EP 43. กลัวเสียงฟ้าร้อง
แสงแดดอ่อนลอดผ่านเข้ามายังหน้าต่างที่เปิดกว้าง หน้าต่างบานสูงอ้ารับลมเย็นและแสงแดดจากดวงอาทิตย์ที่ขยันทำงานแต่เช้าตรู่ เมื่อฝนลาลับก็แทนที่ด้วยความชุ่มฉ่ำ นกตัวเล็กกระจิริดบินโฉบไปมาอย่างร่าเริงท่ามกลางต้นไม้ใหญ่ทำให้อเล็กซานโดรค่อยๆ ปรือตาขึ้นอย่างยากลำบาก แต่แล้วก็ต้องลุกขึ้นด้วยความตกใจเมื่อพบว่านี่ไม่ใช่ห้องนอนของตนเอง
“ห้องนอนของดารินทร์” เขากุมขมับ เมื่อคืนตั้งใจว่าเมื่อฝนซาจะกลับไปที่ตึกใหญ่แต่แล้วกลับเผลอหลับจนเช้า ชายหนุ่มมองไปรอบๆ ห้องเมื่อไม่พบดารินทร์จึงเดาว่าเธอคงตื่นได้สักพักแล้ว พลันกลิ่นหอมของกาแฟก็ลอยมาตามลม เขาเดินออกไปจากห้องนอน บนโต๊ะอาหารมีกาแฟและขนมปังปิ้งแบบง่ายๆ พร้อมกับไข่ดาวและไส้กรอก
เขาเดินเข้าไปใกล้ๆ เห็นกระดาษแผ่นเล็กวางไว้บนโต๊ะพร้อมข้อความสั้นๆ
อาหารเช้า...แทนคำขอบคุณจากฉัน
เขาเลิกคิ้วขึ้นสูงดูจากไอร้อนของกาแฟก็รู้ว่าเจ้าตัวคงเพ
