สุดจะทนกับคนอย่างเธอ ปารวตีอยากกรี๊ดให้สุดเสียงเพื่อระบายอารมณ์ กระนั้นก็ทำได้เพียงแค่คิด เพราะตอนนี้เจ้าหล่อนอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ซึ่งคงไม่ดีแน่หากกรีดร้องเสียงดัง อาจทำให้เพื่อนร่วมอพาร์ตเมนต์เข้าใจผิดได้ว่าห้องเธอมีเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้น แต่ถ้าเฉินหมิงยังพูดจาทะลึ่งต่อไปไม่หยุดเช่นนี้ เธอคงได้ฆ่าเขาจริงๆ แน่ “ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว เสียอารมณ์!” สาบานเลยว่าถ้าชีวิตหลุดออกจากเฉินหมิงเมื่อไหร่ เธอจะไปทำบุญเก้าวัดเพื่อล้างซวย ผู้ชายอะไรไม่รู้ ตั้งแต่ก้าวเข้ามาในชีวิต เธอแทบหาความสงบไม่ได้เลย กวนประสาทเก่ง ยั่วโมโหตลอด! “คุยกับเฮียไม่เสียอารมณ์หรอก สุ่มเสี่ยงเสียตัวมากกว่า” ดวงตาคู่คมฉายแววกรุ้มกริ่มยามทอดมองเธอ แม้อยากกระโดดข่วนหน้าแล้วควักลูกตาออกมาโยนให้หมารับประทาน กระนั้นเธอก็ทำได้เพียงยิ้มหวานส่งคืนให้เขา “ถ้าจะเสียตัวให้คุณ ฉันยอมเป็นเมียสังกะสีขึ้นสนิมดีกว่า” เธอสะบัดตูดเดินหนีไปที่ระเ