ตอนที่ 3 คำอธิษฐาน 1
394 คำ
นิโคลัสภายใต้คอสตูมซานตาคลอสยืนพิจารณาหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ความสวยใสบริสุทธิ์ราวกับดึงดูดให้เขาเขยิบเข้าไปใกล้เธออีกนิด ทันใดนั้นดวงตากลมโตได้ลืมขึ้นและสบเข้ากับดวงตาสีฟ้าเข้มสดใสของเขาพอดี
เมธาวีที่กำลังหลับสบายรู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกจับจ้องอยู่จึงลืมตาขึ้น เธอเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสไวอยู่แล้ว และยิ่งต้องมาใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวในต่างประเทศด้วยแล้วเธอจึงต้องยิ่งระมัดระวังเป็นสองเท่า
ภาพชายตัวโตตรงหน้าทำให้เมธาวีตระหนักว่าตนมิได้อยู่เพียงลำพังในห้อง อารามตกใจทำให้เธอดีดตัวผึงขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็ว
“คุณเป็นใคร” ถามออกไปอย่างหวาดระแวง พลางสอดส่ายสายตาหาทางหนีทีไล่จนลืมที่จะสังเกตอะไรบางอย่าง
ฝ่ายนิโคลัสเองก็ตกใจไม่แพ้กัน “นี่คุณเห็นผมด้วยเหรอ”
“ทำไมฉันถึงจะไม่เห็นคุณ”
การตอบกลับของเธอเป็นคำตอบอย่างดีให้กับคำถามของเขาโดยไม่ต้องสงสัย ถ้าเธอไม่เห็นเขาแล้วจะสามารถพูดคุยตอบโต้เขาได้อย่างไร ซานตาคลอสหนุ่มนึกฉงนว่าเหตุใดมนตร์พรางกายถึงไม่ทำงานเอาเสียดื้อ ๆ จะว่าเขาลืมร่ายมนตร์ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะปกติเขารอบคอบเสมอ และทุกบ้านก่อนหน้าเขาก็ทำมันได้ดีไม่มีผิดพลาดเลยสักนิด
ระหว่างที่ผู้บุรุกเงียบไปเมธาวีจึงใช้โอกาสนี้ลอบสำรวจบุคคลตรงหน้า เหอะ! เดี๋ยวนี้หัวขโมยมีทุกรูปแบบ คิดว่าแต่งชุดซานตาคลอสแล้วจะทำให้สามารถหลอกใครต่อใครได้อย่างนั้นหรือ ดูซิคอสตูมจัดเต็มเสียอย่างนี้ ในมือถือกระสอบสีแดงใบโตอีกต่างหาก คงเอาไว้ใส่ของที่ตั้งใจมาขโมยละสิท่า ขอโทษ...ไปหลอกเด็กสามขวบโน่นไป๊!
หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงตรงดิ่งไปยังชายชุดแดงร่างสูงอย่างไม่มีความเกรงกลัว เห็นตัวเล็ก ๆ อย่างนี้แต่เธอเคยฝึกศิลปะการป้องกันตัวอย่างมวยไทยมาก่อน ลองเข้ามาสิแม่จะเตะก้านคอให้ยับ เมธาวีนึกอย่างหมายมาด แต่สิ่งที่เธอทำกลับไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอย่างการเตะก้านคอ
- ผู้เขียน
