คนตัวเล็กกระชับกระเป๋าเป้แนบหลัง เจ้าหล่อนเดินตรงไปยังช่องขายตั๋วรถประจำทางสาธารณะ หญิงสาวหัวใจฟูฟ่องเมื่อรู้ว่าจุดหมายปลายทางในการเดินทางครั้งนี้คือที่ไหน เจ้าหล่อนก้มมองสองมือของตนที่เต็มไปด้วยข้าวของซึ่งตั้งใจซื้อกลับไปให้มารดาแล้วอมยิ้ม
“จะได้กอดแม่แล้วนะมะปราง”
หญิงสาวขอลางานสี่วันเพื่อกลับบ้านไปจัดการธุระให้เรียบร้อย ปัญหาที่ทำให้เธอข่มตานอนแทบไม่หลับมานานนับสามสี่เดือนใกล้จะจบสิ้นลงเสียที แม้ว่ามันต้องแลกมาด้วยภาระค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นมากโข แต่ก็ดีกว่านอนผวาว่าวันใดแม่จะโทร. มาแจ้งข่าวว่าที่บ้านมีเรื่องราวร้ายแรงน่าอัปยศเกิดขึ้น
“มีตั๋วจากกรุงเทพฯ ไปขอนแก่นเหลือว่างไหมคะ”
ปารวตีเอ่ยถามพนักงานอย่างแอบหวังว่าขอให้มีที่ว่างสำหรับตัวเอง อันที่จริงหญิงสาวจองตั๋วรถโดยสารผ่านช่องทางเว็บไซต์ไว้เรียบร้อย กำหนดการเดินทางคือวันพรุ่งนี้ แต่เมื่อเช้าเพชรน้ำหนึ่งโทร. มาบอกว่าเครื่องปรับอา
