กาเซียร์เงยหน้าขึ้นมององค์รัชทายาทรูปงามด้วยความตื่นตกใจ เผยอปากค้างเติ่ง
“เจ้าทำหน้าแบบนี้... แสดงว่าเจ้าตั้งใจจะมาจีบชมพูนุชอย่างนั้นหรือ”
จามีลก้าวเท้าเข้าหาองครักษ์หนุ่มด้วยท่าทางคุกคาม จนองครักษ์หน้าซีดเผือด และรีบถอยหลังหนี
“ไม่... ไม่ใช่พ่ะย่ะค่ะ”
จามีลแค่นยิ้มหยัน หยุดก้าวเข้าหา “ถ้าไม่ใช่ก็แล้วไป ไสหัวกลับไปทำงานของเจ้าได้แล้ว”
“พ่ะ... พ่ะย่ะค่ะ”
แล้วกาเซียร์ก็รีบถวายบังคมลาและเดินแกมวิ่งจากไปด้วยความเร็วสูง
จามีลมองตามไปด้วยสายตาเดือดดาล กรามแกร่งขบกันแน่นจนเป็นสันนูนเป่ง
“คิดจะมาแตะต้องผู้หญิงของเราหรือ ไม่มีวันเสียล่ะ”
องค์รัชทายาทหนุ่มเค้นเสียงเล็ดรอดไรฟันออกมา ก่อนจะหมุนตัวมองกลับเข้าไปในตำหนักของตัวเอง และแน่นอนว่าชมพูนุชก็คือเหยื่อรายต่อไปที่เขาจะเล่นงาน
เขาก้าวยาวๆ มุ่งหน้าเข้าไปในตำหนัก และเมื่อพบว่าชมพูนุชกำลังนั่งเช็ดโต๊ะอยู่ก็คว้าแขน และหิ้วหายเข้าไปในห้องทำง
