“ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร จะไม่รับผิดชอบหรือ”
“ใช่ ๆ ทำไมถึงไม่รับผิดชอบ หน็อย... ชื่อเสียงร้านก็ดี ร้านหรือก็ใหญ่โต ไม่คิดเลยว่าร้านเฟยเจินจะมีการกระทำชั่วช้าเช่นนี้”
“เป็นแบบนี้ข้าคงไม่เข้าแล้ว กลัวถูกหลอกตา ย้อมแมวขาย”
“ดูแม่นางคนนี้สิน่าสงสารยิ่งนัก อาภรณ์ที่ได้รับมาหรือก็ไม่เรียบร้อย พอนำกลับมาที่ร้านกลับถูกปฏิเสธไม่ยอมรับผิดชอบใด ๆ เจ้าของร้านอยู่ที่ใดเล่า ออกมาคุยบ้างสิ ไม่ใช่ปล่อยให้ลูกจ้างร้านรับหน้าเช่นนี้”
“ใช่ ๆ นางพูดนักพูดหนาว่าร้านนางดีอย่างนั้นอย่างนี้ เหอะ ครานี้เป็นเช่นไร มีคนกล้าเปิดโปงการกระทำไร้ยางอายของนาง นางไม่เห็นออกมาชี้แจงแถลงไขบ้าง”
“นั่นสิ ข้าก็คิดเช่นเจ้า”
“ปัดโธ่เอ๊ย! ที่แท้ฮูหยินเอกของท่านแม่ทัพก็มีนิสัยเช่นนี้ ทำสิ่งใดผิดก็ไม่ยอมรับผิดชอบ ข้าจะไม่เข้าร้านนางอีกต่อไป!”
“ข้าด้วย! ข้าด้วย! ชุดอาภรณ์แบบใหม่แล้วอย่างไร ในเมื่องานไม่ได้คุณภาพเช่นนี้ ซ้ำ
