บทที่9.ลูกฉัน ลูกเธอ?!! ลูกใคร?
“หม่าม๊า” อันนาละล้าละลัง ขนมล่อตาน่าสนใจ แต่อีกนัยหนึ่งก็เป็นห่วงมารดาด้วย เมื่อเด็กชายอย่างเขารับรู้ความอึมครึมในสีหน้าของมารดาได้
“ไปอยู่กับหยางก่อน ขอลุงไปคุยกับหม่าม๊าเราสักครู่”
อีธานปลอบใจ แววตาของเขาอ่อนโยนจนเด็กชายยินยอม อันนาพยักหน้ารับ เขาวิ่งตื๋อเข้าไปในห้องทำงานของอีธาน ห้องทำงานที่ไม่เคยมี ‘เด็ก’ คนไหนเคยได้เหยียบเข้าไป...
ที่สูบบุหรี่ของอีธาน ดูน่าจะเหมาะสุด เมื่อมันเป็นที่โปร่ง และหากใครโผล่หน้ามา คนที่นั่งอยู่จะเห็นก่อน
เมรียืนหน้าตึง ตอนที่อีธานเดินมาถึง หญิงสาวสะกดความโกรธไว้ในใจลึกๆ เธอจะให้อารมณ์โกรธบังตาจนทำให้ตนเองคุยกับอีธานไม่รู้เรื่องไม่ได้ เพราะนั่นอาจทำให้ตนเองเพลี่ยงพล้ำ
“เธอไม่ดีใจเหรอที่เห็นเด็กนั่น?” อีธานหยุดยืนด้านหลัง เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ
“ที่นี่ไม่ใช่สวนสนุกนะคะ จางไท่คือที่ทำงาน บอสอาจจะทำตามความพอใจของบอส... แต
