“ไอ้เพชรพอ...ไอ้เพชรพอได้แล้ว” ยศวินเข้ามาห้ามณคุณ ดึงแขนเพื่อนไว้แน่น “มันสลบไปแล้ว” “ไอ้ชาติหมา กล้าทำเรื่องเหี้ยๆ บนเกาะกูเหรอ” คล้ายกับว่าณคุณคุมตัวเองไม่อยู่ กระทืบศักดิ์ไปอีกหลายครั้ง “หยุดไอ้เพชร ศักดิ์มันสลบแล้วนะ” จามรห้ามอีกคน ณคุณจึงหยุด หันมองพิมรดาที่เอาแต่ร้องไห้ “มึงสองคนช่วยกันหิ้วปีกไอ้ศักดิ์ไปที่หน้าชายหาด กูจะจัดการมันที่นั่น” เจ้าของเกาะนั่งยองตรงหน้าพิมรดา กรามทั้งสองข้างขบกันจนเกิดเสียง เมื่อเห็นรอยแผลบนลำแขน หันไปมองแส้ที่วางอยู่ข้างร่างเล็กก็ยิ่งแค้น ณคุณช้อนอุ้มร่างคนร้องไห้ ก้าวเดินออกจากบ้านของศักดิ์ มุ่งตรงไปยังบ้านพักของตน สายตานับสิบคู่มองไปยังร่างศักดิ์ที่ถูกมัดมือมัดเท้านั่งอยู่ริมชายหาด เจ้าของนัยน์ตาเหล่านั้นต่างพูดคุยกันเงียบๆ ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิดว่า ศักดิ์จะทำเช่นนี้ด้วย บางคนเห็นด้วยกับสิ่งที่ศักดิ์ทำ เพราะต่างเจ