ตัวช่วยลดความไฮโซ
1151 คำ
“หล่อขึ้นนะเนี่ย หล่ออมตะหรือเปล่านะ” ไข่มุกแซวน้องชาย
“พี่มุกอย่าเวอร์ ไม่ได้เจอกันเดือนเดียวเอง พอเถอะ เด็กๆ เข้าใจผิดหมดแล้ว”
ไข่มุกเหลือบมองเด็กๆ ซึ่งตอนนี้ไม่ได้สนใจบทสนทนาสักเท่าไร และพยักหน้าให้น้องสบายใจว่าจะระมัดระวังคำพูดมากขึ้น แกรี่โอบเธอเข้าไปนั่งด้านใน แล้วเขาจึงนั่งลงเคียงข้าง
“ทับทิมมาเมื่อไร” ฉลามถามหญิงสาวที่อายุมากกว่าตนเองแค่หนึ่งปี เพิ่งเรียนจบไม่กี่เดือน แต่หุ้นเจ็ดเปอร์เซ็นต์ที่เอเดรียนมีในบริษัทเอเจนซี่ท่องเที่ยวของณวัฒน์ เรืองรัตนากร ทำให้เธอต้องบินไปๆ กลับๆ ไทยอเมริกาเป็นว่าเล่น หลังจากเอเดรียนโอนหุ้นให้เธอ และส่งไปเรียนรู้งานที่บริษัทณวัฒน์ซึ่งมีเรย์ เรืองรัตนากร ดอกเตอร์หมาดๆ รับช่วงต่อจากพ่อของเขา
เอเดรียนไม่ได้บังคับว่าทับทิมจะต้องเริ่มทำงานเลย และนี่ก็ไม่ใช่ธุรกิจหลักที่เขาตั้งใจให้ลูกทำ แต่ทับทิมเป็นคนไม่ชอบอยู่นิ่ง ชอบท่องเที่ยว เธอตั้งใจจะต่อปริญญาโทไปด้วย และหาอะไรทำเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ปฏิเสธสิ่งที่เอเดรียนหยิบยื่นให้ แต่เธอเพิ่งรู้ว่าจะต้องมาทำงานร่วมกับเรย์ซึ่งเคยเจอกันมาก่อนที่อเมริกา และเธอไม่ชอบเขาด้วยหลายๆ เหตุผล และยิ่งไม่ชอบหน้าเข้าไปใหญ่เมื่อเรย์รุกเธอหนักในงานแต่งงานของไข่มุกกับแกรี่ ออกอาการคลั่งรักทั้งที่เธอแสนเกลียด แต่หุ้นก็รับมาแล้ว ทับทิมจึงต้องอดทนร่วมงานกับเขา
“มาถึงเมื่อคืน นี่ลงมาหากาแฟกิน เดี๋ยวจะขึ้นไปนอนแล้ว” ทับทิมรอให้ขวัญเอยแปะมือทักทายกับฉลามเสร็จและเข้าไปนั่งด้านใน ก่อนที่ตัวเองจะนั่งข้างๆ
“มาทำงานหรือมาเที่ยวล่ะ” ฉลามถามต่อ ปล่อยให้ฟ้ามุ่ยย้ายตัวเองมานั่งคร่อมตักเขา เอามือลูบคิ้วบากๆ เขา จากนั้นก็เอาหูฟังหมอตรวจที่หัวใจ ในขณะที่ทีเร็กซ์เริ่มกินขนมที่พนักงานในร้านเอามาเสิร์ฟ
“พรุ่งนี้ไอ้บ้านั่นส่งทิมไปรับนักท่องเที่ยวที่ท่าเรือแหลมฉบัง มันใช่เรื่องไหม” ทับทิมกระฟัดกระเฟียด
แกรี่กับฉลามลอบสบตาอมยิ้มให้กัน ถ้าทับทิมรู้ว่าเรย์ใช้นามสกุล ‘เมียดุ’ เข้าแก๊งกับพวกเขาเธอต้องอาละวาดแน่
“แม่ก็เคยทำหน้าที่นั้น แล้วได้เจอกับพ่อ ทิมอาจจะเจอเนื้อคู่ก็ได้นะ” ไข่มุกให้กำลังใจน้องสาว
“จริงสิเนอะ แต่แบบพ่อควรมีคนเดียวนะทิมว่า ไม่งั้นโลกวุ่นวายแย่”
“ช้าไปแล้วละครับทับทิม พ่อได้สร้างร่างสองไว้แล้ว” แกรี่เหลือบตาไปทางทีเร็กซ์ซึ่งอร่อยกับทุกอย่าง
“เดี๋ยวพี่จะพาขวัญเอยไปเรียนภาษาสเปนที่ห้าง พี่ต้าร์ก็จะพาทีเร็กซ์กับฟ้ามุ่ยไปด้วย ฉลามไปด้วยกันไหม” ไข่มุกชวนกลายๆ
“ไปครับ อ้อ พ่อฝากของมาให้เด็กๆ” ฉลามจับฟ้ามุ่ยมานั่งดีๆ จากนั้นหยิบถุงของฝากที่วางไว้ตรงเท้าขึ้นมาวางบนตัก และหยิบของข้างในออกมา
“จ๊าง” ฟ้ามุ่ยชี้ไปที่กางเกง
“มีกระดาษด้วย” ขวัญเอยหยิบกระดาษที่ปลิวออกมาตอนฉลามหยิบของ
“อ้อใช่ เป็นโน้ตจากพ่อ” ฉลามเพิ่งนึกขึ้นได้
“ตาหยกเขียนว่าอะไรคะ” ทับทิมถามหลาน
ขวัญเอยเริ่มอ่านเสียงดังลั่นร้าน “หลานตาต้องใส่ทุกคน เพื่อลดความไฮโซลง ตาเลือกสีตามวันเกิดให้แล้ว ของขวัญเอยวันอาทิตย์ ทีเร็กซ์วันศุกร์ ฟ้ามุ่ยวันอังคาร” ขวัญเอยเหลือบมองไปยังของที่ฉลามเอามาวางเต็มโต๊ะและปิดปากหัวเราะ “คิๆๆๆ รองเท้าอะไรตลกจัง กลมๆ”
ทุกคนพากันหัวเราะตามขวัญเอย จากนั้นฉลามก็เริ่มแจกกางเกงผ้าลายช้างสีตามวันเกิดตามที่พ่อระบุให้กับเด็กๆ ทั้งสาม
“ของใครสีแดง” ฉลามชูกางเกงสีแดงกับรองเท้าพื้นสีขาวขอบและหูสีแดง
“หนูจ้ะ หนูเกิดวันอาทิตย์สีแดง” ขวัญเอยชูมือ
“ของใครสีฟ้า” ฉลามชูของในมือขึ้น
“เฮียคับ เฮียเกิดวันศุกร์สีฟ้า” ทีเร็กซ์ยกมือ
“หมอมุ่ยก้ะ วันฉุกฉีพ้า” ฟ้ามุ่ยยกมือตาม พี่ชายได้อะไรก็อยากได้แบบเดียวกัน
“หนูเกิดวันอังคาร ต้องเป็นสีชมพูนะ” ทีเร็กซ์สอนน้อง
“นี่ครับ คนเกิดวันอังคารได้สีชมพู ส้วยสวย” ฉลามชูกางเกงกับรองเท้าตราช้างพื้นขาวขอบและหูชมพู
“หมอมุ่ยฉีพูก้ะ” ฟ้ามุ่ยบอกฉลาม
“ตาหยกบอกว่าคนเป็นหลานตาต้องใส่” ขวัญเอยย้ำ
“หยานโหยะต้องใฉ่” ฟ้ามุ่ยสรุปตามความเข้าใจ
“หนูเก่งจัง” ทีเร็กซ์ชมน้อง
“ใฉ่” ฟ้ามุ่ยยิ้มรับคำชม ดึงกางเกงยางยืดของตัวเองลงทันที
“ใจเย็นๆ หมอมุ่ย น้าทับทิมพาหนูไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำเอง” ทับทิมจับกางเกงซึ่งลงไปกองที่ข้อเท้า ดึงขึ้นมาสวมให้ฟ้ามุ่ยใหม่ “ขวัญเอยล่ะ จะใส่กางเกงตัวนี้ไปเรียนไหม ถ้าใส่ก็ไปเปลี่ยนในห้องน้ำพร้อมกัน”
“ใส่จ้ะ” ขวัญเอยลุกขึ้น ยื่นมือไปจับมือทับทิม
“เฮียเร็กซ์” ฉลามดึงแขนทีเร็กซ์ซึ่งกำลังถอดกางเกงตัวเองเช่นเดียวกับที่น้องสาวทำเมื่อกี้ “ในร้านกาแฟมันไม่สุภาพ น้าฉลามพาไปเอง หล่อๆ เท่ๆ เลย”
“ทำคิ้วแบบหยามด้วยได้เปล่า” ทีเร็กซ์ชี้ตรงรอยบากบนคิ้วของน้าชาย
“วันหลังนะ วันนี้น้าไม่ได้เอาอุปกรณ์มาจากบ้าน”
“คับ”
เมื่อแก๊งกางเกงช้างเดินกลับมาที่ร้านกาแฟ ก็ได้ข้อสรุปว่า กางเกงช้างกับรองเท้าตราช้างไม่ได้ลดความเป็นไฮโซของหนูๆ ลงเลย ด้วยผิวพรรณและเครื่องหน้า ทำให้เด็กๆ ดูน่ารักขึ้นไปอีก
พอไปถึงห้างสรรพสินค้า ไข่มุกพาขวัญเอยขึ้นไปยังโรงเรียนสอนพิเศษด้านบน ส่วนแกรี่กับฉลามพาเด็กๆ ไปแผนกของเล่น
“พี่ต้าร์ พี่ดูเด็กๆ คนเดียวไหวไหม ผมขอไปร้านหนังสือชั้นสามแป๊บนึง”
“สบายมาก อยู่แผนกนี้ได้เป็นชั่วโมงแหละ เดี๋ยวฉลามกลับมาหาที่นี่แล้วกัน”
“ครับ ผมไปไม่นาน”
ฉลามบอกเสร็จก็รีบเดินออกมา ระหว่างทางเขาผ่านคีออตที่ตั้งเรียงราย ส่วนใหญ่เป็นของกุ๊กกิ๊กของเด็กนักเรียน จำพวกตุ๊กตา ต่างหู สร้อย พวงกุญแจ แต่คีออตขายผ้าเช็ดหน้าทำให้เขาชะงักฝีเท้า ชายหนุ่มทำทีเข้าไปเลือกผ้าเช็ดหน้าเมื่อเห็นคนคุ้นตา
สาวน้อยคนนั้นรู้สึกว่าตัวเองถูกจ้องมองเป็นพักๆ เค้าโครงที่แว่บผ่านตอนเดินเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ เธอลอบมองกลับ แล้วใจดวงน้อยก็พลันสั่นไหว
- ผู้เขียน
