“เขานุ่งกันอย่างนี้เองหรือ น้องผูกอย่างไรก็ไม่แน่นเท่า”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นขณะที่ก้มมองมือหนาคู่หนึ่งกำลังผูกผ้านุ่งโจงกระเบนให้เธออย่างขมักเขม้น มือสวยเท้าอยู่ที่ช่วงสะเอวของตัวเองอย่างทุกทีที่นางรุ้งนุ่งผ้าให้ ทว่าสิ่งที่เปลี่ยนไปคือครั้งนี้คนนุ่งกลับเป็นนายเขื่อง
ชายหนุ่มยังคงตั้งใจผูกผ้าให้เจ้านายสาวอยู่อย่างนั้น เมื่อผูกผ้าด้านหน้าเสร็จแล้วก็ย่อตัวลงจับจีบอย่างเรียบร้อย ก่อนจะลดมันใต้หว่างขาของหญิงสาวแล้วอ้อมไปยืนด้านหลัง จัดการจับชายผ้าเหน็บที่เอวของเธออย่างแน่นหนา
เมื่อทำเรียบร้อยแล้วมือแข็งแรงก็จับให้หญิงสาวหันหน้ามาหาตัวเองที่ยังคงคุกเข่าอยู่ แม้จะยังไม่ได้กลับมาเรียกกันด้วยสรรพนามแบบเดิน ทว่านายเขื่องก็ยังปฏิบัติกับเธออย่างนอบน้อม
นอกจากนั้นก็ยังปรนนิบัติสารพัด ตั้งแต่เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ ช่วยพันผ้าแถบรวมถึงนุ่งโจงกระเบนให้เพราะคุณหนูนั้นแม้จะพันผ้าแถบเป็นแต่เรื่องนุ่งโจงกระเบนนั้
