พาท ลูกหว้า
ป๊านะป๊า ทำไมต้องให้นอนห้องเดียวกันด้วย คราวนี้จะทำไงดีล่ะ จะโดนไอ้ตี๋มันจับกดอย่างที่มันพูดไว้หรือเปล่า ไม่ได้ ไม่ยอม ฉันไม่ยอม คิด คิด ฉันต้องคิด คิดหาวิธี
เฮ้อ คิดไม่ออก คิดยังไงก็คิดไม่ออก เอาไงดีทีนี้
หลายชั่วโมงต่อมา
ติ๊ก ต๊อก ติ๊ก ต๊อก
คิดออกแล้ว ในที่สุดก็คิดออก ใช้วิธีนี้แหละได้แก้แค้นไปในตัวด้วย หึ หึ ลองดูเลยไอ้ตี๋ใหญ่สารเลวว่าใครจะแน่กว่ากัน
แต่ว่าตอนนี้เริ่มหิวแล้วสิ นี่ก็ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วที่ฉันขังตัวเองอยู่ในห้อง หิวข้าวก็หิว คิดถึงทอยก็คิดถึง ปกติเวลานี้เราคงกินข้าวด้วยกัน นั่งคุยกันอ้อนกัน วันนี้หน้าทอยเศร้ามากเลย ฉันอยากจะกอดเขา แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้ ฉันไม่มีสิทธิทำแบบนั้น ฉันต้องไม่ทำให้ทอยเดือดร้อน
คิดแล้วเครียดไปหาข้าวกินดีกว่า
ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องนอนก็มองหาไอ้คนเลวก่อนเลยค่ะ นู่น มันยืนอยู่ด้านนอกระเบียง ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มีความสุขเชียวนะม
