“เธอไม่ต้องสนใจมัน เธอไม่ได้ทำอะไรผิด กินข้าวต่อเถอะ” ยศวินบอกพิมรดา
“กินต่อเถอะ กินเสร็จจะได้กินยา ฉันพกมาด้วย”
“ขอบคุณค่ะ” พิมรดาเอ่ยเสียงเบา ในใจไม่หายวิตกกังวลเรื่องอารมณ์ของณคุณที่ขึ้นๆ ลงๆ คาดเดาไม่ได้
หลังจากกินมื้อเช้าและยาลดไข้เสร็จ พิมรดาทำหน้าที่ของตนคือล้างจานชามทั้งหมดเหมือนทุกวัน ทว่าวันนี้ต่างออกไปคือ ยศวินกับจามรช่วยเธอล้างจาน ทั้งสองให้เหตุผลว่า กลัวเธอไข้ขึ้น เธออยากค้านแต่ก็คงห้ามความมุ่งมั่นตั้งใจทั้งคู่ไม่ได้
ไม่เพียงแค่ยศวินกับจามรช่วยพิมรดาล้างจาน ไม่ว่าเธอจะทำงานอะไร ทั้งสองก็ช่วยเต็มที่ แม้กระทั่งทำงานบ้านพักนายหัวจอมโหด ทั้งคู่ก็พร้อมใจกันจับไม้กวาดกวาดบ้าน ไม้ขนไก่ปัดฝุ่นตามตู้โชว์ กรอบรูป หน้าที่ถูกบ้านยศวินกับจามรก็ขันอาสา ยศวินทำชั้นล่าง จามรทำชั้นบน ส่วนพิมรดานั่งดูสองหนุ่มทำงาน
ทำงานบ้านเสร็จ ยศวินกับจามรแยกตัวไปช่วยณคุณทำงาน วันนี้ช่วงบ่ายจะมีการสร้
