บทที่ 19 ย้ำอีกครั้ง..เจ้าไม่ถือแต่ข้าถือ

2433 คำ

ทั่วทั้งจวนต่างไม่มีผู้ใดกล้าปริปาก มองหน้ากันด้วยสายตารู้เท่าทัน และพากันจัดข้าวของขึ้นรถลากเงียบเชียบ ด้านหลังพวกเขาปรากฏสตรีร่างบอบบางในชุดเกาะอกสีฟ้าอ่อนปักลายหมู่ตันทับด้วยเสื้อคลุมผ้าบางสีขาวสะอาด ใบหน้าเล็กงามละมุนพริ้งเพราแต่งแต้มเครื่องประทินโฉมเล็กน้อย กลับดูงดงามราวกับเทพธิดาจากสรวงสวรรค์ ทว่าคนงามกลับอยู่ในอารมณ์ขุ่นมัวแผ่รังสีอำมหิตจนไม่มีผู้ใดกล้าเฉียดตามอง เนื่องด้วยราชโองการเรียกตัวเร่งด่วนจากฝ่าบาท จวนแม่ทัพเช้านี้จึงเป็นเช้าวุ่นวายที่สุดในรอบห้าปี แต่แรกท่านแม่ทัพต้องส่งคนไปส่งนางยังตัวเมืองหลวงตามหน้าที่เพราะอย่างนั้นการเดินทางครั้งนี้พวกเขาทั้งสามคนจึงได้กลับไปด้วยพร้อมกับขบวนทัพ จ้าวเฉียนยี่และหลานอี้หนานยืนอยู่ไม่ห่าง ทั้งสองต่างยืนรอให้บ่าวใช้ขนข้าวของสำหรับการเดินทางบางส่วนขึ้นรถลากเพื่อกลับเมืองหลวงตามราชโองการเร่งด่วนจากฝ่าบาท พบว่าพี่สาวของตนวันนี้เงียบผิดปกติ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม