เกี้ยวรักคืนใจ

หอมเลย

เมื่อก้าวออกมาสู่ลานโล่งด้านนอก หล่อนต้องประหลาดใจ อีกฝั่งซึ่งเป็นสวนสำหรับถ่ายภาพ มีศาลาไม้สีขาวหกเหลี่ยม ในตอนนี้วงทริโอของครัวแม่หุงกำลังบรรเลงดนตรีสำหรับลูกค้าวีไอพี

สาวเสิร์ฟเห็นแขกของทางร้านกลุ่มหนึ่งยกมือถือถ่ายรูป ได้ยินเสียงเชียร์ทุ้มห้าวดังเป็นระยะ

“รีบไปสิเธอ ลูกค้าอยู่โน่นแน่ะ” เปิ้ลสาวเชียร์เบียร์ที่หน้าอกล้นทะลักออกมาจากเสื้อคอวี บุ้ยใบ้บอกทิศทางหล่อน

“แล้วไหนว่าวันเกิดลูกค้า ทำไมบรรยากาศเหมือนงานแต่งงานเลย” ตาณถามด้วยความสงสัย พลางอ่านข้อความบนเค้กอีกครั้ง

‘สุขสันต์วันเกิดคุณพิมพ์สุดสวย’

“ไม่รู้สิ ตอนแรกก็เห็นผู้หญิงงอน เดินหนีจากโต๊ะ แต่ไม่รู้ไปง้อกันอีท่าไหน จู่ ๆ ก็ลุกขึ้นมาเต้นระบำวิ่งไล่กันประหนึ่งหนังบอลลีวู้ด”

ตาณฟังแล้วก็ขำ และหายเครียดเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเจ้าของวันเกิดย้ายมาจัดงานที่สวน หล่อนจึงปลอดภัยไม่ต้องเข้าไปที่โซนลานเบียร์ และการเผชิญหน้าอดีตคนรักเก่าเป็นอันจบ

หญิงสาวสูดลมหายใจลึก ทั้งสบายใจ และหมดกังวล หล่อนก้าวฉิวไปทำหน้าที่ของตนเอง กระทั่งถึงจุดหมายก็ต้องช็อกจัด สองมือที่ถือถาดขนาดใหญ่สั่นไหว ขณะนั้นเปิ้ลเริ่มจุดเทียนบนเค้ก แต่หัวสมองตาณขาวโพลน หล่อนไม่รับรู้สิ่งใด นอกจากภาพเคลื่อนไหวของหนุ่มสาวซึ่งกำลังคลอเคลียกันอยู่เบื้องหน้า!!

ดวงตากลมโตจ้องเขม็งไปยังภาพเคลื่อนไหวของชายหนุ่มรูปงามและหญิงสาวหุ่นเพรียวบาง

ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตขาวเรียบๆ กระนั้นก็ดึงดูดตา เพราะหน้าอกแน่น ต้นแขนกำยำ และช่วงขายาวนั้นดูดีในกางเกงสแล็กส์สีเข้ม หล่อนยอมรับว่าเขาหล่อเนี้ยบกว่าเมื่อก่อน ทั้งที่เคยชอบผมยุ่งๆ บนศีรษะที่เหมือนเพิ่งตื่นนอน แต่พอพิศเขายามนี้ ตาณก็แทบอยากพุ่งเข้าไปหา และจุมพิตริมฝีปากหยักสวยสีสดสักจุ๊บ

…พี่เล็ก!

แต่...ความคิดดังกล่าวพังทลายลงแทบไม่เหลือชิ้นดี เมื่อข้างกายเขามีสาวสวยหุ่นนางแบบคลอเคลีย

อเล็กซ์รั้งร่างหญิงสาวเข้าหาตัว แผ่นหลังเธอชิดกับแผงหน้าอกกว้าง เขาจูบหัวไหล่เธอหนึ่งครั้ง แล้วจึงใช้ผ้าสีชมพูผูกตาเธอ ก่อนจับจูงมือพาเดินไปยังศาลาหกเหลี่ยมสีขาว

เมื่อก้าวไปถึงหนุ่มฝรั่งเจ้าชู้ยักษ์ก็กระซิบกระซาบข้างหูหญิงสาว ไม่รู้บอกอะไรกันนักหนา แต่สำหรับตาณ เห็นแล้วก็ขัดเคืองลูกตา เพราะมันอ้อยอิ่งและชวนให้หมั่นไส้

อึดใจต่อมาไฟประดับที่เสาก็ดับลง พร้อมแสงไฟตามมุมต่างๆ ภายในสวน ทั้งที่เบื้องหน้าแทบจะมองไม่เห็นสิ่งใดแจ่มชัด ทว่าดวงตากลมโตของตาณก็เอาแต่จับภาพอเล็กซ์ ซึ่งเดี๋ยวกอด เดี๋ยวจูบไปตามเรือนร่างบอบบางราวกับเธอเป็นโกโก้ปั่นนมสดที่เขาโปรดปราน

ยามนั้น หัวใจตาณสั่นแรง ตาเริ่มพร่า และตามด้วยอาการหูอื้อ หล่อนพยายามอย่างสุดกำลังที่จะสลัดความคิดบ้าบอออกจากหัว หึง หวง หรือ ริษยา เปล่า...ตาณไม่ได้รู้สึกแบบนั้นสักนิด

ก็แค่อยากรู้ นอกการจากกอด จูบ ลูบคลำ แล้วบทบาทรักของทั้งคู่ล่ะ จะซ้ำรอยรักที่เขาเคยมอบให้หล่อนหรือเปล่า!!

“นี่ตาณ แกจะยืนแข็งเป็นหุ่นอีกนานไหม รีบไปซะที ลูกค้าเรียกแล้ว” เสียงแหวจากสาวเปิ้ลฉุดให้ตาณหลุดจากการแช่งชักหักกระดูกอเล็กซ์

“อ้าว ก็จุดเทียนไม่เสร็จสักที” ตาณตอกกลับ ตอนนั้นเทียนเล่มหนึ่งมอดดับลงไปพอดี

เมื่อเทียนทุกเล่มสว่างไสว ลูกค้าหนุ่มหน้าตี๋ก็กวักมือเรียกตาณให้ก้าวไปหา แต่ขณะนั้นเกิดความชุลมุนเล็กๆ เพราะมีคนในกลุ่มเมาปลิ้นและคอยก่อกวนด้วยการแปลงเนื้อเพลงวันเกิดเป็นแนวสัปดน

“แฮปปี้ เบิร์ดเดย์ ทูยู...คันหู ร้องอู้ๆ ชีวิตดี๊ดี”

ชายคนนั้นร้องขึ้น พร้อมแสดงท่าเต้นควบม้าไปรอบๆ วง เห็นแล้วตาณก็นึกแผนร้ายในใจ เสียงดนตรีเร่งเร้าจังหวะ ทุกคนก็ส่งเสียงเย้วๆ ครื้นเครง

พอชายที่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์เกินลิมิตในร่างกายก้าวมาใกล้ ตาณก็ยื่นเท้าไปดัก และเป็นอย่างที่คาดหมาย คนเมาสะดุดเท้าหล่อน และเซถลาไปข้างหน้าด้วยความเร็วจุดหมายคือร่างบอบบางเจ้าของวันเกิด

ตาณหลุดเสียงหัวเราะกิ๊ก แต่ไม่ทันได้เห็นภาพเด็ด เพราะหนุ่มหล่อสติไว เขากางแขนปกป้องหญิงสาวได้ทันท่วงที

“เฮียปอง ดูแลลูกน้องหน่อย เดี๋ยวผมต่อยมันหน้าหงายไป จะหาว่ารังแกเด็กไม่ได้นะ” อเล็กซ์เอ็ดเสียงเครียด

หนุ่มตี๋ส่ายหน้าระอา ก่อนจะพยุงคนเมาไปนั่งสงบสติตรงม้านั่ง ส่วนตาณแอบเซ็งที่แผนของตนไม่สำเร็จ อีกทั้งรู้สึกว่าอเล็กซ์กำลังจับตาดูหล่อนอยู่ แต่หล่อนไม่ได้ตื่นตระหนก ด้วยมีผ้าปิดปากรูปสุนัขอำพรางใบหน้าไว้เกือบครึ่ง อีกทั้งภายในสวนก็ไร้แสงสว่าง นอกจากแสงเทียนไขวับแวม

เพลงวันเกิดดังขึ้นอีกรอบ พอถึงท่อนจบก็มีการเป่าปาก และตามด้วยการปรบมือ ลูกค้าหน้าตี๋ บอกตาณส่งเค้กให้อเล็กซ์ แต่หล่อนยึกยักไม่ยอมกระทำง่ายๆ

“อ้าวน้อง มีอะไร เดี๋ยวเทียนก็ดับหมดก่อนหรอก”

ตาณขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่อีกฝ่าย ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เป็นหล่อนที่ยังทำใจไม่ได้ เมื่อเห็นแฟนเก่าและคนรักเขามีความสุข หญิงสาวก้าวไปข้างหน้าอีกครึ่งก้าว แต่ก็หยุดเสียดื้อๆ ดวงตากลมโตมองอเล็กซ์ราวกับค้นหาคำตอบจากดวงตาคม ยามนั้นหัวใจหล่อนเจ็บจี๊ดประหนึ่งถูกเข็มเล่มเล็กเล่มน้อยนับพันทิ่มแทง

กระทั่งเข้าไปใกล้เขาในระยะหนึ่งไม้บรรทัด หล่อนก็ยื่นถาดเค้กส่งใส่มือชายหนุ่ม ทว่าไม่รู้ว่าอะไรดลใจ ตาณกลับไม่ยอมปล่อยมือจากถาดเค้ก และยังแกล้งเหยียบเท้าเขาเต็มแรง

“เฮ้ย คุณทำอะไร”

“โอ๊ะ...” หล่อนร้องเสียงดัง แสร้งทำทีตกใจเสียเต็มประดา ก่อนจะรีบถอยห่างและไปซ่อนตัวหลังกลุ่มลูกค้า

ชายหนุ่มมีสีหน้าขรึมเข้ม ตาณไม่ค่อยได้เห็นเขาในอารมณ์เช่นนี้มากนัก แต่ก็ยอมรับว่าแอบสะใจมาก

อเล็กซ์ทำจมูกขยุกขยิก กลิ่นเทียนไข และกลิ่นหอมอ่อนๆ เมื่อครู่ที่ผ่านเข้าจมูกสร้างความสงสัยแก่เขา ทว่าไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องนั้น เพราะพิมพ์พิกากำลังรอช่วงเวลาสำคัญของเธอ

“หอมเลยๆ” เสียงเชียร์ดังขึ้น ตามด้วยเสียงฮาครืน ก่อนที่ใครคนหนึ่งจะแก้คำพูดใหม่ว่า

“เป่าเลยๆ”

ตอนแรกพิมพ์พิกาเป่าเทียนไม่ดับสักเล่ม จนอเล็กซ์ต้องช่วย กระทั่งเทียนทุกเล่มดับลง เสียงแสดงความดีใจก็เฮลั่น และตามด้วยเสียงประหลาดดังตุ้บ!

เมื่อความสว่างจากแสงไฟฉายขึ้น ความตึงเครียดก็เข้าครอบคลุมบรรยากาศในสวน ภาพที่ทุกคนได้เห็นในเวลาต่อมา คือดวงหน้าหล่อเหลาของอเล็กซ์มีเนื้อเค้กเปรอะเปื้อนไปครึ่งซีก!