“คารวะอันใดกัน คนกันเองทั้งนั้น ว่าแต่มีปัญหาใดเล่าเจ้าจึงเรียกให้ข้าลงมาเช่นนี้ ใช่ว่าเจ้าก็จัดการได้หรือ” ฮูหยินผู้ตรวจการยิ้มละไมเอ่ยปากถาม เหตุใดนางจะไม่รู้ว่าสตรีน้อยตรงหน้าเก่งกาจแค่ไหน หลังจากที่ร้านเฟยเจินเปิดให้บริการ นางก็มาใช้บริการร้านเป็นประจำ เรียกได้ว่านางมาแทบทุกวันเลยก็ว่าได้ กระทั่งได้สิทธิเป็นแขกพิเศษคนแรกของทางร้าน จึงทำให้นางได้สนทนากับสตรีตรงหน้าอยู่บ่อย ๆ ทำให้พอรู้นิสัยใจคอของกันและกันอยู่บ้าง เป็นเช่นนี้นางจะไม่รู้ได้เช่นไรว่าปัญหาที่เกิดเพียงเล็กน้อยนี้ สตรีที่อยู่ตรงหน้าจะแก้ไม่ได้ ขนาดเรื่องของนางสับสนอลหม่านยิ่งกว่ายังได้ความฉลาดหลักแหลมของไป๋ฟางเซียนช่วยชี้แจงและแนะนำเลย ดังนั้นกับปัญหาที่เกิดขึ้นนี้หากว่าไป๋ฟางเซียนแก้ไม่ได้มิใช่ว่าเป็นเรื่องตลกหรือ และนี่จึงเป็นเหตุที่ทำให้นางถามอีกฝ่ายอย่างหยอกเย้า
“ข้าเพียงเชิญท่านมาเป็นสักขีพยานให้ข้าเท่านั้นเจ้าค่ะ”
“
