CHAPTER 2
2843 คำ
CHAPTER 2
“เชิดหน้าขึ้นอีกนิดนะครับ ใช่แล้ว แบบนั้นล่ะ มือซ้ายถลกชายกระโปรงขึ้นมาครับ ให้เห็นขาอ่อนนิดๆ โอเคครับ นิ่งๆก่อนนะ”
ภายในสตูดิโอสำหรับใช้ถ่ายแบบของนิตยสารวัยรุ่นชื่อดัง ที่จะนำเอาดาราที่ฮอตและเรตติ้งดีๆสุดๆเท่านั้นมาขึ้นปก และตอนนี้…ฉันก็คือดาราคนล่าสุดที่ได้ขึ้นปกนิตยสารนี้! ว่ากันว่าทุกคนที่ได้มาขึ้นปก กระแสและชื่อเสียงก็จะมีเพิ่มมากขึ้นเป็นสิบเท่าตัว เรียกว่าฮอตติดลมบนจนหยุดไม่อยู่เชียวล่ะ
“ไม่อยากเชื่อเลยนะครับว่าน้องเจสสิก้าจะอายุแค่สิบแปด รัศมีความเซ็กซี่นี่ระดับตัวแม่เลยนะ”
พี่ ‘ปอร์เช่’ ตากล้องชื่อดังที่มีผลงานถึงระดับฮอลลีวู้ดเอ่ยชม เขาเก่งมากเลยล่ะ ฉันเองยังยอมรับฝีมือเลย เขาจัดท่าทางการโพสให้ฉันจนออกมาดูสวยและร้อนแรงมากกว่าที่เคยถ่ายมาเป็นทวีคูณ ดูๆแล้วฉันเหมือนสาวอายุยี่สิบอัพ ที่มีเสน่ห์และความเร่าร้อนในแบบฉบับของผู้ใหญ่ ทั้งที่ความจริงแล้วฉันเพิ่งจะสิบแปดปีเต็มไปเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง -___-;;
“ต่อไปนะครับ เดี๋ยวน้องเจสสิก้านั่งลงไปกับพื้นเลยนะ แล้วก็ก้มตัวนิดหนึ่งให้เห็นเนินอกแบบพองาม อ้า! ใช่ครับ แบบนั้นเลย จิกสายนิดหนึ่งนะครับ ผู้ช่วยครับ ช่วยเปิดพัดลมหน่อย ผมต้องการให้ภาพนี้ออกมาดูยั่วยวนใจมากที่สุด”
ฉันยิ้มบางๆกับคำว่ายั่วยวนใจของพี่ปอร์เช่ แค่นี้เวลาฉันเดินไปไหนมาไหนก็ขยี้หัวใจพวกผู้ชายกันเป็นแถบแล้ว ถ้าต้องให้ยั่วยวนมากกว่านี้ คนพวกนั้นต้องกระอักเลือดตายแน่ๆ
“ฮ้าวววว~”
ฉันปิดปากหาวอย่างเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียสุดๆ เมื่อคืนกว่าจะเสร็จงานถ่ายแบบก็เกือบตีหนึ่ง พอเจ็ดโมงก็ต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่ออาบน้ำมาโรงเรียน ถึงฉันจะเซ็กซี่เร่าร้อนและเป็นดาราดังขนาดไหน แต่ฉันก็ไม่เคยขาดเรียนสักวันเลยนะ แถมเกรดเฉลี่ยของฉันก็ยังออกมาในระดับที่น่าพอใจด้วย ฉันรักงานในวงการบันเทิง และฉันก็รักการเรียนของฉันด้วยเหมือนกัน เพราะงั้นฉันถึงได้พยายามทำทั้งสองอย่างไปพร้อมๆกันอย่างเต็มที่แบบนี้
เฟี้ยว…จึก!
“หือ -*-“
ฉันหยุดชะงักพลางก้มมองไปสิ่งที่ลอยมาชนหัวฉันเมื่อกี้ก่อนจะตกลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้น จะ…จรวดกระดาษนี่นา มาจากไหนกันล่ะเนี่ยยยย
“โอ๊ะ! ขอโทษนะคร้าบบบบ!”
ฉันเงยหน้ามองหาต้นเสียงจ้าละหวั่น ก่อนจะไปประสบพบพักตร์กับชายหนุ่มรูปงามที่แสนคุ้นคนหนึ่ง ยืนโบกมือหย้อยอยู่ที่ระเบียงชั้นสอง นะ…หน้าตาคุ้นๆแฮะ
“เจสสิก้านี่นา! ผมโรมันไงครับบบ เราเคยเจอกันตอนงานถ่ายแบบหน้าร้อนปีที่แล้วไง >OOO..[]_OOO<”
“ฉันบอกแล้วว่าอย่าขยับขา แต่เธอก็ยังขยับ แสดงว่าเธออยากให้ฉันดู -_-“
“กรี๊ด!!!!”
“ก็บอกว่าอย่ากรี๊ดไงเล่า -_-“
ฮีโร่หัวเสีย เขามองหน้าฉันอย่างรำคาญก่อนจะเดินไปนั่งกินอาหารเช้าที่โต๊ะอาหารหน้าตาเฉย
“มากินด้วยกันสิ…คุณแฟน”
“ใครเป็นแฟนนายยะ!”
“ต้องให้บอกอีกกี่รอบกัน เมื่อวานเธอมาสารภาพรักกับฉัน เราสองคนจูบกันอย่างเร่าร้อนในโดมผีเสื้อ และเมื่อกี้เธอก็ให้ฉันดูขาอ่อนกับกางเกงในสี…”
“หยุด! หยุดพูดถึงสีของกางเกงในฉันได้แล้ว…”
ฉันกัดฟันพูด พยายามระงับอารมณ์ตัวเองอย่างถึงที่สุด ทำไม…ทำไมฉันจะต้องมาทำภารกิจช่วงชิงดอกกุหลาบดอกแรกจากผู้ชายพวกนี้ด้วย!
อยากจะ…กรี๊ดดดดด!!!!
- ผู้เขียน
