เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนราวกับหลับแล้วฝันไปตื่นหนึ่งเท่านั้น สำหรับเมธาวีแล้วบอกไม่ได้ว่าเป็นฝันดีหรือว่าฝันร้าย ในฝันนั้นเธอยอมรับว่าความอ่อนโยนของซานตาคลอสหนุ่มทำให้เธอมีความสุขมาก ทุกสัมผัสทุกการเคลื่อนไหวนำพาเธอให้ล่องลอยไปสู่ดินแดนหฤหรรษ์ แต่มันคงเป็นได้แค่ความฝัน เพราะเช้านี้ยามที่เธอตื่นขึ้นมากลับพบเพียงความเย็นชืดของที่นอนว่างเปล่าด้านข้าง ไร้ร่องรอยของร่างอุ่นที่คอยโอบประคองเธอในห้วงฝันอันแสนหวาน
“มนตราแห่งคืนวันคริสต์มาสคงสิ้นสุดลงแล้วสินะ” เสียงปนเศร้าหลุดออกมาจากริมฝีปากบางราวละเมอ
ดวงตาคู่งามที่ฉายแววอาลัยจับจ้องอยู่บนพื้นที่ว่างบนเตียงที่เคยมีร่างอุ่น ๆ ของใครบางคนนอนอยู่ มือเรียวจึงเผลอยกขึ้นไปลูบหมอนที่เขาเคยหนุนนอน
เมธาวีไม่อยากปฏิเสธความจริงว่าเรื่องราวเหลือเชื่อที่เธอได้เผชิญมาเมื่อคืนไม่ว่าจะเป็นตอนที่เธอถูกปีศาจร้ายจับตัวไป หรือแม้กระทั่งการที่เธอปล่อยตัวปล่อยใจ
