แทนที่จะดีใจกับคำบอกเล่าของชีคฮาริค บัณฑิตากลับตีสีหน้าเหยเกอยากจะร้องไห้ออกมาให้ได้ ก็เธอไม่อยากให้ชีคฮาริคได้กอด ได้จุมพิต หรือทำทุกอย่างที่พระองค์ได้กระซิบบอกว่า แต่ทว่าในขณะที่ใจนั้นคิดคัดค้าน เรือนกายกลับพร้อมเต็มใจไปกับความต้องการของราชนิกุลหนุ่ม ซึ่งเรือนกายอรชรนั้นได้บดเบียดเข้าหากายกำยำล่ำสันอย่างแนบชิดแทบเป็นเนื้อเดียวกันอย่างที่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่นิดเดียว
“เอ่อ...ท่านชีคคะ ถ้าหากดิฉันเต้นรำกับท่านชีคแค่เพียงอย่างเดียว ท่านชีคจะยอมมอบเงินห้าล้านให้กับดิฉันไหมคะ”
บัณฑิตาต่อรองเสียงสั่น ภาวนาในใจให้ชีคฮาริคยอมมอบเงินจำนวนมหาศาลให้กับเธอง่ายๆ โดยที่เธอไม่ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัว มอบกายและดวงวิญญาณให้กับพระองค์
“ฮ่าๆๆๆ”
ชีคฮาริคทรงหัวเราะร่วนเมื่อได้ยินคำต่อรองของบัณฑิตา ทรงรู้สึกได้ว่าร่างอรชรหอมละมุนในอ้อมแขนนั้นสั่นเทาอย่างที่พระอง
