“มาแล้วค่ะ คุณท่าน”
ป้าเจียมรีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาคุณหญิงปรานีในห้องรับแขก
“มาแล้วเหรอ”
“ใช่ค่ะ คุณท่านรีบนอนลงค่ะ เดี๋ยวแผนแตก”
ป้าเจียมช่วยประคองร่างของคุณหญิงปรานีให้นอนราบลงกับโซฟา และรีบจ่อยาดมไปที่จมูกของเจ้านายเพื่อให้สมจริงที่สุด
“นี่ถ้ารู้ว่าแกล้งป่วยแล้วลูกชายจะรีบกลับบ้านมาเร็วแบบนี้ จะป่วยมันทุกวันเลย”
“ไม่ดีหรอกค่ะคุณท่าน ป่วยแล้วจะอายุไม่ยืน” ป้าเจียมรีบเบรก
“ฉันก็แค่พูดเล่น ไหนๆ มาถึงห้องรับแขกหรือยัง”
ป้าเจียมรีบวิ่งออกไปชะเง้อดูที่ประตู ก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาบอก
“มาแล้วค่ะ มาแล้ว”
คุณหญิงปรานีรีบหลับตาลง และแสดงท่าทางเจ็บปวด
“คุณแม่เป็นยังไงบ้างครับ”
กวินรีบส่งกระเป๋าเอกสารให้กับสาวใช้ และวิ่งเข้ามาคุกเข่าตรงโซฟาตัวที่มารดานอนราบอยู่อย่างห่วงใย
“แล้วทำไมไม่ยอมไปหาหมอล่ะครับ”
เขากุมมือมารดาเอาไว้ ก่อนจะยกมือขึ้นอังหน้าผากให้กับท่าน
“แต่ตัวก็ไม่ร้อนนี่ครั
