Help me please 2 ฉิบหายแล้วจ้ะฉันได้เพื่อนน้อง!

771 คำ
หลายวันต่อมา บ้านลูกไม้&ต้นน้ำ          หาวววว~ วันนี้เป็นวันหยุดของฉันหลังจากที่ผ่านการเรียนมาอย่างหนักตลอดทั้งอาทิตย์ แต่ฉันต้องมาตื่นเช้าเพราะสียงเจี๊ยวจ๊าวจากด้านล่านในตอนเช้าวันหยุดแบบนี้ซึ่งมีทั้งผู้หญิงผู้ชายปนกันไปหมด อย่าบอกนะว่าต้นน้ำมันพาเพื่อนมาบ้าน?          ปกติมันไม่เคยพามาหรอกสงสัยครั้งนี้จะเหตุสุวิสัยจริง ๆ เพราะเราสองพี่น้องมีนิสัยเหมือนกันคือไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในบ้านเท่าไหร่ ครั้งนี้ฉันยกให้แล้วกันเพราะเห็นว่ากำลังเข้ามหาลัยคงมาอ่านหนังสือกันละมั้งแต่ทำไมไอ้น้องชายมันไม่บอกฉันวะ          ฉันลุกอาบน้ำแต่งตัววันนี้ออกไปข้างนอกดีมั้ยนะ?          Rrr          “ว่า?” ฉันรับสายเพื่อนสาวที่โทรเข้ามาพอดี          (มึงตื่นแล้ว?) มันทำเสียงสงสัยเพราะฉันมันไม่ใช่พวกตื่นเช้าไง          “เออดิ สงสัยต้นน้ำมันพาเพื่อนมาบ้านอ่ะเสียงดังนอนไม่หลับ”          (กูก็ว่าคนอย่างมึงไม่น่าตื่นเช้า)          “แล้วถ้ารู้ดีขนาดนั้นจะโทรมาเพื่อออออ?” ฉันคุยโทรศัพท์ไปแต่งหน้าอ่อน ๆ ไปด้วยเพราะมีคนอยู่บ้านไงต้องสวยหน่อยค่ะ          (จะชวนไปช้อปปิ้ง)          “ไม่ไป” ฉันตอบทันทีเพราะขี้เกียจเดินเก็บตีนไว้ยืนในคาบปฏิบัติ อ่อ ฉันบอกไปยังว่าฉันเรียนวิศวะอะ          (ทำมายยยยยยยย?) มันงอแง          “เพราะปวดตีน ขี้เกียจเดิน”          (เลี้ยงเหล้า)          “มึงไม่ไปชวนคนอื่นวะ” แค่ได้ยินว่าเหล้าก็น้ำลายสอแล้วจ้ะนี่ไม่ได้ติดเหล้านะจริงจริ๊ง!          (ชวนแล้วเหลือมึงค่ะคนเดียว) อ้าว!          “เออ ๆ ไปก็ได้วะ” ไม่ได้เห็นแก่เหล้าหรอกนะเห็นแก่เพื๊อนนนน          (เจอ 11 โมงห้ามสายห้ามหา!)          “เออ!! รู้แล้วน่า” ฉันวางสายก่อนมองนาฬิกาตอนนี้เพิ่มเก้าโมงครึ่งไปหาอะไรกินก่อนแล้วกันถ้ารอไปกินนู้นฉันเป็นลมตายก่อนพอดี            ฉันเดินลงมาจากชั้นสองก็ได้ยินเสียงคนคุยกันชัดเจนขึ้นเป็นเด็กนี่มันดีจังน้า~          ฉันเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่เพื่อน ๆ ของต้นน้ำอยู่เพื่อจะไปห้องครัว          “เจ๊!!” จากที่จะเดินผ่านไปเฉย ๆ ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงต้นน้ำมันดังขึ้น ฉันเลยไม่มีทางเลือกเดินเข้าไปก็มีเด็กผู้ชายสองคนและผู้หญิงสองคน          “มาไหว้เพื่อนน้องก่อนนนน” ดูน้องฉันมันพูด          “ไอ้ต้น!!พี่มึงสวยวะ” เสียงเพื่อนของต้นน้ำที่พยายามกระซิบแต่เป็นกระซิบที่ดังจนฉันได้ยินก็ยิ้มออกมาหน่อย ๆ          “เจ๊! นี่ไอ้โรเจอร์ แล้วก็เจนนี่ มิ้วเป็นเพื่อนในห้องส่วนอีกคน...ไอ้จาฟาร์มึงเลิกเล่นเกมก่อนดิ” และผู้ชายอีกคนเพื่อนของต้นน้ำก็เงยขึ้นมาและนั่นทำให้ฉันตกใจมาก!!          “...!!”          “เจ๊! นี่เพื่อนผม ‘จาฟาร์’” บะบ้าไปแล้ว!!!          “...” เพื่อนน้องชายเป็นผู้ชายที่ฉันนอนด้วยคืนนั้น!!! ฉิบหาย ๆ ๆ ๆ ในหัวฉันมีแต่คำนี้เต็มไปหมด!! จะติดคุกไหมวะกู?!!          “เจ๊!!!”          “ฮะ? ฮะ? เอ่อ ตะตามสบายเลยนะทุกคนพี่ชื่อลูกไม้นะ พะพี่ไปก่อนนะพอดีนัดเพื่อนไว้” ฉันรีบเผ่นกลับขึ้นมาบนห้องนอนตัวเอง          ปัง!!!          “อร๊ายยยยยยยยยย” พอประตูห้องเปิดลงฉันก็กระโดดขึ้นเตียงและเอาหมอนปิดหน้าไว้ก่อนจะกรี๊ดออกมาอย่างบ้าคลั่ง!!!          “อร๊ายยยยยยยยย >.“หึ จำไม่ได้จริง ๆ หรือแกล้งจำผมไม่ได้กันแน่นะ?”          “!!”            
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม