สิทธิ์ของเธอ

1933 คำ

"นะคะคุณแม่ให้หนูบัวนอนด้วยนะคะ" "ไม่ได้ค่ะ" เสียงใบบัวพูดอ้อนวอนผู้เป็นแม่อย่างภัสสรเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้วหลังจากที่พวกเขาพากันกลับมาถึงบ้านแต่คำตอบของแม่เธอก็ยังเป็นเหมือนเดิม "หนูบัวจะมานอนเบียดแม่กับพ่อทำไมคะไม่สบายตัวหรอกอึดอัดจะตายอีกอย่างคุณพ่อนอนกรนเสียงดังมากหนูจำไม่ได้เหรอลูก" "ไม่เป็นไรค่ะหนูบัวนอนได้ นะคะคุณแม่ให้หนูบัวนอนด้วยนะ" "ทนได้อะไรกันเมื่อก่อนตอนเป็นเด็กใครกันนะที่บ่นพ่อทุกครั้งเลยเวลาพ่อนอนกรนพ่อถูกไล่ออกมานอนข้างนอกประจำเลยจำไม่ได้เหรอหนูบัว" "คุณพ่อง่ะ!! แต่ตอนนี้หนูบัวโตแล้วหนูบัวทนฟังเสียงคุณพ่อกรนได้" ใบบัวก็ยังไม่ลดละที่จะพูดอ้อนวอนต่อเพราะยังไงๆคืนนี้เธอก็จะไม่ยอมนอนร่วมห้องกับโอโซนเป็นอันขาดตอนนี้เธอเคืองเขามาก จนหน้าก็ไม่อยากจะมองส่วนโอโซนก็ได้แต่ยืนมองการกระทำนี้ของใบบัวนิ่งๆอย่างไม่พูดอะไรก่อนที่จะเป็นคนที่เดินแยกขึ้นห้องไปก่อน "ขึ้นไปนอนได้แล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม