ชายหนุ่มทอดถอนหายใจอย่างปลงตก หลังจากที่นั่งๆ นอนๆ รอมาแล้วหลายชั่วยามสุดท้ายก็ไม่อาจรอต่อได้ไหว เขาวางหนังสือที่คุณหนูทับทิมให้มาเมื่อวันก่อนซึ่งอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าหัวเลยแม้แต่น้อยลงบนโต๊ะตัวเตี้ย
จัดการเก็บมันอย่างดีก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบตะเกียง ตามด้วยผ้าขาวม้าที่พาดอยู่ด้านหน้าเรือนแล้วเดินลงท่าไปเพื่อชำระความว้าวุ่นในใจ นายเขื่องแช่น้ำอยู่อย่างนั้นร่วมชั่วโมง ตราบจนใจเย็นแล้วและเริ่มปลงได้จึงขึ้นมาจากน้ำอีกครั้ง
มือหนาคว้าผ้าขาวม้าที่พาดอยู่ข้างบนมาพันรอบเอวท่ามกลางแสงสีนวลของตะเกียงน้ำมัน ชายหนุ่มทอดถอนหายใจหวังให้มันบรรเทาความหน่วงในอกลงไปบ้าง ใบหน้าหล่อเหลาเงยมองท้องฟ้าอันมืดสนิท
ลมหนาวยาวค่ำคืนพัดผ่านกายพาให้ขนลุกซู่ ถึงอย่างนั้นเขากลับไม่ได้สนใจนักเพราะเสียงของคุณธนานั้นยังดังก้องอยู่ในหัว
เรื่องที่คุณหนูทับทิมกำลังจะต้องแต่งงาน
ถึงแม้จะไม่เคยคิดการใหญ่ด้วยการเด็ดดอกฟ้าลง
