป ปล่อยให้เฮเลนได้แต่มองตาม เธอเบื่อที่เอาแต่อยู่ในห้องแบบนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าออกไปก็กลัวถูกจับตัวไปอีก แต่ถึงจะอยากออกก็ออกไม่ได้อยู่ดีเพราะลูกน้องของเควินเต็มหน้าห้องพักไปหมด
“มาทำไม คนอื่นตกใจหมดแล้ว ถ้าจะมาก็มาคนเดียวไม่ได้รึไง”
คาริสาที่เดินเข้ามาหาพี่ชายในร้านอาหารแถวโรงแรมที่เธอพัก และก็พบว่าพวกชุดดำยืนเฝ้าเต็มไปหมดทุกที่เลยอดต่อว่าพี่ชายไม่ได้
“อะไรกัน ไม่ได้เจอตั้งหลายปีทักพี่ชายได้แค่นี้เหรอ”
เควินพูดขึ้นพร้อมกับมองน้องสาวอย่างพิจารณาเมื่อเดี๋ยวนี้การแต่งตัวเปลี่ยนไป
“ทำไมไม่ใส่กางเกง กระโปรงน่ะสั้นไปไหม หืม?”
เขาบ่นขึ้น จนน้องสาวต้องทำหน้างอ
“คุณพ่อกับคุณแม่ไม่เห็นมีปัญหา เป็นแค่พี่ชายทำไมต้องมีปัญหาด้วย เกิดก่อนลิซ่าแค่ 10 นาทีเองนะ”
“ยัยน้องคนนี้”
“ชิส์”
พอเจอกันเป็นต้องได้ลับริมฝีปากกันทุกครั้งสำหรับฝาแฝดคู่นี้ ทั้งๆที่เป็นแฝดแต่กลับหน้าตาไม่เหมือนกัน ซึ่งไม่ใช่แค่หน้าตาแต่ทุกอย่างไม่เหมือนกันเลยแม้กระทั่งเพศ
“แล้วมาทำอะไรที่นี่”
เควินถามเรื่องที่อยากรู้ทันที
“อ่าว ก็ที่นี่มันบ้านของลิซ่า จะมาไม่ได้เลยรึไงล่ะ”
คาริสาบอกอกมา เมื่องานที่เธอทำนั้นเป็นความลับ เธอคงบอกอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้
“ยกกันมาทั้งองค์กรแบบนั้น จะให้เชื่อเหรอ”
“พี่รู้ได้ไง...ก็บอกแล้วว่างานของลิซ่าเป็นความลับ อย่าพูดเสียงดังสิ”
“มีเรื่องอะไรบ้างที่ฉันไม่รู้ดีกว่า ไอ้หนุ่มหน้าขาวที่พึ่งบอกเลิกไปน่ะ ทำถูกแล้ว มันมีชู้ตั้งหลายคน”
“พี่เควิน!! ยุ่งเรื่องของลิซ่าเกินไปแล้วนะ! นั่นแค่เพื่อนต่างหาก...”
คาริสาถึงกับขึ้นเสียง เมื่อพี่ชายรู้เรื่องส่วนตัวของเธอขนาดนี้ คงไม่ให้คนคอยตามดูเธอหรอกใช่ไหม?
“แล้วตกลงมาที่นี่ทำไม ปกติไม่ออกนอกพื้นที่นี่ ไม่รู้รึไงว่ามันอันตราย”
เควินบอกออกมาอย่างเป็นห่วง เขาไม่ชอบงานที่น้องสาวทำเลยจริงๆ
“อะไรจะอันตรายกว่าการเป็นมาเฟียอีก ว่าแต่พี่เถอะ มาที่นี่ทำไม หรือมาชวนใครทะเลาะอีก”
“ลิซ่า! เฮ้ออออ แค่มาทำงาน จะกลับเร็วๆนี้แหละแต่ดันมีเรื่องก่อน ว่าแต่เราเถอะ จะไม่บอกจริงๆใช่ไหมว่ามาทำไม?”
“อื้อ บอกไม่ได้”
เควินที่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรจากน้องสาว แต่ที่เขารู้คือต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ถึงมาที่นี่กันเป็นสิบๆคนแบบนั้น
“ว่าแต่ เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนมีนางแบบจากอเมริกามาเดินแบบที่นี่แล้วหายตัวไป พี่พอจะได้ข่าวบ้างไหม?”
และคาริสาก็หลุดถามออกมา เมื่อยังไงพี่ชายก็รู้อยู่แล้วว่าเธอทำงานเกี่ยวกับอะไร บางทีพี่ชายของเธออาจระแคะระคายมาบ้างก็ได้
“นางแบบเหรอ?...หรือว่ามาทำงานเกี่ยวกับนางแบบ”
“โอ๊ย! พี่เควินนี่พูดไม่รู้เรื่อง ลิซ่าไปล่ะ ต้องไปทำงานอีก ดูแลพี่ชายฉันดีๆด้วย ท่าจะแก่จนเลอะเลือนละ นายก็ด้วย!”
คาริสาที่รู้ตัวว่าเผลอหลุดเรื่องงานออกไปรีบเสียงดังกลบเกลื่อน ก่อนจะลุกเดินหนีไปและไม่วายไปต่อว่าคิมชินที่ยืนอยู่ไม่ไกลด้วยอีกคน
นางแบบจากอเมริกา...หรือว่าจะเป็นเฮเลนเหรอ?...
พอน้องสาวเดินออกไปแล้ว เควินก็คิดถึงสิ่งที่น้องสาวทิ้งเอาไว้แล้วคิดไปถึงเฮเลน ซึ่งเธอมาจากอเมริกาแล้วหายตัวมาเป็นอาทิตย์แล้ว ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีสื่อในประเทศออกข่าวแต่น้องสาวของเขาดันถามออกมา แสดงว่าที่น้องสาวเขามาที่นี่ก็เพื่อตามหาตัวเฮเลนอย่างแน่นอน
“นายไปสืบประวัติของเฮเลนมาที เอาเร็วที่สุดเลยนะ”
“ครับ”
เควินสั่งออกมา เมื่อเขาเริ่มสงสัยแล้วว่าเฮเลนสำคัญขนาดที่องค์กรลับของอเมริกาเข้ามาเกี่ยวข้องได้ยังไง หรือเขาพลาดอะไรไป
“มีอะไร?”
“เธอบอกว่าอยากไปที่เซฟเฮาส์ที่เคยขังเธอเอาไว้ครับ”
พอกลับมาถึงโรงแรม เควินก็ได้ยินเสียงโวยวายของเฮเลนดังออกมา เขาเลยถามลูกน้องที่เฝ้าอยู่และก็ได้รู้ว่าเฮเลนอยากกลับไปที่เซฟเฮาส์ของเขา
“หยุดโวยวายได้แล้ว”
พอเดินเข้ามาเขาก็บอกให้เฮเลนหยุด ทำเอานางแบบสาวถึงกับทำหน้างอคอหักทันที เขาทิ้งเธอเอาไว้แล้วออกไปข้างนอก พอกลับมาก็เริ่มต่อว่าอีก
“ตอนไหนจะปล่อยฉันไป เบื่อจะตายอยู่แล้ว”
เฮเลนบอกขึ้น พร้อมกับเดินไปนั่งหน้าจอทีวี ที่ดูจนเบื่อแล้ว
“ไหนว่าอยากไปเซฟเฮาส์ ไปสิเดี๋ยวพาไป”
“จริงเหรอ? ไปสิ”
เควินมองเฮเลนที่อารมณ์เปลี่ยนไปทันทีอย่างไม่อยากเชื่อ นี่สินะที่เขาว่าผู้หญิงสามารถมีหลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน
จากนั้นเขาก็พาเธอมาที่เซฟเฮาส์ตามที่เธอขอ ซึ่งเฮเลนต้องการจะมาเอาเพชรที่เธอซ่อนเอาไว้ เพราะจะเอาไปคืนถ้าถูกปล่อยตัวแล้ว พอได้ยินที่เธอบอกเควินถึงกับรู้สึกใจหาย เขายังไม่คิดจะปล่อยเธอไปเมื่อตอนนี้เขาอยากมีเธอไปจนกว่าจะรู้สึกเบื่อหรือว่าไม่อยากมีเธอแล้ว และอยู่ดีๆความคิดเห็นแก่ตัวแบบนี้ก็เกิดขึ้นกับเควินอย่างไม่เคยมีมาก่อน
“อยากไปไหน หรืออยากได้อะไรอีกรึเปล่า จะได้พาไปทีเดียวเลย”
พอเอาเครื่องเพชรแล้ว เควินก็ถามขึ้น เพราะก่อนออกมาจากโรงแรมเธอบอกว่าเบื่อเพราะเขาเอาแต่ขังเธอไว้ที่นั่น เขาเลยจะพาเธอไปผ่อนคลายอย่างที่เธออยากทำ
“แน่ใจเหรอ...ฉันอยากไปซื้อของ...”
ถึงจะถูกลักพาตัวอยู่ แต่เธอก็ยังต้องการของใช้ส่วนตัวหลายอย่าง ทั้งครีมทาผิว ทาหน้า ชุดชั้นใน สารพัดของใช้ที่จำเป็นและเธอก็ไม่ได้ใช้พวกนั้นมาจะครึ่งเดือนแล้ว
หลังจากนั้นเควินก็พาเฮเลนไปที่ห้างสรรพสินค้าไม่ไกลจากโรงแรมนักอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเขาไม่อยากให้เธอโวยวายและรีบไปจากเขาอีก
และเหมือนกับว่าเขาจะคิดผิด การช๊อปปิ้งกับผู้หญิงมันเป็นของคู่กันอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อเฮเลนคงลืมไปแล้วว่าเธอถูกลักพาตัวอยู่ เธอเดินเข้าทุกร้านและเขาเองก็ต้องรูดบัตรทุกร้านที่เธอเดินเข้าไป เวลาผ่านไปเพียงแค่ชั่วโมงกว่าๆแต่พวกลูกน้องของเขาไม่มีมือจะถือของให้เธอแล้ว
“ผมว่า...”
“หือ? มีร้านนั้นที่นี่ด้วย”
และเหมือนเฮเลนถูกดึงดูดให้เดินไปข้างหน้าโดยไม่สนใจใครเลย เควินที่อยากจะพาเธอกลับถึงกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า เขาไม่เคยเดินนานขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ
“ซื้อของเหรอ?...”
“ครับ คนของเรารายงานมาว่าเควินพาเฮเลนออกไปข้างนอก ก่อนจะแวะซื้อของ ผมว่าสองคนนั้นอาจกำลังคบกันจริงๆก็ได้นะครับ”
“ไม่มีทางหรอก คนไม่เคยเจอไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่”
ทางด้านแคเรียลที่ให้คนคอยตามดูเฮเลนและเควินต้องแปลกใจ เมื่อเขาแน่ใจว่าสองคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกันแน่นอน
เขาจะต้องได้ตัวเฮเลนกลับคืนมาแล้วพาเธอกลับอเมริกาให้ได้ ถึงแม้ต้องลักพาตัวเธอมาอีกรอบก็ตามที
“ตอนนี้เราได้เบาะแสของเฮเลนแล้ว ช่วยตรวจสอบให้หน่อยว่าใช่เธอจริงๆรึเปล่า?”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวจัดการให้เลย”
ทางด้านคนของคุณแฮรี่ ตอนนี้ก็เริ่มทำงานด้วยการค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวกับเฮเลน และมีคนถ่ายรูปเธอลงโซเชียลเมื่อจำเธอได้ จนคนของคุณแฮรี่เริ่มมีข้อมูลในการตามหาตัวของเฮเลน ทำเอาคุณแฮรี่ที่นั่งคอยฟังรายงานแทบจะ 24 ชั่วโมงถึงกับหายใจสะดวกเมื่อลูกสาวของเขายังมีชีวิตอยู่
นี่มัน...เควิน!!
คาริสาที่เป็นคนตรวจสอบข้อมูลที่ได้รับมาถึงกับตกใจ เมื่อคนที่อยู่กับเฮเลนคือพี่ชายของเธอ
อ๊ายๆๆๆ ทำยังไงดี ทำไมไอ้พี่บ้าต้องเป็นคนจับตัวเฮเลนไปด้วยเนี่ยยยย อ๊ายยยยย
คาริสาได้แต่กรีดร้องในใจ เมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ เธอต้องรายงานข้อมูลให้กับทุกคนฟัง แต่คงบอกไม่ได้ว่าเควินคือพี่ชายของเธอ
“เป็นเฮเลนจริงๆ แต่ผู้ชายที่อยู่กับเธอ...เห็นแค่ข้างหลังยังไม่สามารถระบุตัวตนได้”
เธอรายงานออกมาตามความจริง เพราะถ้าเธอไม่ใช่น้องสาวของเควินคงจำไม่ได้อย่างแน่นอนว่าเป็นเขา เพราะรูปที่ถ่ายติดเควินนั้นถ่ายได้แค่ด้านหลังเท่านั้น
และพอเธอรายงานออกมาแบบนั้น ทีมปฏิบัติการก็เริ่มค้นหาตามสถานที่ที่เธอบอกทันที คาริสาได้แต่ภาวนาให้พี่ชายกลับไปก่อนที่ทีมค้นหาจะเจอตัว เพราะถ้าเจอตัวอาจเกิดการปะทะเมื่อลูกน้องของพี่ชายเธอก็เต็มไปหมด
แต่ทำไมเควินต้องพาเธอออกมาข้างนอกด้วยล่ะ ดูๆไปเหมือนไม่ได้ถูกจับตัวไปเลย...
คาริสานั่งดูรูปที่ได้มาอย่างคิดพิจารณา เมื่อคนถูกจับตัวไปอะไรจะได้ออกมาเที่ยวซื้อของเต็มไม้เต็มมือแบบนั้น หรือว่าเรื่องที่เฮเลนหายตัวไปอาจเป็นการเข้าใจผิด ยิ่งคิดเธอยิ่งไม่เข้าใจ
“นายครับ...คนของเรารายงานมาว่าเราถูกติดตาม ผมว่าเราควรกลับได้แล้วนะครับ”
คิมชินรีบเดินเข้ามาบอก เมื่อคนของเขารายงานมาว่ามีคนกลุ่มหนึ่งคอยตามมาตั้งแต่ที่โรงแรมแล้ว และพึ่งมาแน่ใจเมื่อตรวจสอบจากรถที่ขับตามมา
“อืม ให้คนเตรียมรถ แล้วแยกเป็น 3 กลุ่ม ฉันจะไปที่เซฟเฮาส์ นายรู้ใช่ไหมว่าที่ไหน”
“ครับ”
เควินบอกขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เพราะไม่คิดว่าจะมีคนตามมา เขาพาเฮเลนที่ยังอยากซื้อของต่อออกมาจากห้างสรรพสินค้าโดยไม่บอกเหตุผลอะไรทั้งสิ้น
“มีอะไรรึเปล่า ทำไมต้องทำหน้าเครียดแบบนั้นด้วยล่ะ”
เฮเลนที่เริ่มสังเกตตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าแล้วว่าเควินทำสีหน้าเครียดแปลกๆเลยถามขึ้น
“มีคนตามเรามาน่ะ ตอนนี้น่าจะไม่มีแล้วล่ะ”
พอได้ยินแบบนั้น ความสนุกจากการได้ช็อปปิ้งก็หมดลงทันที
“ใครกัน...หรือว่าคนของหมอนั่นอีกแล้ว”
เฮเลนถามขึ้นด้วยหัวใจเริ่มสั่น เธอไม่ชอบเลยจริงๆเรื่องแบบนี้
“อืม น่าจะใช่”
เควินบอกขึ้นเมื่อคงมีแค่แคเรียลเท่านั้นที่ให้คนตามเขาอยู่แบบนี้ และเขาเองก็ไม่รู้ด้วยว่าอีกฝ่ายต้องการจะทำอะไรกันแน่ และเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าแคเรียลอยากได้ตัวเฮเลนไปทำไมในเมื่อเขาก็บอกไปแล้วว่าเธอคือผู้หญิงของเขา
“เดี๋ยวเราจะพักที่นี่ โรงแรมคงไม่ปลอดภัยแล้ว”
พอมาถึงเซฟเฮาส์ซึ่งเป็นคนละที่กับที่เขาเคยขังเธอเอาไว้ มันเป็นบ้านหลังเล็กๆที่ถูกซ่อนอยู่ในป่ากลางเมืองและเป็นที่ที่ลับที่สุดของเขา
และพอเขาบอกว่าที่นี่ปลอดภัยเธอก็เริ่มเบาใจ ก่อนจะลืมความกังวลไปจนหมดเมื่อได้เปิดของที่เธอเดินซื้อมาเกือบ 2 ชั่วโมงเต็ม ส่วนเควิน เขาต้องเช็กให้แน่ใจว่าจะไม่มีคนตามเขาเจออีก เมื่อชีวิตของมาเฟียแบบเขานั้นมีศัตรูเต็มไปหมด ถ้าไม่ระวังตัวอาจถูกปลิดชีวิตได้ทุกที่และทุกเวลา
- ผู้เขียน
