“ไปกันเถอะเบื่อ!” เมื่อฉันหันไปมองหน้าจาฟาร์เขาก็ชวนเพื่อนของเขาออกไปโดยคำเบื่อมันเหมือนพูดใส่หน้าของฉันมากกว่า เขาเป็นอะไรอีกเนี่ย เห้อออ แถมยังมีเรื่องปวดหัวเพิ่มขึ้นเพราะจาฟาร์ดันเป็นน้องชายของเพื่อนฉันไง ฉันลืมไปเลยว่าฟีฟ่ามันก็นน้องชายเหมือนกัน
“มันเป็นอะไรของมันวะ?” ฟีฟ่าทำหน้างงกับอาการของน้องตัวเองแต่ฉันพอจะรู้ว่าเขาเป็นอะไร...
เป็นขี้หวงไง หึ น่ารักเหมือนกันแหะ
หลังจากนั้นเราก็เริ่มทำงานกันโดยตลอดงานฉันก็มองหาจาฟาร์อยู่ตลอดเพราะงานที่บูธเองก็ยุ่งมากเลยไม่ได้ปลีกตัวไปหาหรือว่าจับโทรศัพท์เท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเด็กขี้หวงจะโทรหรือไลน์มาหรือเปล่า?
แต่ตลอดที่พยายามจับตามองก็ทำให้ฉันรู้ว่าจาฟาร์นั้นฮอตฮิตแค่ไหนเพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนก็มีผู้หญิงมองอยู่ตลอด เห้ออ แล้วแบบนี้ฉันจะไปสู้สาว ๆ พวกนั้นได้ยังไงเนี่ย
“เอาละพวกเธอไปพักเถอะ
