ตอนที่ 11.
รับบทผู้ช่วยเลขาฯ
“เห้อ!!” เสียงถอนหายใจดังๆ คาลวินปรายหางตามอง
เรียวปากสีเข้มเม้มแน่นๆ เขาไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไงดี
“คุณไม่ไปโรมแล้วใช่ไหมครับ?” เหมือนเป็นคำถามธรรมดา แต่คาลวินรู้ดี ในคำถามนั่นมีมากกว่าคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
“เออ” เสียงขึ้นจมูกกับท่าทางหงุดหงิดตบท้ายนั่น ทำให้ดีนยิ่งแปลกใจ
“หากเซ็นสัญญาร่วมทุนแล้ว งานที่นี่ก็เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอครับ”
คาลวินเม้มปากไม่ตอบ เขาสไลด์เก้าอี้ไปหยุดที่ข้างกระจก ทอดสายตามองสระน้ำ ก่อนจะหลุบเปลือกตาลง เขาอยากทึ้งหัวตัวเองเพื่อให้ความทรงจำเกี่ยวกับณิรินหลุดออกไป แต่การทำเช่นนั้นก็ไม่ทำให้ตนเองลืมได้
“ไหนๆ ก็มาแล้ว ไม่อยากพักสักหน่อยหรือไงวะ?” คาลวินพูดลอยๆ ไม่กล้าหันไปสบตาดีน
“มันก็ดีหรอกครับ แต่ว่า...” ดีนจิปาก งานของไนน์เอดกรุปต่อให้เร่งทำ คาลวินยังทำไม่เคยทัน งานของเขาสะสมกองสูง เพียงเพราะหยุดพักแค่ไม่กี่วันเท่านั้น “ผมคิ
