“เราไม่ควรเกี่ยวข้องกัน ฉันจะไปจากที่นี่ คุณก็อยู่ได้ตามปกติ”
“แบบนั้นผมก็ตายเหมือนกัน”
“ตายยังไง ไม่เข้าใจ ป๊าฉันจะสั่งเก็บคุณทำไม”
“ตายแบบนั้นไม่น่ากลัวหรอก แต่ตายทั้งเป็นมันเจ็บปวดยิ่งกว่า” ไบรอัลพูดเหมือนคนจะร้องไห้ทำเอาต้องดาวหน้าแดงทันที
“คุณชอบฉันมากขนาดที่ยอมตายเลยเหรอ”
“ชอบนะใช่ แต่จะยอมตายง่ายๆ ไม่ใช่แล้วครับ ก่อนตายก็ขอกอดรัดฟัดเหวี่ยงคุณไปสัก...” ไบรอัลทำท่านับนิ้ว “ยี่สิบปีแล้วกัน”
“ประสาท! ไม่มีสมองไว้คิดเรื่องอื่นเลยเหรอ” ต้องดาวพูดพร้อมขยับถอยออกมา
“งั้น! ชิงลงมือก่อน” ต้องดาวหันควับและเป็นฝ่ายขยับกลับไปประชิดตัวไบรอัล พร้อมกระชากคอเสื้อเขามาเผชิญหน้า
“คุณจะสั่งฆ่าป๊าฉันเหรอ ” ไบรอัลมองบนทันที ช่างคิดไปได้... เอากับเขาหน่อยแล้วกัน ไบรอัลยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าอ่อนเยาว์
“ประสาท สมองแบบคุณคิดได้แค่นั้นเหรอ”
“ก็ใครจะไปรู้เล่า” ไบรอัลดึงร่างบางเข้าสู่อ้อมแขนอย่าง
