“อ๊า อ๊า แรงอีก อื้อ”
“คุณหนูขอรับ คุณหนูของไอ้เขื่อง”
“อ๊ายยย นายเขื่องอย่าหยุดนะ ฉันจะเสร็จ”
“เสร็จเลยขอรับ เสร็จเลย”
“อ๊า!!อ๊ายยย”
คุณหนูทับทิมเสร็จสมจนดวงตาเหลือกลอย เสียงครวญครางปิ่มจะขาดใจนั้นดังระงมอยู่ในความเงียบ ถึงอย่างนั้นทั้งสองคนก็ยังไม่กล้าร้องจนสุดเสียงเพราะกลัวว่าใครจะมาได้ยินเข้า
เรือนดอกแก้วตั้งห่างจากเรือนอื่นมาไกลแถมยังเป็นตอนดึกก็จริง แต่หากร้องดังมากไปเสียงอาจลอยไปตามลม เกิดใครสักคนในเรือนใหญ่ หรือกระทั่งเหล่าเมียน้องเมียรองนางเล็กๆ ของเจ้าสัวออกมาเดินข้างนอกตอนดึกแล้วได้ยินเข้าคงไม่ดีนัก
ลำพังที่อยู่ดีมีสุขตอนนี้ก็เพราะคุณแม่และพวกลูกเมียเอกแบ่งชั้นกับเมียรองเมียบ่าวอย่างชัดเจน ไม่ลดตัวไปยุ่งในสงครามแก่งแย่งของพวกหล่อน
แต่ไม่ยุ่งก็ใช่ว่าจะได้ลอยอยู่บนฟ้าโดยไม่มีคนอิจฉา คนที่ชังนำหน้ารอความฉิบหายมีรออยู่กี่คนก็สุดจะรู้
ยิ่งเธอมีภาพลักษณ์ภายนอกที่ดีแบบนี้ หากม
