หลายวันผ่านไปการถ่ายละครเริ่มเข้มข้นขึ้นเพราะเนื้อเรื่องมันมาจากเรื่องจริงทำให้นักแสดงถ่ายทอดกันออกมาได้เป็นอย่างดี หลังจากกลับมาถึงบ้านไฟก็รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ จึงให้ยิวปิดบ้าน ปิดหน้าต่างให้สนิทส่วนตนจะไปนอนเรือนเล็กกับแพรไหมเหมือนทุกคืน
“พี่ไฟทำไมวันนี้พี่ดูไม่ค่อยยิ้มเลย”
“คืนนี้พวกมันจะปล่อยผี พี่รู้สึกตั้งแต่อยู่ที่กองแล้ว วันนี้จีจี้ไม่มาผิงผิงก็ดูมีพิรุธ แต่ของมันเข้ามาไม่ได้หรอกแค่เราอย่าออกจากบ้านก็พอ”
“แล้วนั่นพี่จะทำอะไรคะ”
“ส่งกลับไปไง”
แพรไหมเดินมานั่งอ่านบทที่มุมห้องจู่ ๆข้างนอกก็มีลมแรงราวกับพายุเข้า เธอจึงเดินมานั่งที่เตียงข้างๆคุณไฟที่กำลังสวดมนต์คาถาอยู่
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงทุกอย่างค่อยๆกลับคืนสู่สภาวะปกติไฟจึงหันมามองแพรไหมที่นั่งหลับพิงหัวเตียงในมือกอดตุ๊กตาหมีที่แฟนคลับให้มา
“แบบนี้ก็นอนได้เนอะ” ผมอุ้มเธอให้นอนราบไปกับเตียง คงไม่มีอะไรน่ากลัวอีกแล้วล่ะ
