พอแสงตะวันโผล่ขอบฟ้าผู้คนก็ออกมาซื้อหาข้าวของไปทำอาหารมื้อเช้ากัน เย่วเย่ววางของชิมเรียงไว้ด้านหน้าโต๊ะเล็กอีกตัวต่างหากที่พี่ใหญ่ทำให้นางเอาไว้สำหรับใส่กระทงใบตองให้ลูกค้าชิม เสียงแม่บ้านห้าหกคนเดินมาด้วยกันและส่งเสียงพูดกันมาแต่ไกล "ไหนๆร้านค้าที่มาขายผักร้านใหม่ที่เมื่อวานญาติของข้าซื้อกลับไปทำอาหารมีแต่ต้นอวบๆ ทั้งยังมีผักดองให้ชิมหลายอย่างได้ยินว่าอร่อยทุกอย่างเลยแม้แต่หน่อไม้ดองผัดใส่หมูสับ บอกว่าชิมแล้วต้องซื้อกลับไปที่บ้านกันแทบจะทุกคนเห็นบอกว่าอยู่ใกล้เขียงหมู ไปรีบไปเดี๋ยวพอสายคนจะมาเยอะเดี๋ยวจะไม่มีที่ยืนเลือกผักสวยๆกัน" เสียงคุยกันดังมาเย่วเย่วยิ้มรับเต็มที่พร้อมกับส่งเสียงขายของทันทีที่เห็นบรรดาแม่บ้านทั้งหลายตรงมาทางร้านของตัวเองวิญญาณแม่ค้าเข้าสิงร่างทันที "เร่เข้ามาเร่เข้ามาผักสวยๆอวบๆจากบ้านสวนข้าปลูกเองมีผักทั้งสดทั้งแบบดองมากมายหลายอย่าง แม้แต่หน่อไม้ดอง หน่อไม้นึ่ง