เธอสะบัดค้อนให้เขา รีบคว้าชุดคลุมมาสวมและสะดุดตากับสร้อยเพชรงามระย้ากลางหว่างอก เพชรสีชมพูชุดเดียวกับสร้อยข้อมือ มันมักจะมาอยู่บนร่างกายของเธอตอนที่หลับ เธอหันขวับกลับไปมองหน้าเคลวิน ดวงตามีคำถามแต่ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่น รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหญิงให้บริการและพึ่งได้ของรางวัลสูงค่าเมื่อคนมาใช้บริการเกิดถูกใจ
“อะไรคะ!!”
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เขายับคิ้วให้ ดวงตาสีคาราเมลแพรวพราวระยับเมื่อเห็นความงดงามของสายสร้อยบนลำคอเรียวระหง
“อีกแล้วนะคะ ฉันไม่ชอบ!! ไม่ต้องการของพวกนี้สักชิ้น”
“มันเป็นความพอใจส่วนตัวของฉันอะนะ คนมันรวยมีเงินเหลือใช้ ช่วยไม่ได้คนสวยมันเป็นความสุขของป๋า”
ชายหนุ่มไหวหัวไหล่ซ้ำอีกครั้ง เขาหยัดกายลุกขึ้นนั่ง บิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยขบ เมื่ออุทิศตัวเป็นหมอนให้เธอหนุนนอนมาทั้งคืน เขาวาดปลายขาลงมายืนที่พื้นข้างเตียง
“อ้ายยย...จะลุกจะนั่งระวังหน่อยสิคะ คุณไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันไม่อย
