ปิ๊ง เสียงลิฟท์ดังเตือนก่อนจะเปิด เป็นจังหวะที่ไบรอัลออกมาจากห้องของตนพอดี ไบรอัลกัดริมฝีปากตัวเองโดยทันที เมื่อยายเวอร์จิ้นเข้าไปในลิฟท์โดยที่ไม่รอเขาตามคำสั่งของเขา อวดดีจริงๆ
ไบรอัลตามลงมาข้างล่างไล่หลังเธอไปไม่ถึงห้านาทีเอง ดวงตาสี หยกกวาดมองไปทั่ว มองหาร่างคุ้นเคย แต่ในระยะสายตาที่เขากวาดมองไร้แม้แต่เงา ไบรอัลจึงเดินออกไปนอกตัวอาคาร เขากวาดสายตาอีกครั้งทางซ้ายและหันมาทางขวา และเขาก็มาหยุดที่ฝั่งตรงข้าม เส้นผมสยายกลางแผ่นหลังคุ้นๆ นั่นมันร้านขายยา เธอเข้าไปทำอะไร ไบรอัลจึงขยับมองซ้ายมองขวาก่อนที่จะข้ามถนนไปหาข้อสงสัยของตัวเอง ซึ่งนิสัยแบบเขาไม่ชอบเก็บความสงสัยไว้นานนักและเขาไม่ชอบรออีกต่อไปได้ จากประสบการณ์ที่ผ่านมาบอกให้เขารู้ว่าการรอไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย สามปี พอกันที ต่อจากนี้เรื่องระหว่างเขากับยายเวอร์จิ้นนามว่าต้องดาว จะต้องดำเนินต่อไปในแบบที่เขาต้องการ
“ตัวนี้แรงนะครับ
