โดยเฉพาะทรวงอกอวบใหญ่และสะโพกผายเย้ายวนตา เสื้อผ้าฝ้ายลายลูกไม้สีส้มแขนกุดอวดหัวไหล่กลมกลึง สีเสื้อตัดกับผิวพรรณเนียนผ่อง ขับให้ผิวสาวยิ่งขาวอมชมพู
แต่สิ่งที่สายตาของทีปต์ยังตะลึงมองไม่เลิก มองแล้วมองอีก บางขณะถึงกับเผลอกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อกก็คือทรวงอกคัพเอฟอวบใหญ่ของมาลิลล์
มหึมามากจนสังเกตเห็นเนื้อหนั่นที่มีขนาดไม่น้อย เบียดกันแน่นจนน่าอึดอัด แลเห็นเป็นรูปเป็นร่างในจังหวะที่สายลมโชยมาปะทะเรือนร่าง
“ฝากด้วยนะลิลล์… ช่วยดูแลคุณพ่อจอมดื้อให้ฉันที ถ้าดื้อมากก็จัดหนักได้เลยนะช่วงนี้ฉันอนุญาต… ”
“ไม่ต้องห่วงจ้ะช่า เดี๋ยวลิลล์จะดูแลคุณลุงเอง”
หญิงสาวกล่าวเสียงหวาน…
จากนั้นก็เดินตามติช่าเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ พาเดินดูส่วนต่างๆ ของบ้าน เพื่อให้มาลิลล์ได้คุ้นเคยกับสถานที่ใหม่ซึ่งหล่อนจะต้องอยู่ตลอดสัปดาห์
ทีปต์ได้แต่มองตาม…
ยังตะลึงไม่หาย เมื่อรู้ว่าคนที่จะมาดูแลและอยู่เป็นเพื่อนนั้นเซ็กซี่ขนาดนี้
“ลิลล์นอนห้องนี้นะ… ติดกันเป็นห้องคุณพ่อ”
ติช่าเริ่มจากห้องนอน…
จากนั้นพาออกมาที่ห้องรับแขกที่ตกแต่งไว้ด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง เดินลึกเข้ามาก็เป็นห้องครัวที่อยู่ด้านหลัง เลยออกไปจากห้องครัวเป็นสระว่ายน้ำและสนามหญ้าสีเขียวขจี ลึกไปสุดของพื้นที่ด้านในคือห้องออกกำลังกายที่ทีปต์สร้างไว้หลังบ้านเพราะชอบออกกำลังกายเป็นชีวิตจิตใจ
ครู่ใหญ่ๆ ต่อมาก็มีรถเก๋งโตโยต้าแคมรี่สีขาวมุกวิ่งเข้ามาจอดในบ้าน เป็นรถเพื่อนอีกคนของติช่าที่กำลังเรียนปริญญาโทด้วยกัน แวะมารับไปสนามบินเชียงใหม่เพื่อจะไปกรุงเทพฯ พรุ่งนี้เพื่อนๆ นัดเจอกันตอนเช้าที่สนามบินสุวรรณภูมิก่อนขึ้นเครื่อง
“หนูไปนะคะคุณพ่อ… ”
ติช่าเดินเข้ามาหอมแก้มบิดาเสียงดังฟอดอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
“จ้ะ… เดินทางปลอดภัยนะลูก… ”
ทีปต์เอื้อมมือขึ้นมาลูบศีรษะอวยพรลูกสาว มองส่งจนรถเก๋งแคมรี่สีขาวที่แวะเข้ามารับแล่นลับไปจากสายตา ตอนนี้ที่บ้านหลังใหญ่จึงเหลือแค่เพียงทีปต์กับมาลิลล์สองคน
ในเวลาต่อมา
เพียงแค่มื้อแรกที่มาลิลล์ลงมือทำอาหารค่ำให้ ทีปต์ก็เกิดอาการเจริญอาหารขึ้นมาทันที ระหว่างนั่งกินข้าวก็พูดคุยทำความรู้จักกับมาลิลล์ไปพลาง
“เป็นไงคะ… ไข่เจียวหอยนางรมพอจะทานได้ไหมคะคุณลุง… ”
ที่โต๊ะกินข้าวในครัว นั่งกันสองคน หญิงสาวถามพลางตักไข่เจียวเอื้อมใส่ลงในจานข้าวของทีปต์
“อร่อยที่สุดจ้ะ… ลุงเคยกินไข่เจียวหอยนางรมมาเยอะ แต่ครั้งนี้อร่อยที่สุด… ลุงชอบ… ”
ทีปต์ชมไม่หยุด
“ติช่าบอกว่าคุณลุงชอบกินหอย… ”
คำพูดของหญิงสาวทำเอาทีปต์รู้สึกเขิน เพราะเขาคิดไปถึง ‘หอย’ อย่างว่า
“ใช่ครับ… ลุงชอบกินหอยทุกชนิด”
ทีปต์กล่าวยิ้มๆ
“ถึงว่าสิคะ… ในตู้เย็นมีหอยเต็มไปหมด ทั้งหอยนางรมทั้งหอยแมลงภู่… แล้วก็หอยเชลล์ ติช่าเตรียมเอาไว้เยอะเลย… งั้นพรุ่งนี้เช้าคุณลุงอยากทานกะเพราหอยแมลงภู่ไหมคะ… ”
“อยากครับ… ”
“งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวลิลล์จัดให้นะคะ”
“หนูลิลล์น่ารักจัง… ”
ทีปต์ชมเสียงหวาน มองหญิงสาวรินน้ำใส่แก้วมาวางให้ตรงหน้า
“ขอบใจจ้ะ… ”
ทีปต์รับน้ำมาดื่ม
“วันนี้ลุงกินข้าวได้เยอะมาก… ช่วงที่หนูมาอยู่ดูแลลุงต้องอ้วนขึ้นแน่ๆ เลย… ดูสิพุงกางเลย”
ทีปต์เอามือตบพุงที่แน่นไปด้วยลอนซิกแพ็ก หาได้มีพุงอย่างที่เขากล่าว
“ไม่เห็นจะมีพุงเลยนะคะ… คุณลุงหุ่นดีมากค่ะ ท่าทางคงชอบออกกำลังกายมาก เห็นมีห้องออกกำลังกายที่หลังบ้าน… ”
“ครับ… ลุงชอบออกกำลังกายมาก ปกติลุงจะลงสระว่ายน้ำทุกวัน แต่หลังจากมือบาดเจ็บจนได้เย็บก็เลยต้องงดว่ายน้ำไปก่อน… ”
“ขอลิลล์ดูแผลนะคะ… ”
จากที่นั่งอยู่ตรงข้าม หญิงสาวขยับเข้ามานั่งใกล้ ทีปต์เอื้อมมือมาให้หล่อนดูแผล ร่างเอิบอิ่มเข้ามาใกล้จนปลายจมูกของทีปต์ได้กลิ่นแป้งอ่อนๆ จากกายสาว
“แผลแห้งดีแล้วค่ะ… ไม่นานคุณลุงคงว่ายน้ำได้เหมือนเก่า… รออีกสัปดาห์นะคะ… ”
“ครับ… ลุงกลัวว่าแผลจะโดนน้ำก็ตอนอาบน้ำนี่แหละ… ”
ทีปต์รีบบอกถึงปัญหาขึ้นมาทันที จู่ๆ ความคิดบางอย่างก็ผุดวาบเข้ามาในหัวของทีปต์
“นั่นสิคะ… มือข้างขวาด้วย ใช้มือซ้ายคงหยิบจับไม่ถนัด คุณลุงจะให้ลิลล์ช่วยเช็ดตัวให้ไหมคะ… ”
คำพูดที่ได้ยินทำเอาหัวใจของทีปต์เต้นแรง
“เอ่อ… หนูลิลล์จะช่วยเช็ดตัวให้ลุงจริงๆ หรือจ๊ะ… ”
เชิดตกใจ คิดว่าตัวเองหูฝาด
“ค่ะ… ”
มาลิลล์ย้ำว่าเชิดฟังไม่ผิด
“แล้วเวลาเช็ดตัวให้ลุง… เอ่อ… หนูไม่เขินหรือจ๊ะ”
เชิดสงสัย
“ไม่หรอกค่ะ… ลิลล์เคยอบรมการดูแลผู้ป่วยติดเตียงมาแล้ว… คือเมื่อปีก่อนยายของลิลล์ป่วยค่ะ ลิลล์ดูแลเองตลอดสามเดือนสุดท้ายจนคุณยายหมดกรรม ตอนนี้ท่านไปสวรรค์แล้วค่ะ… ”
“ลุงเสียใจด้วยนะเรื่องยายของหนู”
“ไม่เป็นไรค่ะ… คุณยายของลิลล์เสียไปหลายปีแล้วค่ะ… ”
“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ของหนูล่ะจ๊ะ… ”
“คุณพ่อกับคุณแม่เป็นชาวสวนค่ะ… ตอนนี้ทำสวนลิ้นจี่อยู่ที่อัมพวา… ”
“หนูมีพี่น้องไหมจ๊ะ”
“ลิลล์เป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ”
“แล้วหนูมีแฟนหรือยัง… ”
ทีปต์ตรงเข้าประเด็นที่อยากรู้
“โสดค่ะ… ”
“ไม่น่าเชื่อว่าสวยขนาดนี้จะโสด”