"คนเก่งตัวไม่ร้อนแล้ว" มืออุ่นแสนนุ่มวางประทับลงบนหน้าผากเพื่อวันอุณหภูมิของลูกสาวแสนรักที่มีอาการตัวร้อนเพราะพิษไข้
ภิณนอนซมด้วยพิษไข้มาสามวันหลังจากกลับจากภูเก็ต คงเป็นเพราะเล่นน้ำ และตากแดดตากลมมากเกินไป จนกระทั่งวันนี้อาการของเธอก็เริ่มดีขึ้น
"ภิณเจ็บคอค่ะคุณแม่ แต่ภิณอยากกินชาเขียวปั่นใส่วิปครีมเยอะๆ" น้ำเสียงแหบแห้งบอกคนเป็นแม่อย่างออดอ้อน
"ไว้ให้หายก่อนนะคะ ถ้ากินตอนนี้แม่ว่าไข้จะกลับเอานะ อดทนหน่อยนะคะคนเก่ง แต่ตอนนี้ลุกขึ้นมากินยาก่อนค่ะ"
"ไม่กินได้ไหมคะ ตัวภิณไม่ร้อนแล้ว ภิณไม่อยากกินยาขมๆ เลยค่ะคุณแม่"
"อีกครึ่งชั่วโมงป้าชะเอมจะมาตรวจอาการของภิณนะลูก ถ้าภิณตัวร้อนขึ้นมาอีก ป้าชะเอมได้ฉีดยาให้ภิณแน่ๆ เลย"
"ไม่เอานะคะภิณไม่ฉีดยา ภิณกินยาก็ได้ค่ะ" เสียงเล็กแหบแห้งร้องบอกคนเป็นแม่ แค่นึกถึงเข็มฉีดยาแหลมๆ เธอก็อยากจะร้องไห้แล้ว
"เป็นหลานสาวคุณหมอแต่กลับกลัวเข็ม" เอรินระบายยิ้ม
