บทที่ 1 นางร้ายกับเจ้าบ่าวจอมเย็นชา
1440 คำ
ถ้ารู้ว่าสาวไทยที่มีชีวิตอันแสนเรียบง่าย จะต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้าย ฉันขออ่านนิยายที่นางร้ายกลับใจในตอนจบยังดีกว่า อย่างน้อยก็คงไม่ตายอนาถอย่างในนิยายเรื่องนี้ เพราะพระเอกเรื่องนี้ปรารถนาให้ฉันตายยิ่งกว่าใครน่ะสิ
เรื่องมันเกิดก็เพราะพ่อของม่านอี นางร้ายที่ร้ายจนน่าเอือมระอา ออกอุบายฉ้อโกงสหายของตัวเองซึ่งเป็นพ่อของหงเฉินพระเอกของเรื่อง ทำให้สกุลหงล้มละลายเพราะติดหนี้จำนวนหลายแสนหยวน หงจ้านตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเองหนีความอัปยศทำให้ลูกและภรรยาต้องตกอับ ม่านซั่วจึงแสร้งเป็นคนดียื่นมือให้ความช่วยเหลือ
เมื่อหงเฉินเติบใหญ่หลังจากเรียนจบจากโรงเรียนทหารและตั้งใจกลับมาตอบแทนม่านซั่วที่ช่วยเหลือตนเองกับแม่ ทว่าแม่ของเขากลับจากไปด้วยโรคร้าย ทั้งที่ความทุกข์กำลังถาโถม หงเฉินกลับได้รู้ความจริงทุกอย่างจากโจวหนิงผู้เป็นน้องชายของมารดา ว่าแท้จริงแล้วที่ครอบครัวของเขาต้องล้มละลาย ก็เป็นเพราะม่านซั่วหลอกพ่อของเขาให้เซ็นสัญญาตัวแทน
เมื่อธุรกิจล้มละลาย พ่อเขาจึงไม่สามารถรับผิดชอบได้ ส่วนแม่ของเขาก็ถูกม่านซั่วหว่านล้อมให้เป็นอนุภรรยา โดยอ้างว่าจะสนับสนุนหงเฉินอย่างเต็มที่ และสาเหตุการตายของแม่ไม่ใช่เพราะป่วยตาย แต่เพราะถูกฮูหยินใหญ่วางยาพิษต่างหาก
ยิ่งฟังหงเฉินก็ยิ่งคับแค้นใจ และตั้งปณิธานว่าจะต้องเอาเลือดสกุลม่านมาล้างความผิดให้ได้
อ่า…แค่เรื่องย่อ อ่านแล้วขมขื่นจนกลืนข้าวไม่ลงไปหลายวัน แล้วฉันที่เข้ามาสวมร่างของม่านอี ไม่ขื่นขมยิ่งกว่าหรือ คิดแล้วก็ปวดหัว ตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกว่ามันจะมีคนที่ทะลุเข้ามาในนิยายได้จริงๆ ยังคิดว่าเป็นแค่ความฝันด้วยซ้ำ กระทั่งวันต่อมาถึงได้รู้ว่าฉันกำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวของพระเอกจอมเย็นชา
นี่มันเรื่องบ้าอะไรคะเนี่ย!
หลังจากจบพิธียกน้ำชา ฉันก็ปลีกตัวออกมาสูดอากาศหายใจข้างนอก นิยายที่ฉันเข้ามาอยู่คือนิยายยุค 1980 ซึ่งเป็นยุคสมัยหลังปฏิวัติอุตสาหกรรมที่มีความแฟนตาซีเล็กน้อย แขกในงานส่วนใหญ่จึงมีนักธุรกิจมากมายเข้าร่วม ถ้าไม่บอกว่าเป็นงานแต่งงานของลูกสาวคนโตของสกุลม่าน คนคงคิดว่าเป็นงานเลี้ยงของพวกนักธุรกิจ
ฉันเหลือบมองเจ้าบ่าวโดดเด่นท่ามกลางฝูงชนด้วยหัวใจห่อเหี่ยว ดูเขาสิ ปั้นยิ้มได้น่ารังเกียจจริงๆ ฉันรู้ว่าเขากำลังวางแผนแก้แค้นม่านซั่วและสกุลม่าน โดยเริ่มจากฉันเป็นคนแรก เขายอมรับข้อเสนอแต่งงานกับฉันเพื่อแลกกับตำแหน่งผู้จัดการเล็กๆ จากนั้นก็คอยรวบรวมข้อมูลการทุจริตของม่านซั่วไปอย่างช้าๆ โดยหลอกใช้ไว้ใจของภรรยา พร้อมกับทำลายหญิงสาวไปด้วย
ที่จริงฉันก็ไม่แปลกใจที่ม่านอีจะหลงรักหงเฉิน เพราะเขาตั้งใจเข้ามาหลอกให้เธอหลงรักน่ะสิ จากนั้นก็ทำร้ายจิตใจม่านอีด้วยการพาผู้หญิงอีกคนเข้ามาเป็นอนุ ให้ความสำคัญผู้หญิงคนนั้นยิ่งกว่าม่านอีจนม่านอีเสียสติคิดร้ายตลอดเวลา ถึงขั้นวางยาพิษผู้หญิงคนนั้นเช่นเดียวกับที่แม่ของเธอทำกับแม่ของเขา ก่อนจะจับม่านอีเข้าคุกและปล่อยให้ตายไปอย่างโดดเดี่ยว ขณะเดียวกันก็เปิดโปงความชั่วของม่านซั่ว สุดท้ายม่านซั่วก็ฆ่าตัวตายหนีความผิด สกุลม่านถูกทำลายในชั่วพริบตา ช่างเป็นแผนการที่แยบยลจนน่ากลัว
แต่ฉันยอมรับเส้นทางอันน่าหดหู่แบบนั้นไม่ได้ ฉันไม่ใช่ม่านอีสักหน่อย ทำไมฉันต้องมาตายเพราะคนที่เกลียดตัวเองด้วย ต้องมีสักวิธีที่จะจากความตายได้บ้างสิ
“ทำยังไงดี” ฉันพึมพำพลางกอดตัวเองแน่น อากาศในเดือนกุมภาพันธ์มันหนาวจริงๆ แล้วหลังจากนี้ต้องย้ายไปอยู่กับหงเฉินที่ดูแลกลุ่มการค้าทางภาคเหนือ ฉันจะอยู่รอดรึเปล่านะ กลัวว่าจะแข็งตายก่อนหนีตายน่ะสิ
“อยากหนาวตายรึไง”
ฉันเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทุ้มไม่คุ้นหู อ่า…เจ้าบ่าวของฉันนี่เอง สงสัยจะถูกม่านซั่วบังคับให้มาดูแลฉัน ถึงได้หน้าหงิกหน้างอขนาดนี้
แต่ก็หล่อจริง ให้ตายเถอะ
“ฉัน…แค่ออกมาสูดอากาศเท่านั้นค่ะ” ฉันตอบพลางเหลือบมองหงเฉินด้วยความประหม่า เนียนพอหรือเปล่านะ
ทว่าหงเฉินกลับมองฉันด้วยสายตาเอือมระอา ให้ตายเถอะพ่อคุณ รู้ว่าเกลียดแต่ช่วยเก็บสีหน้าหน่อยไม่ได้เหรอ อย่างน้อยนายก็แก้แค้นม่านอีสำเร็จแล้ว
หงเฉินกลับสะบัดผ้าคลุมขนสัตว์ที่ถือมาด้วยแล้วคลุมบนไหล่ของฉันอย่างนุ่มนวล
“เข้าไปข้างใน”
“เข้าไปทำไมคะ เข้าไปฉันก็คุยเรื่องธุรกิจไม่รู้เรื่องหรอก” ฉันย้อนถาม ทำให้หงเฉินชักสีหน้าไม่พอใจ
“นี่เธอกล้าขัดใจฉัน…”
ฟังดูแล้วเหมือนม่านอีไม่เคยขัดใจตัวเองเลยสินะ แต่หลังจากนี้ก็เตรียมตัวได้เลย เพราะฉันจะไม่ฟังคำสั่งของเขาอีกต่อไป เรื่องอะไรจะยอมให้หลอกใช้เล่า ฝันไปเถอะ
หงเฉินมองฉันด้วยสายตาสงสัย
“เธอกำลังเล่นตัวอยู่หรือ ที่ฉันแต่งงานด้วย ไม่ได้หมายความว่าจะยอมให้เธอเอาแต่ใจได้หรอกนะ ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ตัวไม่มีพ่อที่อยู่ในท้องของเธอ” ทั้งสีหน้าทั้งน้ำเสียงล้วนเต็มไปด้วยความเกลียดชังและเหยียดหยาม
ฉันกลอกตาขณะฟังถ้อยคำต่ำช้าของคนตรงหน้า ให้ตายเถอะม่านอี เธอไปหลงรักผู้ชายที่ใช้เบ้าหน้าแบกสันดานคนนี้ได้ยังไง
แต่ก็พอจะจำได้ ถึงเหตุผลที่หงเฉินถูกบังคับให้แต่งงานกับม่านอี ก็เพราะม่านอีโกหกม่านซั่วว่ากำลังตั้งท้องลูกของหงเฉิน ทำให้หงเฉินเกลียดม่านอียิ่งกว่าเดิม
โอ๊ย ยัยนี่ทำให้ฉันปวดหัวขึ้นทุกที เธอสร้างเรื่องให้น้อยลงหน่อยไม่ได้รึไง หรือตั้งใจให้ฉันเข้ามารับกรรมตั้งแต่แรกแทนกันแน่ แต่ก็แปลก ความจริงหงเฉินต้องแกล้งเป็นรักม่านอีต่อหน้าไม่ใช่เหรอ แต่เขากลับแสดงความเกลียดชังอย่างเปิดเผย ไม่กลัวว่าม่านอีจะฟ้องม่านซั่วรึไง หรือว่าเขากำลังกุมความลับบางอย่างของม่านอีเอาไว้
ฉันต้องรู้ให้ได้!
แต่ก่อนอื่น ถ้าโดนด่าอยู่ฝ่ายเดียวก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิ
“นี่คุณสามีคะ” ฉันตอบกลับเสียงเย็น
“…”
หงเฉินไม่ตอบแต่กลับมองด้วยความสงสัยระคนไม่พอใจ
คงสงสัยละสิว่าทำไมฉันถึงเปลี่ยนไป ก็นะ ทำไมฉันต้องสนใจด้วยล่ะ ว่าเขาจะกุมความลับอะไรเอาไว้ ถ้าเขาเปิดเผยออกไปแล้วฉันต้องตายทันทีก็ดีน่ะสิ จะได้ออกไปจากโลกนิยายเฮงซวยนี้สักที
“ทำไมฉันต้องเล่นตัวกับคนที่เกลียดฉันด้วยล่ะคะ อีกอย่างในท้องฉันไม่มีไอ้ตัวอะไรอย่างที่คุณว่าหรอกค่ะ ฉันไม่ได้ท้องสักหน่อย”
“ม่านอี!”
ฉันเห็นหงเฉินกำหมัดแน่นราวกับกำลังระงับอารมณ์ของตัวเอง อย่างน้อยข้อดีของพระเอกธงแดงคนนี้ก็คงเป็นเรื่องที่ต่อให้โมโหเท่าไหร่ก็จะไม่ลงมือทำร้ายร่างกายผู้หญิง ในเรื่องต่อให้ม่านอีทำร้ายอนุที่เขารัก เขาก็ไม่เคยตบตีเธอกลับด้วยเช่นกัน
“จะโมโหไปทำไมคะ คุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าฉันไม่ได้ท้อง” เพราะหงเฉินไม่เคยล่วงเกินม่านอีสักครั้ง แม้แต่จูบก็ไม่เคย
ใบหน้าของหงเฉินนิ่งตะลึงงัน คงไม่คิดว่าฉันจะกล้ายอกย้อนเขา ก็แน่ล่ะ ม่านอีหลงผู้ชายคนนี้หัวปักหัวปำ ยอมกระทั่งแทงข้างหลังพ่อตัวเองเพื่อเอาข้อมูลมาให้เขาเลยนี่นะ และที่ทำไปก็เพราะอยากได้ความรักที่ไม่มีจริงจากผู้ชายคนนี้
ม่านอี เธอนี่โง่จริงๆ แต่ฉันจะกอบกู้ศักดิ์ศรีของเธอให้เอง
- ผู้เขียน
