เมียลับของท่านประธาน
บทที่ 14
“อื้อ... ปล่อยชมพูก่อนค่ะ เดี๋ยวพ่อตื่นมาเห็น”
“ก็ตอบมาก่อนสิว่าหนีออกมาตอนไหน แล้วทำไมไม่รอให้ฉันตื่นก่อน”
หล่อนก้มหน้าลงมองมือตัวเอง น้ำตาซึมขอบตา
“ก็ชมพูหมดหน้าที่แล้ว... ก็เลยออกมาน่ะค่ะ”
“หมดหน้าที่? ใครบอกเธอ”
“ก็... คุณเล็กทำ... ทำแล้ว อุ๊ยยยย คุณเล็ก...”
หล่อนอุทานตกใจ เมื่อเขาจับหล่อนที่นั่งอยู่บนตักให้หมุนเข้ามาเผชิญหน้า จากนั้นก็สอดมือรองใต้ท้ายทอยและบดปากจูบแรงๆ คล้ายกับต้องการลงโทษ
“ฉันตั้งใจว่าจะทำอีกตอนเช้า แต่ตื่นมาก็ไม่เห็นเธอแล้ว มันน่านักเชียว”
“ปล่อย... ชมพูเถอะค่ะ เดี๋ยวแม่เข้ามาเห็น”
คนตัวโตไม่ยอมปล่อยหล่อนลงจากตัก แถมยังจับปลายคางเล็ก เพื่อให้หล่อนหลบสายตาไม่ได้อีกด้วย
“ทำไมไม่บอกว่าไม่เคย”
“เอ่อ...”
สองพวงแก้มแดงจัด เนื้อตัวของบัวชมพูอุ่นซ่านอย่างน่าละอาย
“ตอบสิ ทำไมไม่บอกว่ายังไม่เคยนอนกับผู้ชายคนไหนมาก่อน”
น้ำตาของหล่อ
