เบิร์ดมองภาพที่โซ่คล้องคอของซีลเวียร์อย่างสนิทสนมทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว มือหนากำแน่นจนมันสั่นและยังคงจ้องมองไปที่คนทั้งคู่อย่างไม่ปิดบัง เขามองดูหน้าตาเย้ยหยันของโซ่ที่มองมา เขาเกลียดแววตาที่กำลังเยาะเย้ยของมัน เกลียดริมฝีปากเหยียดยิ้มของมัน หลังจากที่มันชนะและได้คุยกันในวันนั้นมันก็ส่งคนมาบอกเขาว่ามันไม่ได้ต้องการอะไรจากเขา มันขอแค่อย่าให้เขาเข้าใกล้เธออีก แม้แต่มองก็ไม่ได้
เธอที่เคยอยู่ในมือของเขา เธอที่เคยคอยโทรปลุกเขา เธอที่เคยชวนกันไปกินอาหารอร่อยๆ ทุกอย่างมันพังทลายเพราะมัน มันบีบเขาให้ต้องเอาเธอมาเดิมพันทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมันคนเดียว!
ตึก…
ตึก…
ตึก…
เสียงเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เป็นซีลเวียร์ที่เดินมาคนเดียวโดยที่มีไอ้โซ่ยืนกอดอกมองเธอกับเขาอยู่ เขาไม่สนใจหรอกนะว่ามันจะทำอะไรเขาบ้าง เพราะอย่างน้อยๆ พ่อของมันก็เคยบอกมันแล้วว่าอย่าทำอะไรเขาเพราะว่าพ่อของเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน
