ตอนที่ 2
766 คำ
"คุณหนูคะ คุณไทเกอร์ให้มาตามไปทานข้าวค่ะ"เสียงที่คุ้นเคยของแจ่มจันทร์ เอ่ยบอกหญิงสาวที่นอนเล่นอยู่ภายในห้องของตัวเอง
"ค่ะ เดี๋ยวหนูจะลงไปค่ะ" พริกขิงตอบกลับไป ก่อนจะจัดเสื้อผ้าและผมของตัวเองให้ดูดีขึ้น เนื่องจากเมื่อกี้เธอเผลอหลับไปแปบนึง
ทางด้านไทเกอร์ที่ตอนนี้กำลังนั่งรอหญิงสาวลงมาทานข้าวพร้อมกัน แจ่มจันทร์ยืนมองชายหนุ่มอย่างรู้ทัน เธอรู้ดีว่าชายหนุ่มคิดยังไงกับคุณหนูของเธอ และเธอก็ชอบด้วยซ้ำไป
ไม่นานนักพริกขิงก็เดินลงมานั่งที่โต๊ะฝั่งตรงข้ามกับเขา
"ตอนแรกฉันว่าจะบอกงานเธอพรุ่งนี้ แต่พอดีว่าพรุ่งนี้ฉันมีเคสผ่าตัดด่วน เพราะงั้นฉันจะอธิบายงานให้เธอฟังหลังทานข้าวเสร็จนะ" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมา ก่อนจะเริ่มตักอาหารทาน พริกขิงก็ได้แต่พยักหน้าก่อนจะลงมือทานอาหารตรงหน้าเพราะเดินทางมาหลายชั่วโมง ก็เลยทั้งเหนื่อยทั้งหิว
การทานอาหารมื้อแรกผ่านไปด้วยความเงียบงันทั้งเธอและเขาไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเลย ระหว่างที่ทานข้าว
"พรุ่งนี้งานของเธอคือ ตรวจสอบบัญชีรายรับรายจ่ายของไร่ แล้วก็บัญชีการส่งออกสินค้า รวมถึงการบัญชีค่าซ่อมแซมและซื้ออุปกรณ์ในไร่ ถ้ามีอะไรผิดปกติก็เอามาให้ฉัน" ชายหนุ่มเอ่ยอธิบายงานที่เธอต้องทำในวันพรุ่งนี้ทั้งหมด พลางจ้องมองเธอที่ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
"ให้ฉันตรวจสอบบัญชีงั้นเหรอ แสดงว่านายรู้วึกว่าบัญชีของไร่มันมีอะไรไม่ชอบมาพากลใช่ไหม"
"ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ถึงได้ให้เธอตรวจสอบนี่ไง เธอเป็นถึงลูกสาวเจ้าของไร่ คงไม่มีใครกล้าขัดเธอเรื่องตรวจสอบบัญชีหรอก"
"ได้ มีแค่นี้ใช่ไหม ฉันอยากขึ้นห้องแล้ว" พริกขิงพูดพลางทำท่าจะลุกจากเก้าอี้
"ยัง ต่อไปนี้เธอต้องเรียกฉันว่า พี่ไทเกอร์ ไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้องพ่อเธอ"
"ให้เรียก พี่ อย่างนั้นเหรอ??"
"ใช่ ง่ายๆแค่นี้เอง"
"ไม่มีทางหรอก ไอ้บ้า" หญิงสาวด่าเขาพลางแลบลิ้นใส่ ก่อนจะวิ่งขึ้นไปยังห้องของตัวเองอย่างรวดเร็ว
ไทเกอร์ได้แต่มองหญิงสาวด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดา ก่อนจะหยิบกระเป๋าและของจำเป็น แล้วจึงขับรถออกไปโรงพยาบาล
เช้าวันต่อมา
07:10 น.
พริกขิงตื่นนอนแต่เช้าเพื่อที่จะได้ไปทำงานได้ตรงเวลา อาหารเช้าถูกเสิร์ฟไว้บนโต๊ะทันทีที่เห็นเธอเดินลงมา ข้าวต้มหมูส่งกลิ่นหอมกรุ่นโชยไปทั่วบริเวณ หน้าตาที่ดูน่ารับประทาน ทำให้เธออดไม่ไหวที่จะลิ้มลองอาหารเช้าฝีมือของแจ่มจันทร์ ที่เธอนั้นไม่ได้ลิ้มรสมานานหลายปี
"ป้าจันทร์คะ ข้าวต้มน่ากินจังเลยค่ะ"
"ป้าทำเพื่อคุณหนูโดยเฉพาะเลยนะคะ ทานเลยค่ะ ระวังร้อนด้วยนะคะ" หญิงสาวไม่รอช้ารีบตักข้าวต้มขึ้นมาเป่าสองสามครั้งก่อนจะกินเข้าไป
"หืม อร่อยมากเลยค่ะป้าจันทร์"พริกขิงชมแจ่มจันทร์จากใจจริง
"อร่อยก็ทานเยอะๆนะคะ เดี๋ยวป้าขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ ทานเสร็จแล้วก็วางถ้วยไว้ตรงนี้แหละค่ะ เดี๋ยวป้ามาเก็บให้"
พริกขิงนั่งกินข้าวต้มไปเรื่อยๆจนหมดถ้วย ก็พบว่าใกล้เวลาทำงานแล้ว เธอจึงขี่จักรยานไปออฟฟิศซึ่งอยู่ห่างจากบ้านไปสามกิโล ใช้เวลาสักพักก็มาถึงออฟฟิศ ตอนนี้คนงานเข้าไปทำงานในไร่หมดแล้ว จะเหลือก็แต่แม่ครัวกับแม่บ้านอีกห้าหกคน
พริกขิงเดินสำรวจโรงอาหารของคนงานและบริเวณรอบนอกอย่างเงียบๆ เพราะกลัวจะไปทำให้คนงานเสียสมาธิในการทำงาน
"นี่! แกเป็นใคร คนงานใหม่หรอ"เสียงแหลมบาดแก้วหูดังมาจากทางด้านหลังของเธอ พริกขิงหันไปมองก็พบกับผู้หญิงสองคนที่แต่งตัวเหมือนแม่บ้าน จะต่างก็ตรงที่กระดุมคอเสื้อเปิดจนเห็นร่องอก
"พวกฉันถาม ทำไมไม่ตอบ" ผู้หญิงอีกคนที่มาด้วยกันเอ่ยตามขึ้นมา
"แล้วทำไมฉันต้องตอบด้วย"
"นี่แก อยากโดนตบใช่ไหม"
"ตบเลยไหม ยัยส้ม ทำเป็นชูคออย่างกับผู้ดี เห็นแล้วหมั่นไส้ว่ะ"
"ตบสั่งสอนมันซักหน่อยละกัน"
- ผู้เขียน
