4. แฟนคนแรก
3139 คำ
พยศรักเมียเก่า
ตอนที่ 4 แฟนคนแรก
ฉันเชื่อแล้วที่ใครๆต่างให้นิยามเกี่ยวกับความรักว่า ‘ ถ้ามีความรักโลกใบนี้จะมีเป็นสีชมพู ’ ฉันเชื่อสนิทใจอย่างไม่ต้องคิดเลย เพราะตั้งแต่ฉันตอบตกลงเป็นแฟนกับพี่แซก ชีวิตฉันมันมีแต่ความสุข มีความเขอะเขิน มีความใจเต้นแรงและมีความสบายใจ พี่แซกเป็นแฟน เป็นพี่ชาย และเป็นเพื่อนให้กับฉัน มันทำให้ฉันสดใสมีความสุขในชีวิตประจำวันมาก
ฉันกับพี่แซกคุยกันทุกวัน เจอกันแทบทุกเย็น ทำให้ฉันรู้ว่าการมีแฟนมันดีต่อใจมากมายขนาดนี้เลย ตลอดเวลาเกือบเดือนที่ฉันไม่กลับบ้าน อาจเป็นเพราะฉันยังตึงๆอยู่กับพี่เปา บวกกับฉันอยากอยู่ที่นี่เพื่อเจอพี่แซกด้วย
( ปาลิน เย็นนี้กลับบ้านไหม ? )
“ ปาไม่กลับ ”
เสียงของปลายสายเป็นเสียงของพี่เปาพี่ชายฉันเอง ตั้งแต่ฉันเตือนพี่เปาเรื่องพี่เอมไป แต่พี่เปากลับไม่เชื่อฉัน ทำให้ฉันนอยด์น้อยใจ ไม่ค่อยโทรหาพี่เปาเหมือนปกติ แทบจะคุยนับคำได้ด้วยซ้ำ
ฉันเลือกจะอยู่หอพักไม่อยากกลับบ้าน ฉันกำลังอ่านหนังสือติวสอบ ก็มีเสียงโทรศัพท์ห้องพักโทรเข้ามาบอกว่ามีคนมาหา หอพักหญิงที่ไม่มีใครขึ้นมาได้ ฉันจึงต้องลงมาแล้วคนที่มาหาคือ…
“ พี่เปา ”
พี่เปาพี่ชายของฉันคือคนที่มาหาฉันพาพี่เปาขึ้นหอพักไม่ได้ เลยออกมานั่งที่ร้านอาหารข้างๆหอพักแทน การมาของพี่เปาครั้งนี้ ถ้าฉันเดาไม่ผิดเขาคงมาง้อฉัน เพราะครอบครัวฉันไม่ค่อยจะมาที่หอพักฉัน มันแทบจะนับครั้งได้ด้วยซ้ำ
“ ปาลินยังโกรธพี่เรื่องนั้นอยู่เหรอ ? ”
“ เปล่า ”
“ แต่ปาลินไม่กลับบ้านไปหาพี่หลายอาทิตย์แล้วนะ จะให้พี่คิดว่าอะไรถ้าปาลินยังโกรธพี่อยู่ ”
“ ช่างเถอะ อย่าไปสนใจเลย ไม่ได้สำคัญอะไรหรอก ”
“ สำคัญสิ ปาลินเป็นน้องสาวพี่นะ ”
“ พี่มาหาปามีอะไรรึเปล่า ? ” ฉันตัดบท ไม่อยากสนใจเรื่องที่น้อยใจพี่เปาอยู่
“ พี่อยากมาคุยกับปาลินให้เข้าใจ ปาลินไม่กลับบ้าน ไม่คุยกับพี่ พี่เป็นห่วง ”
“ ปาไม่ได้คิดอะไรแล้ว พี่จะคบกับพี่เอมปาก็โอเค แล้วแต่พี่เลย ”
“ พี่เลิกกับเอมแล้ว ”
“ ………….. ” ฉันที่ก้มหน้าเขี่ยข้าว พูดไม่ได้มองหน้าพี่เปาต้องหงายหน้าขึ้นมามอง
“ พี่เลิกกับเอมมาระยะนึงแล้ว เอมนอกใจพี่ พี่ขอโทษนะที่พี่โง่ไม่เชื่อปาลิน ” ฉันแอบสงสารพี่เปาเลย
“ ปาไม่ได้โกรธพี่ ”
“ เราดีกันนะ ” พี่เปาตักปลาหมึกใส่จานฉันเหมือนที่เคยทำให้ฉันตลอด ถือว่าเป็นการง้อน้องสาวอีกอย่างนึงนะ
“ ค่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะปลาหมึก ปาไม่ดีด้วยหรอก ”
“ ยัยตัวแสบของพี่ ” พี่เปายีหัวฉันเบาๆอย่างเอ็นดูน้องสาว
ฉันกับพี่เปาสนิทกันมาก ฉันมีแค่พี่ชายคนเดียวที่ทำทุกอย่างแทบจะแทนพ่อแม่ เราสองคนเข้าใจกันที่สุด พี่ชายอกหักแบบนี้ไม่ให้ฉันสงสารพี่ชายได้ไง
“ อย่าเสียใจไปเลยพี่ ปาจะหาแฟนใหม่ให้พี่เอง ”
“ จะแสบไปไหน ”
ฉันกับพี่เปาเข้าใจกัน การคุยกันก็มีความสุข ได้หยอกล้อกันตามประสาพี่ชายน้องสาวที่สนิทกัน แต่จู่ๆ…
“ ปาลิน!! ”
เสียงเอ่ยขานเรียกชื่อฉันดังพอสมควร ทำฉันกับพี่เปาหันไปมองตามเสียงเรียก คนที่เรียกฉันคือพี่แซก เขาหน้าตาเหมือนคนกำลังโมโหมาก เขาเข้ามาที่ฉัน กระชากแขนฉันให้ลุกขึ้น
“ ไปกับพี่ ” พี่แซกไม่พูดเปล่า มองหน้าพี่เปาแล้วดึงแขนฉันให้เดิน แต่ฉันรั้งเขาไว้
“ เดี๋ยว พี่จะพาปาไปไหน ”
“ ไม่รับโทรศัพท์พี่ แต่มานั่งกับคนอื่นเหรอ ” พี่แซกพูดค่อนข้างตะหวาดใส่ฉัน เขาหน้าแดงมาก ฉันไม่เคยเห็นสีหน้าแววตาดุดันแบบนี้ของเขาเลย
“ ปาลืมเอาโทรศัพท์ลงมา ”
“ เพราะอยากนั่งกับผู้ชายคนอื่นเหรอปาลิน ”
“ พี่แซก...นี่ไม่ใช่คนอื่น นี่พี่เปาพี่ชายปา ”
“ พี่ชายเหรอ ” พี่แซกชักสีหน้าตกใจเมื่อได้ยินที่ฉันเอ่ย ก่อนจะหันไปมองพี่เปา
“ ผมว่าคุณควรปล่อยมือน้องสาวผมได้แล้วนะ ”
“ ………….. ”
ฉันที่อยากปิดเรื่องพี่แซกไว้ ไม่อยากให้พี่เปารับรู้ แต่ตอนนี้คงปิดบังอะไรต่อไปไม่ได้อีก ฉันจำต้องบอกพี่เปาออกไปตามความจริงทุกอย่างถึงสถานะของฉันกับพี่แซก
“ ปาลินมีแฟน ทำไมพี่ไม่รู้เลย ” พี่เปาเองก็หวงฉันไม่ต่างจากที่ฉันหวงหรอก
“ เราเพิ่งคบกันได้ไม่นาน ปายังไม่มีโอกาสได้บอก ”
“ พี่เปา…ผมขอโทษที่แสดงกิริยาไม่ดีแบบนั้นออกไปนะคับ ” พี่แซกเอ่ยออกมา พี่เปามองหน้าพี่แซกแล้วหันมามองหน้าฉัน
“ ยังเรียนอยู่หรือจบแล้ว ”
“ ผมเรียนอยู่ปี 5 ใกล้จบแล้วคับ ”
“ พี่มีน้องสาวคนเดียว ฝากด้วยนะแซก ”
“ คับพี่ ” ฉันลุ้นแทบบ้า กลัวพี่เปาจะออกอาการไม่ชอบพี่แซกเหมือนที่ฉันไม่ชอบพี่เอม พี่เปากับพี่แซกคุยกันถูกคอมาก ทำฉันยิ้มตามพี่ชายกับแฟนเลย
“ ทำไมพี่เปาให้ปาคบกับพี่แซกล่ะคะ ? ” ฉันเอ่ยถามขึ้น เมื่อนั่งรถกลับบ้านกับพี่เปา
“ ปาลินโตแล้ว มีแฟนก็เป็นเรื่องปกติ ไม่มีสิพี่ว่าแปลก ”
“ ขอบคุณนะพี่ที่เข้าใจปา ”
“ ดูแลตัวเองดีๆ มีแฟนมันมีทั้งผลดีและผลเสีย เข้าใจที่พี่พูดไหม ”
“ ค่ะ ”
ฉันกลับบ้านในรอบเกือบเดือน ฉันกับพี่แซกคุยกันตลอด วีดีโอคุยกันให้หายคิดถึงที่ฉันกลับบ้านมา ฉันอ่านหนังสืออย่างมีความสุขมาก มีพี่ชายคอยหวง พี่แฟนคอยให้กำลังใจ ทำให้ชีวิตฉันไม่เครียดกดดันกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลย
เช้าตรู่ที่ฉันออกมาตลาดเพื่อมาซื้อกับข้าวไปทำกินกับพี่ชาย ระหว่างที่ฉันกำลังเดินตลาด ฉันรู้สึกปวดท้องน้อยจี๊ดๆมาก จนฉันรู้สึกได้ถึงมีอะไรออกมาจากช่วงล่าง ฉันก้มไปมองที่สะโพกของตัวเองก็ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันมีประจำเดือน เลือดประจำติดกางเกงสีครีมของฉันทำให้ฉันอายมาก กลัวคนอื่นจะเห็นรีบเดินไปหลบมุม โทรศัพท์ฉันก็ไม่ได้เอามาด้วย ระหว่างที่ฉันยืนกังวลคิดหาทางออก
“ น้อง…เป็นไรรึเปล่า ? ”
มีพี่ผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาถามฉัน ท่าทางของเขาถามด้วยความเป็นห่วง ฉันที่ไม่มีทางเลือกจำต้องบอกออกไป
“ ประจำเดือนติดกางเกงพี่ ” พี่ผู้หญิงคนนั้นมองที่สะโพกของฉัน ก่อนจะถอดเสื้อคลุมที่ใส่อยู่ แล้วเอามาผูกเอวให้ฉัน
“ พอจะปิดได้นะ ”
“ แต่… ”
“ ไม่เป็นไร แล้วเราเดินไหวไหม ให้พี่ไปส่งรึเปล่า ”
“ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะพี่ ” ฉันยกมือไหว้ขอบคุณพี่เขา เขาพยักหน้าพร้อมยิ้มให้ฉัน
“ พี่กั้ง ไปยังพี่ ” มีเด็กผู้ชายเข้าเรียกพี่ผู้หญิงคนนี้ พี่เขาชื่อกั้ง
“ อืม…พี่ไปก่อนนะ ”
พี่แป้งเอ่ยกับฉันแล้วเดินออกไปกับเด็กผู้ชาย ฉันเองก็รีบเดินไปที่รถกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ฉันอยู่ที่บ้านสามวันเป็นการพักผ่อนปวดประจำเดือนไปในตัว ก่อนจะถึงวันกลับหอพัก ฉันที่เดินทางโดยรถตู้โดยสาร โดยพี่แซกเป็นคนมารับฉันที่คิวรถ ฉันออกจากบ้านช้าอีกไม่ถึงชั่วโมงหอก็จะปิด
“ คงไปไม่ทันรั้วหอปิด หนูไปพักห้องพี่ก่อนนะ ”
“ แต่… ”
“ ปาลิน ไม่ดื้อค่ะ ”
“ ค่ะ ”
เป็นครั้งที่สองที่ฉันได้มาคอนโดห้องของพี่แซก ที่ครั้งแรกฉันมาแค่เป็นเพื่อนพี่แซกเอางาน แต่คราวนี้ฉันต้องมาค้างคืนร่วมกับพี่แซกถึงจะเป็นแฟนก็เถอะ มันรู้สึกแปลกๆจัง…
“ คิดถึงพี่ไหมคะ ”
ฉันที่ยืนอยู่ที่ระเบียงจากห้องพี่แซก คอนโดหรูที่ดูสะอาดสะอ้านมาก วิวด้านหลังก็สวย ทำฉันละสายตามองไม่ได้เลย
“ คิดถึงค่ะ ”
“ คิดถึงแล้วต้องทำไมยังไงคะ ” พี่แซกทำแก้มป่องๆพร้อมชี้ไปที่แก้มของตัวเอง
จุ๊บ…
“ ดีมากค่ะ หิวไหมคะ เดี๋ยวพี่ทำอะไรให้กิน ”
“ พี่ทำเป็นด้วยเหรอคะ ? ”
“ เปล่าค่ะ เมนูมาม่า ”
“ อ้าว ”
“ ฮ่าๆๆ ”
ฉันมองแผ่นหลังของพี่แซก ที่เข้ากำลังเข้าครัวทำเมนูมาม่าให้แขกที่มาค้างที่ห้องอย่างฉัน พี่แซกเป็นเพื่อน เป็นพี่ชาย เป็นแฟนที่น่ารัก เป็นผู้ชายที่ฉันพูดได้เต็มปากว่า ‘ รัก ’ การคลั่งรักแฟนฉันไม่เคยเข้าใจ ตอนนี้ฉันได้เข้าใจความหมายของมันแล้ว เพราะตัวฉันเองกำลังคลั่งรักพี่แซกมาก
“ เมนูมาม่าชามนี้ เชฟแซกโชว์ฝีมือให้ที่รักเต็มที่เลยค่ะ ” พี่แซกเอ่ยคุยโว้ให้ตัวเอง พร้อมเสิร์ฟชามมาม่าชามโตตรงฉัน
“ อื้ม…อร่อยมากเลยค่ะ ยิ่งพี่แซกเป็นคนทำ ยิ่งอร่อยที่สุดในโลกเลยค่ะ ” ฉันเอ่ยยกยอปอปั้นแฟนตัวเองเมื่อได้กินมาม่าไปคำแรก
“ อย่าไปน่ารักแบบนี้กับใครนะคะ ” พี่แซกเอ่ย พร้อมเอามือมาลูบหัวฉัน
“ ปารักแค่พี่คนเดียวค่ะ ”
“ พี่ก็จะรักแค่ปาลินคนเดียว ”
“ งั้นมาค่ะ ”
“ อะไรคะ ? ” พี่แซกขมวดคิ้วสงสัย เมื่อฉันใช้ตะเกียบคีบเส้นมาม่าขึ้นมา
“ ก็เราคีบเส้นมาม่ามาทำสัญญากันไงคะ ” พี่แซกทำหน้างงๆ แต่ก็เผยรอยยิ้มให้ฉัน ก่อนจะจับตะเกียบของตัวเองคีบเส้นมาม่าขึ้นมา
“ สัญญาค่ะ ”
เอาตะเกียบที่คีบเส้นมาม่าอยู่ชนกันทำสัญญาอาจจะดูเป็นเรื่องเล่นๆที่ทำเราทั้งสองคนยิ้ม หัวเราะให้กัน แต่มันคือการสัญญาว่าเราจะรักกันแค่คนเดียว ที่มันอาจจะทำได้หรือไม่ได้ก็ตาม
“ ดูอะไรอยู่คะ ? ”
พี่แซกเข้ามาเอามือพาดไหล่ฉัน ดึงฉันให้ไปชิดอกของตัวเอง ฉันเดินดูรูปภาพของพี่แซกที่ติดอยู่ในห้อง จนมาหยุดที่ภาพที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นครอบครัวของเขา
“ พ่อกับแม่พี่เหรอคะ ? ”
“ ค่ะ พี่ไม่ได้อยากติดภาพนี้ไว้ที่คอนโดหรอกนะ ไอ้กันต์กับไอ้ภูมันก็ล้อว่าพี่รักครอบครัวมากขนาดนี้เลย แต่แม่พี่เอามาติดไว้ พี่เลยไม่อยากขัดน่ะ ”
“ ทำไมเหรอคะ ? ” ฉันถึงกับงง ทำไมแม่พี่แซกต้องติดเอาไว้ ถ้าเป็นบ้านที่มีรูปครอบครัวฉันพอเข้าใจ แต่ห้องส่วนตัวแบบนี้ฉันไม่เข้าใจ
“ ท่านคงอยากให้ใครรับรู้มั้งคะ ” พี่แซกเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่เหมือนไม่ค่อยพอใจยินดียินใจด้วยเลย ทำฉันแอบเอะใจ
“ น่ารักดีออกค่ะ มีรูปพ่อแม่พระของบ้านไว้ในห้อง ช่วยคุ้มครองเราทางใจนะคะ ”
“ ขอบคุณนะคะ หนูทำให้พี่รู้สึกดีมากเลยนะ ”
“ …………. ” พี่แซกเข้ามากอดฉัน เขากอดฉันแน่นเหมือนอยากระบายความรู้สึก ฉันกอดเขาตอบพร้อมลูบหลังเขาเบาๆให้ผ่อนคลาย
ฉันมองไปยังภาพครอบครัวของเขา ความรู้สึกฉันมันบ่งบอกว่าภาพๆนี้มันมีพลังบางอย่างที่สือความหมาย แต่ฉันก็ยังคงไม่เข้าใจความหมายถึงการต้องมีไว้ที่คอนโดนี้เท่านั้นเอง
“ ทำไมหนูถึงน่ารักขนาดนี้คะ ”
“ ก็ปาเป็นแฟนพี่ไงคะ ” พี่แซกเอาแขนออกจากฉัน เขายิ้มปริ่มให้ฉัน ก่อนจะปัดปอยผมของฉันไปทัดหู เขาค่อยๆก้มหน้าเอียงคอเข้ามาใกล้ๆฉัน แล้ว…
จุ๊บ…
“ หนูน่ารักมากเลย รู้ไหม ”
“ ………….. ” ฉันเขินเขามาก ตอนนี้หน้าฉันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่แซกเอามือมาจับคางฉันก่อนจะเสยคางฉันเบาๆให้หงายหน้ามองเขา
“ พี่รักหนูจัง ”
“ ………… ” พี่แซกประกบปากจุมพิตฉัน เขาใช้ริมฝีปากกัดงับริมฝีปากของฉันเบาๆ เขาโอบฉันไว้ราวกับกลัวฉันจะหนีไปไหนได้ ฉันหลับตารับรสจูบของเขา มันเป็นจูบแรกของฉันเลยนะ พี่แซกใช้ลิ้นดันเข้าไปในปากของฉันจนฉันตกใจ เขาจูบฉันนานไป จน…
แค่ก~แค่ก~แค่ก
ฉันดันตัวเขาออกเพื่อถอนจูบ เมื่อฉันหายใจไม่ออกขาดอากาศหายใจ นี่เขาจะฆ่าฉันทางอ้อมให้ตายหรือยังไงกันนะ
“ พี่บ้า ปาหายใจไม่ออกนะ ” ฉันโวยวายใส่เขาทุบหน้าอกเขา
“ อีหนูเอ้ย ” พี่แซกถึงกับหัวเราะแล้วดึงฉันไปกอด เขาลูบหัวฉัน เขาตลกขำออกมาเมื่อรู้ว่าเป็นจูบแรกของฉัน
“ ปาจะไปอาบน้ำแล้ว ”
“ เขินพี่เหรอ ”
“ อืม ”
“ ฮ่าๆๆ ”
ฉันต้องหนีความเขินอายเข้าห้องน้ำ มาสงบสติอารมณ์ใจเต้นระรัว ฉันออกจากห้องน้ำไม่กล้ามองหน้าพี่แซกเลย แต่พี่แซกก็รู้ว่าฉันเขินเรื่องเมื่อกี้ เข้ามายีหัวฉันเบาพร้อมโปรยยิ้มปริ่มให้ฉันเขินเข้าไปอีก ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำต่อจากฉัน
“ หนูนอนบนเตียงได้เลยนะ พี่นอนโซฟาเอง ” พี่แซกที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยมานั่งข้างฉันพร้อมเอ่ยขึ้น
“ ได้ไงคะ พี่เป็นเจ้าของห้อง ปาก็ต้องเป็นคนนอนโซฟาสิคะ ”
“ แล้วพี่จะให้หนูนอนโซฟาได้ไงล่ะคะ ”
“ ปาไม่ยอม พี่ก็ไม่ยอม งั้นเราก็นอนด้วยกันเลยค่ะ ”
ได้นอนร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่ใช่คนในครอบครัวครั้งแรก ฉันกับพี่แซกนอนโซฟาด้วยกัน ฉันนอนแข็งทื่อเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของพี่แซก เขากอดฉันแน่นราวกับว่าฉันจะกลัวฉันจะหลุดจากตัวเขา
“ พี่อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ตลอดไปจังคะ ” พี่แซกเอ่ย
“ ทำไมต้องหยุดเวลาด้วยคะ ปาจะอยู่รักพี่แบบนี้ตลอดไปอยู่แล้วค่ะ ” พี่แซกกระชับกอดฉันแน่นกว่าเดิม เสียงลมหายใจของเขาถี่มาก ฉันได้ยินเสียงเต้นของหัวใจพี่แซกมันดังระรัวมาก
“ นอนนะ ก่อนที่พี่จะไม่ไหว ”
“ ไม่ไหวยังไงเหรอคะ ”
“ ไม่ไหวเพราะหนูทรมานพี่ให้ปวดน่ะสิคะ ”
“ ………….. ”
พี่แซกตอบพร้อมซุกฉัน ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่แซกพูด แต่เมื่อพี่แซกพลิกตัวให้ฉันหันหลังเพื่อเขาจะกอดฉันจากด้านหลัง ลมหายใจของเขารดต้นคอฉัน แล้วฉันก็รู้สึกเหมือนมีอะไรแข็งๆมาโดนที่หลัง ทำให้ฉันรับรู้ได้ทันทีว่าพี่แซกหมายถึงอะไร ตอนนี้ฉันกลายเป็นร่างท่อนไม้ที่ไม่กล้าแม้ขยับตัวเลย...
ฉันไปมาหาสู่ที่ห้องพี่แซกบ่อยครั้ง แต่แค่ไปๆมาๆไม่ได้ค้างคืน ฉันไม่อยากรบกวนเวลาส่วนตัวของพี่แซกที่การเรียนปีสุดท้ายดูจะวุ่นวายมากเหมือนกัน ฉันเองอยากได้เวลาอ่านหนังสือเหมือนกัน ทั้งสอบปลายภาคและจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีก เราจึงให้เวลาส่วนตัวกันและกัน วันที่ไม่เจอกันคือโทรคุยคิดต่อกันตลอด…
สอบปลายภาคจบลง ฉันเรียนจบในระดับมัธยมศึกษาแล้ว ช่วงปิดเทอมฉันต้องอยู่ที่หอพักนี้ต่อเพื่อที่จะเดินทางไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่การอยู่ที่นี่ต่อของฉันมันดันเกิดปัญหาขึ้น…
ห้องพักชั้นเดียวกับฉัน ได้มีผู้หญิงที่ลุคออกทอมบอยได้ทะเลาะมีปากเสียงกับผู้หญิงที่เป็นแฟนกัน จนเผลอทำร้ายร่างทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง ทั้งคู่ทะเลาะยื้อยุดฉุดกันอยู่หน้าห้อง แล้วตัวทอมบอยได้ทำร้ายแทงผู้หญิงเข้าที่ท้อง ทอมบอยรีบวิ่งหนีไป คนที่เห็นเหตุการณ์รวมทั้งฉันรีบเข้าไปช่วยผู้หญิงคนที่ถูกแทง ทุกคนที่อยู่ที่หอพักหวาดผวา พี่แซกรู้ข่าวก็รีบมาหาฉันทันที
“ หนู…ขนของออกไปอยู่กับพี่ ”
“ แต่… ”
“ ปาลินไม่ดื้อนะ ”
“ …………. ”
พี่แซกเอ่ยเรียกชื่อฉัน ทำให้ฉันรู้ว่าเขาจริงจังและซีเรียจมาก ฉันจำต้องขนของย้ายมาอยู่กับพี่แซกอย่างขัดไม่ได้เลย...พี่แซกต้องทำงานค้างที่อีกชิ้นเดียวก็จะจบแล้ว ฉันก็อ่านหนังสืออีกมุมของห้อง เวลาผ่านไปจนมืด ฉันหิวเลยออกไปซื้ออะไรกินข้างล่างคอนโดของพี่แซก ได้ไอศกรีมติดไม้ติดมือมาฝากพี่แซกด้วย
“ ปาขอชิมรสวนิลาของพี่หน่อยสิ ”
“ แต่หนูเลือกรสมะนาวเองนะ ” ฉันเลือกไอศกรีมรสมะนาวที่ถืออยู่ในมือ
“ ขี้หวงเหรอ ”
“ ก็หนูเลือกรสมะนาวเองหนิ ”
“ ขี้หวงเหรอคะ ”
“ พี่เปล่า ” พี่แซกขี้หวงไม่พอ แถมยังยกมือขึ้นสูงกลัวฉันจะขโมยกินไอศกรีมในมือให้ได้ ฉันเหมือนถูกหยามหนักต้องกินให้ได้ ฉันรีบเข้าไปแย่งไอศกรีมของพี่แซกมากิน แต่ทว่า…
“ ปาได้กินแล้ว ” ฉันเอ่ยเสียงแผ่วเบา เมื่อหน้าเราสองคนใกล้กันมาก
“ หนูกินของพี่แล้ว ให้พี่กินหนูได้ไหมคะ ”
“ พี่หมายถึงอะไร ? ” พี่แซกใช้นิ้วแตะริมฝีปากฉันเบาๆ
“ พี่หมายถึง พี่อยากกินหนูทั้งตัว ”
“ …………….. ”
“ พี่รักหนูนะปาลิน ” พี่แซกเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ ฉันเหมือนโดนต้องมนต์สะกด เขาจูบฉันอย่างแผ่วเบา รสวนิลาในปากของเขาทำให้ละมุนพาความรู้สึกของฉันให้เต้นระรัว
“ เป็นของพี่นะคะ ”
“ ………….. ”
ฉันไม่ตอบแต่เลือกที่จะไม่ปฏิเสธเขา พี่แซกอุ้มฉันไปวางที่เตียง ก่อนที่เขาจะคล่อมตัวโน้มลงมาจูบฉันอีกครั้ง ที่คราวนี้มันรุนแรงขึ้นจนฉันหายใจแทบไม่ทัน ใจของฉันมันละลายต่อความรักที่ให้เขาไปหมดแล้ว จนยอมทุกอย่าง…
- ผู้เขียน
