“เอ่อ ท่านแม่ทัพยังไม่กลับหรือเจ้าคะ” จื่อถิงถามขึ้นด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นว่าหลี่เหวินหลางเดินเข้ามาภายในร้าน “ภรรยาอยู่ที่ไหนสามีย่อมอยู่ที่นั่น” คำตอบของเขาทำให้สตรีทั้งสองที่เข้ามาในร้านก่อนหน้าบิดตัวเขินอายกับคำพูดนั้น ทั้งยังต่างคิดว่าไป๋ฟางเซียนโชคดีที่ได้ครอบครองบุรุษที่ดีพร้อมเช่นเขาเป็นสามี ต่างจาก จื่อถิงที่ยืนเป็นบื้อใบ้ไม่รู้ต้องทำเช่นไร เพราะยังตกตะลึงกับประโยคดังกล่าว “ภรรยาข้าอยู่ที่ชั้นสามใช่หรือไม่” “เจ้าค่ะ คุณหนูกำลังเจรจาเรื่องอาภรณ์ชุดใหม่ที่ฮูหยินผู้ตรวจการต้องการสั่งตัดเป็นพิเศษ ตอนนี้อยู่ที่ห้องรับรองเจ้าค่ะ” “เจ้าไปเอาน้ำชามาให้ข้าที ข้าจะรอเซียนเซียนที่ห้องทำงาน” หลี่ เหวินหลางพยักหน้ารับคำ พร้อมบอกกล่าวในสิ่งที่ตนต้องการ จากนั้นก็เดินปลีกตัวขึ้นชั้นสามไปทันที จื่อถิงไม่รู้ว่าควรตกใจกับคำเรียกขานที่ท่านแม่ทัพเรียกคุณหนูของตนว่า ‘เซียนเซียน’ หรือจะตกใจท