วันต่อมา
S. University
“เฮ้ย!!”
ตอนนี้ผมนั่งเล่นมือถืออยู่ครับอยู่ระหว่างนั่งรออาจารย์ในคลาสแต่อยู่ๆก็มีคนมาฉกมือถือผมออกไปต่อหน้าต่อตาผมนี่รีบลุกขึ้นหันไปมองคนที่ฉกมือถือทันทีด้วยท่าทางที่พร้อมบวกมากใครมันกล้าทำแบบนี้กับผมวะ
“มุนิน”
“ใช่! ฉันเอง”
"เธอมาฉกมือถือฉันไปทำไม เฮ้ๆเธอจะทำอะไรกับมือถือฉัน”
ผมพูดพลางส่งเสียงคุยกับเธออย่างตกใจเมื่อผมเห็นเธอกดยิกๆอะไรสักอย่างที่มือถือผมแถมมุนินยังเร็วเบี่ยงตัวหลบจากการยื้อแย่งมือถือของผมได้อีก
ปึก!!
“โอ๊ะ!!”
ผมร้องออกมาเพราะว่าหลังจากที่มุนินกดอะไรสักอย่างที่มือถือผมแล้วเธอก็ปามือถือใส่ผมติดหน้าอกผมดังปึกเลยดีนะที่ผมคว้ามือถือไว้ทันไม่งั้นมีหวังมือถือผมแตกกระจาย
“วันหลังอย่ามาเสียมารยาทโพสอะไรบ้าๆแบบนั้นแท็กไอจีฉันอีก”
มุนินต่อว่าผมออกมาอย่างเกรี้ยวกราดแววตาที่มองผมราวกับอยากฉีกผมอกเป็นชิ้นๆให้ตายเถอะนี่โกรธขนาดนี้เลยเหรอวะมุนินเวลาโมโหน
