EP 28. อดีตที่เคยสูญเสีย & ปัจจุบันที่ยังคงอยู่
ดวงตาคมเหลือบมองร่างบางแล้วทรุดตัวลงนั่งข้างเตียง ดารินทร์เป็นผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาในฐานะที่แตกต่างจากผู้หญิงอีกสองคน เธอก้าวเข้ามาในฐานะคนอุ้มบุญลูกของเขา โชคดีเหลือเกินที่เด็กในท้องปลอดภัย เพราะถ้าหากว่าเขาต้องสูญเสียลูกไปในครั้งนี้ หัวใจของเขาคงพังยับไม่เหลือชิ้นดี
“ลูก...” ดารินทร์ละเมอเรียกหาลูก ในขณะที่มือบางไขว่คว้าอากาศว่างเปล่า หยาดน้ำใสไหลจากหางตาที่ปิดสนิทหยาดหยดลงสู่แก้มอิ่มซีดเผือด
“ลูกของฉัน ลูก...”
อเล็กซานโดรจำต้องรวบมือทั้งสองข้างของหญิงสาวมากุมเอาไว้ แล้วกระซิบลงข้างหูแผ่วเบา
“ลูกปลอดภัย ไม่ต้องเป็นห่วง”
เพียงเท่านั้นเองดารินทร์จึงสงบลง ผ่อนลมหายใจยาวอย่างหลับลึก อเล็กซานโดรใช้หลังมือเกลี่ยลูกผมบริเวณหน้าผากแล้วกระชับผ้าห่มขึ้นถึงหน้าอก พิศมองหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ผู้หญิงคนนี้รักเด็กในท้องของเธอราวกับลูกแท
