“ได้ค่ะ… สบายมาก ไร่อาเสือสวยมากเลยค่ะ หนูชอบที่นี่มากเลยค่ะ อากาศดีมาก อยู่ที่นี่แล้วไม่อยากกลับไปกรุงเทพฯ เลยค่ะ… ”
“อาเสือดูแลดีไหม… ”
“ดีที่สุดค่ะ… อาเสือน่ารักมากค่ะ”
“พ่อดีใจที่หนูมีความสุข… เอ่อ… แล้วอย่าลืมล่ะเรื่องที่พ่อเคยเตือน… ”
“เรื่องอะไรคะคุณพ่อ”
“ก็เรื่องโซเชี่ยล เฟสฯ ไลน์ฯ ไอจีฯ ที่หนูชอบโพสต์แชร์ภาพ… พ่อกลัวว่าคนร้ายมันอาจจะรู้ว่าหนูอยู่ที่ไหน”
“อุ๊ย… คงไม่ถึงขนาดนั้นมั้งคะ… คุณพ่อกังวลเกินไปหรือเปล่าคะ”
“ก็พ่อห่วงหนู… ไอ้คนร้ายรายนี้มันร้ายกาจกว่าที่เราคิด… ป้องกันไว้ดีกว่าแก้… แล้วตอนนี้มันน่าจะหนีออกไปจากกรุงเทพฯ แล้ว… ”
นาวินเตือนลูกสาวอย่างคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน
“ค่ะ… หนูจะระวังตัวค่ะ… ”
“อาเสืออยู่ตรงนั้นไหม… พ่ออยากคุยด้วย”
“ค่ะ… สักครู่นะคะคุณพ่อ”
นาเดียร์เดินไปหาอาเสือที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“อาเสือคะคุณพ่ออยากคุยด้วยค่ะ… ”
อาเสือเอื้อมมือรับโทรศัพท์จากมือ
