3
1075 คำ
“แกจำใส่สมองเน่าๆ ของแกนะว่า แกไม่มีทางมายืนแทนที่ฉัน จำให้หนักว่า ฉันคือแม่ของลิน่า คือเมียของเลอัน ส่วนแกเป็นได้แค่นางบำเรอชั้นต่ำ เป็นพี่เลี้ยงของลูกสาวฉันเท่านั้น” ผู้พูดแสยะยิ้มใส่ไอรีณ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องครัวทันทีที่พูดจบ ไม่สนใจว่า คำพูดและการกระทำของตนจะทำร้ายไอรีณมากแค่ไหน เพราะนั่นคือสิ่งที่ณิชาภาต้องการให้เกิดขึ้น
ไอรีณทรุดกายนั่งบนพื้น นำฝ่ามือทั้งสองข้างปิดหน้า ปล่อยความเสียใจ อดสูผ่านทางน้ำตาและเสียงสะอื้น ร่างกายโยกไหวตามแรงสะอื้นที่เพิ่มมากขึ้นทุกขณะ เช่นเดียวกับน้ำตาที่ไหลรินไม่ขาดสาย เป็นความร้าวรานใจที่ไม่อาจหลุดไปจากหัวใจเธอ มันฝังรากลึกดังรากเง้าของต้นไม้ต้นใหญ่ ยึดติดความทุกข์ระทมใจไว้กับจิตใจไอรีณตลอดกาล
โซเฟียทรุดกายลงนั่งข้างคนร้องไห้ กอดปลอบด้วยความสงสารจับขั้วหัวใจ ภาวนาขออย่าให้เลอันโดรอนุญาตให้ณิชาภาเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ เพราะแค่นี้ไอรีณก็เจ็บมากพอแล้ว โซเฟียไม่ต้องการเห็นสาวนิสัยดีเจ็บไปมากกว่านี้ ในความรู้สึกโซเฟีย เธอรู้สึกว่า ไอรีณต้องถูกทดสอบความแข็งแกร่งจากพระเจ้า ด้วยน้ำมือของสามพ่อแม่ลูก
รถลีมูซีนสีดำแล่นมาจอดหน้าคฤหาสน์หลังงามของมหาเศรษฐีหนุ่มเลอันโดร ฟลาวิโอ คาร์เรร่า นักธุรกิจด้านโทรคมนาคมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอิตาลีและใหญ่เป็นอันดับสามในทวีปยุโรป ความรวยของเขาไม่ต้องพูดถึง ติดอันดับสามของประเทศอิตาลีและอันดับสิบของโลก เป็นนักธุรกิจที่ถูกจับตามองมากคนหนึ่ง
ชีวิตเลอันโดรดูสวยหรู ประสบความสำเร็จในทุกด้าน แต่จะมีใครคาดคิดว่า ชีวิตครอบครัวของเขากลับล่มไม่เป็นท่า อดีตภรรยาทอดทิ้งเขาไปตั้งแต่คลอดบุตรสาว นับจากวันนั้นคฤหาสน์หลังนี้ไม่ค่อยเปิดต้อนรับใครมากนัก นอกจากเป็นวันพิเศษ แล้ววันนี้ถือเป็นวันพิเศษวันหนึ่ง เขาเปิดคฤหาสน์ต้อนรับญาติมิตรและเพื่อนฝูงให้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของบุตรสาวอันเป็นที่รัก
เอ็นริโกก้าวลงมาจากรถคันดังกล่าวเป็นคนแรก ตามด้วยภรรยาสาวที่อุ้มบุตรสาวคนที่สองวัยหกเดือน ก่อนเขาจะรับร่างอันเฟรโด้จากลิเดียมาอุ้มไว้ นฤเบศร์ก้าวลงตามมาคอยรับร่างภรรยา ที่เวลานี้ตั้งครรภ์ลูกคนที่สองได้เจ็ดเดือน ทั้งหมดส่งยิ้มให้เจ้าของบ้านที่ออกมาต้อนรับเพื่อน
“เป็นไง เดินทางสบายไหมริโก เบส” เลอันโดรเอ่ยถามเพื่อนสนิททั้งสอง
“ยิ่งกว่าสบายซะอีก นั่งเครื่องบินเจ็ทอภิมหาแพงจะไม่นั่งสบายให้มันรู้ไปสิ” เอ็นริโกตอบ ที่พักของเลอันโดรอยู่บนเกาะชิชิลี เจ้าของสถานที่จึงอำนวยความสะดวกให้เพื่อนทั้งสองด้วยการนำเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวไปรับครอบครัวและคนสนิทของทั้งคู่ ส่วนที่พักระหว่างพักผ่อนคือ คฤหาสน์ของเขาที่สะดวกสบายที่สุด
“ใช่ เครื่องบินนายทันสมัยมากๆ นั่งสบาย รถก็ด้วย ขอบใจนะที่อํานวยความสะดวกให้ครอบครัวฉันกับริโกเต็มที่” นฤเบศร์เอ่ยขึ้นบ้าง
“ก็นานๆ เจอกันที อีกอย่างฉันชวนนายสองคนมาเที่ยวบ้านฉัน มันเป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องจัดการทุกอย่างให้ดีที่สุด” เลอันโดรต้อนรับขับสู้เพื่อนเต็มที่ “ฉันว่านายพาลูกเมียเข้าไปในบ้านดีกว่านะ คํ่านี้จะได้มีแรงปาร์ตี้กัน”
เลอันโดรทำหน้าที่เจ้าของบ้านที่ดีอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง นอกจากจะเตรียมการเรื่องการเดินทางให้เพื่อนรักทั้งสองคน เขายังพาเอ็นริโกกับนฤเบศร์ไปส่งถึงห้องพักด้วยตัวเอง ก่อนจะลงไปดูความเรียบร้อยของสถานที่ที่จะจัดงานวันคล้ายวันเกิดให้บุตรสาว เพราะเขาต้องการให้มันออกมาดีที่สุด เพื่อคนที่เขารัก...รักแบบไม่มีเงื่อนไข รักหมดทั้งหัวใจ
สาวน้อยสดใสวัยสิบห้าปี เจ้าของวันเกิดในวันนี้ หมุนดูตัวเองหน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องนอน ใบหน้าเธอเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มสดใสและมีความสุข เป็นเพราะวันเกิดปีนี้ของเธอเป็นปีแรกที่ณิชาภาหรือวิด้า มารดามาร่วมเลี้ยงฉลองด้วย ปีก่อนๆ แองเจลิน่าจะได้เพียงของขวัญที่คนใหกำเนิดส่งมาให้เท่านั้น ฉะนั้นวันเกิดปีนี้จึงพิเศษกว่าทุกปีที่ผ่านมา เลอันโดรจึงเปลี่ยนสถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดจากโรงแรมมาเป็นคฤหาสน์หลังนี้
“ลิน่าสวยไหมคะคุณแม่”
แองเจลิน่า คาร์เรร่าหันมาถามณิชาภา
“สวยจ้ะ ลูกแม่สวยที่สุดเลย” ณิชาภาไม่ได้พูดเอาใจบุตรสาว เธอพูดตามความจริง แม้ว่าแองเจลิน่าจะมีวัยเพียงสิบห้าปี ทว่าความสวยกลับโดดเด่น อาจเป็นเพราะได้ความสวยมาจากแม่ ที่สวยความสวยระดับนางงาม แตะตาต้องใจหนุ่มๆ ทั้งหลาย หนึ่งในนั้นคือ เลอันโดร ชายเดียวที่ได้ครองใจณิชาภาในตอนนั้น และได้ความคมจากคนเป็นพ่อ นัยน์ตาเธอมีเสน่ห์ดึงดูดความสนใจได้จากทุกเพศทุกวัย เส้นผมสีโค้กเป็นลอนเกรียว ยิ่งเธอโตความสวยยิ่งเพิ่มมากขึ้น หลายครั้งที่แองเจลิน่าได้รับการติดต่อไปถ่ายแบบโฆษณา แต่ก็ถูกเลอันโดรปฏิเสธตามประสาคนหวงลูก
“คุณแม่ก็สวยค่ะ สวยมากๆ เลย” แองเจลลิน่าเดินมาสวมกอดคนเป็นแม่ หอมแก้มทั้งซ้ายขวา
“ขอบใจจ้ะสำหรับคำชม” ณิชาภาไม่ได้ยินดียินร้ายกับคำชมสักเท่าไหร่ แต่ต้องตีหน้ายิ้มแย้ม “ว่าแต่ลิน่าพูดกับคุณพ่อหรือยังลูก”
“ลิน่าจะพูดคืนนี้ค่ะ ลิน่าจะขอเป็นของขวัญวันเกิด คุณพ่อไม่มีทางปฏิเสธลิน่าค่ะ” แองเจลิน่าพูดอย่างมั่นใจ เลอันโดรรักและตามใจเธอเป็นที่สุด ขออะไรให้ทุกอย่าง เช่นเดียวกับเรื่องที่ตั้งใจจะขอวันนี้ มันก็ไม่พลาดเช่นกัน
- ผู้เขียน
