“อืม...เป็นความคิดที่ดีนะเจ้า คาฟาลถ้างั้นเจ้าจัดการตามที่พูดเลย เดี๋ยวเราจะกลับไปทำงานต่อให้เสร็จ เย็นนี้จะได้มีเวลาเล่นล่อเอาเถิดกับไข่หวานอย่างเต็มที่”
ชีคฮาริครับคำอย่างเห็นดีด้วย จากนั้นก็ผุดลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเท้ายาวๆ กลับไปในห้องทำงานอีกครั้ง พระองค์รู้สึกตื่นเต้นจนแทบทนรอไม่ไหวแม้วินาทีเดียว เมื่อรู้ว่าจะได้มอบเพลิงเสน่หาให้กับบัณฑิตาอีกครั้งและอีกครั้ง ตลอดระยะ
เวลาที่เธอได้อยู่กับพระองค์ ซึ่งพระองค์สาบานว่าจะไม่ยอมปล่อยให้แม่นกขมิ้นที่แสนน่ารักคนนี้ ได้โผบินหลุดรอดไปจากอ้อมแขนของพระองค์ได้ พระองค์จะกักขังเธอไว้ตลอดทั้งชีวิต ให้บัณฑิตาได้อยู่กับพระองค์ตลอดไป ไม่ว่าเธอจะต้องการหรือไม่ก็ตาม
บัณฑิตาหอบพายุเทอนาโดลูกโตมายังตำหนักราญาของชีคฮาริค พอผ่านด่านปราการแรกที่ป้อมยาม ซึ่งมีการตรวจคนเข้าออกอย่างเข้มงวดได้แล้ว ก็ก้าวเท้าดุ่มๆ พกพาความโกรธมาอย่างเต็มพิกัด พอเข้ามาภายในตำหนักและ
