26

1281 คำ

26 “ไม่นะ...พี่ริโก้ไม่ ช่วยด้วย ชะ...อุ๊บ” เสียงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือของวราลีถูกดับด้วยปากหนาที่ประกบทับรวดเร็ว ฉกลิ้นสู่ช่องปากสาวอย่างว่องไว ฉวัดเฉวียนลิ้นเล็กที่พยายามหลีกหนีจ้าละหวั่น ไม่ยอมให้เขาจุมพิตเธอได้โดยง่าย เขาขยับลำตัวลงมานอนตะแคงข้างร่างสาวโดยใช้ลำขาพาดก่ายไม่ให้เธอขยับหนี มือใหญ่จับชุดราตรีที่ขาดวิ่นแล้วรั้งให้มันรูดลงไปตามเอว ผ่านสะโพกก่อนจะเคลื่อนหลุดออกไปจากเรียวขาสวย พร้อมกันนี้บิกินี่ตัวจิ๋วที่ปกปิดความสวยงามของเนินเนื้อสาว ได้เลื่อนหลุดตามไปด้วย เวลานี้ร่างของวราลีจึงกลายเป็นนางเปลือยแสนโสภา วราลีพยายามดิ้นและปัดป้องตัวเองไม่หยุด แม้ว่ายามนี้เรี่ยวแรงของเธอจะถอยร่นลงไปทุกขณะ รู้สึกอ่อนเปลี้ยไปหมด ถูกเขาจุมพิตครั้งใดอาการเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นทุกครั้งไป ไม่เพียงแค่แรงกายจะถอยห่าง สมองที่เคยทำงานเต็มประสิทธิภาพ บัดนี้แทบจะประมวลความคิดไม่ได้ ตื้อ มึนงงและสับสน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม