สถานที่ที่มีนาพารองเจ้ากรมหนุ่มไปเยือนเป็นลำดับถัดไปก็คือมหาวิทยาลัยที่เธอมาเรียนต่อในระดับปริญญาโท คังยูพอจะเข้าใจสิ่งที่หญิงสาวพร่ำอธิบายมาตลอดทางว่ามหาวิทยาลัยที่ว่าเปรียบเสมือนกับสำนักบัณฑิตแห่งโชซอน เพียงแต่เขาค่อนข้างจะประหลาดใจที่สำนักบัณฑิตอนุญาตให้สตรีได้ศึกษาเล่าเรียนตำราอ่านเขียนร่วมกับบุรุษได้
“โอ๊ย สมัยนี้เขาไม่แบ่งแยกว่าเพศชายหรือเพศหญิงกันแล้วค่ะ มันล้าสมัยไปแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าจะใคร จะเพศไหนก็เรียนได้หมดค่ะถ้าคุณสอบเข้าได้”
มีนาอธิบายสั้นๆ ไว้เท่านั้น คังยูรู้สึกประดักประเดิดไม่น้อยที่เห็นบรรดาผู้หญิงขึ้นมามีบทบาทในสังคม ต่างจากยุคสมัยที่เขาเกิด หากทว่าไม่ได้พูดอะไร ในใจก็อดชื่นชมไม่ได้เช่นกันที่ผู้หญิงเพี้ยนๆ ซ้ำยังมารยาทแย่ วางตัวไม่สมเป็นกุลสตรีอย่างมีนามีความรู้มากเพียงนี้
มีนาเป็นนักศึกษาในคณะมนุษยศาสตร์ เอกภาษาและวรรณกรรมเกาหลี ทว่าการโผล่มาที่มหาวิทยาลัยของเธอนั้นไม
